Ο τέως Πρόεδρος των ΗΠΑ και βιβλιόφιλος Μπαράκ Ομπάμα μοιράζεται τη λίστα με τα αγαπημένα του βιβλία για αυτό το καλοκαίρι
Κάθε βιβλιόφιλος που σέβεται τον εαυτό του φροντίζει να κάνει λίστες με βιβλία. Λίστες με τα καλύτερα βιβλία που έχει διαβάσει. Λίστες με τα βιβλία που θέλει να διαβάσει. Λίστες με βιβλία που θέλει να ξαναδιαβάσει. Λίστες με βιβλία που προτείνει στους υπόλοιπους βιβλιόφιλους του κόσμου να διαβάσουν.
Ένας από τους πιο γνωστούς βιβλιόφιλους στον πλανήτη δεν είναι άλλος από τον τέως Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Ο κόσμος, μάλιστα, φαίνεται να εμπιστεύεται τόσο τις απόψεις του πάνω στο θέμα των βιβλίων, ώστε κάθε φορά που ο ίδιος αποκαλύπτει μία από τις σχετικές λίστες του στα social media, όλοι να σπεύδουν να ψάξουν τις προτάσεις του, ώστε να διαβάσουν ό,τι διαβάζει και εκείνος στον ελεύθερο χρόνο του.
Μία ακόμα τέτοια λίστα του μόλις κυκλοφόρησε. Ο Ομπάμα μοιράζεται με αυτήν μαζί μας τα βιβλία που διάβασε αυτό το καλοκαίρι και παράλληλα τα σχολιάζει, έχοντας λάβει μέσα σε μερικές ώρες για τις προτάσεις του πάνω από 200 χιλιάδες likes, 19 χιλιάδες σχόλια και 29 χιλιάδες κοινοποιήσεις. Ανάμεσα στους συγγραφείς της λίστας, η Τόνι Μόρισον, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, είναι η νούμερα ένα επιλογή του.
Αυτές, λοιπόν, είναι η προτάσεις του τέως Προέδρου για τα βιβλία που πρέπει να διαβάσουμε μέσα στο υπόλοιπο του καλοκαιριού, ή ακόμα και μετά από αυτό:
«Είναι Αύγουστος, οπότε ήθελα να σας μιλήσω για μερικά βιβλία που διάβαζα αυτό το καλοκαίρι, σε περίπτωση που ψάχνετε για προτάσεις. Για αρχή, δεν γίνεται να πέσεις έξω διαβάζοντας ή ξαναδιαβάζοντας τα συλλογικά έργα της Τόνι Μόρισον. Η «Αγαπημένη», «Το Τραγούδι του Σολομόν», τα «Γαλάζια Μάτια», η «Σούλα», όλα τα άλλα - είναι υπέροχα, όλα τους. Θα ευχαριστηθείτε να τα διαβάσετε. Και ενώ είμαστε σε αυτό, αυτοί είναι κάποιοι ακόμα τίτλοι που ίσως θέλετε να εξερευνήσετε:
Το μερικές φορές δύσκολο να καταπιείς, «The Nickel Boys» του Κόλσον Γουάιτχεντ, είναι ένα απαραίτητο ανάγνωσμα, που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ο Τζιμ Κρόου και οι μαζικές φυλακίσεις κατέστρεψαν ζωές και προκάλεσαν επιπτώσεις που απλώνονται μέχρι τις μέρες μας.
Το «Exhalation» του Τεντ Σιάνγκ είναι μία συλλογή μικρών ιστοριών που θα σε κάνουν να σκεφτείς, να καταπιαστείς με μεγάλα ερωτήματα και να νιώσεις περισσότερο άνθρωπος. Το καλύτερο είδος επιστημονικής φαντασίας.
Το «Γουλφ Χολ», η επική φανταστική οπτική της Χίλαρι Μαντέλ στην άνοδο του Τόμας Κρόμγουελ στην εξουσία, βγήκε το 2009, αλλά ήμουν κάπως απασχολημένος τότε, οπότε το έχασα. Παραμένει καταπληκτικό σήμερα.
Το «Men Without Women» του Χαρούκι Μουρακάμι εξετάζει το τι συμβαίνει στις ζωές των χαρακτήρων χωρίς σημαντικές γυναίκες στις ζωές τους: θα σε συγκινήσει και θα σε μπερδέψει και ανά διαστήματα θα σε αφήσει με περισσότερες ερωτήσεις, παρά απαντήσεις.
Το «American Spy» από την Λόρεν Γουίλκινσον είναι πολλά περισσότερα από ένα κατασκοπικό θρίλερ, μπλέκοντας τους δεσμούς της οικογένειας, της αγάπης και της χώρας.
Το «The Shallows» του Νίκολας Καρ κυκλοφόρησε πριν μερικά χρόνια, αλλά τα επιχειρήματά του ως προς την επίδραση του διαδικτύου στους εγκεφάλους μας, τις ζωές μας και τις κοινότητές μας παραμένουν ένας αξιοσημείωτος καθρέφτης, που όλοι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε λίγο παραπάνω στην εποχή μας.
Το «Lab Girl» από την Χοπ Τζάρεν είναι ένα υπέροχα γραμμένο απομνημόνευμα για την ζωή μίας γυναίκας της επιστήμης, μίας καταπληκτικής φιλίας και του βαθύτερου νοήματος των δέντρων. Απίστευτο.
Το «Inland» της Τέα Όμπρεχτ μόλις κυκλοφόρησε χτες, οπότε δεν θα μαρτυρήσω τίποτα. Αλλά εσείς που περιμένατε το επόμενο βιβλίο της Όμπρεχτ, δεν θα απογοητευτείτε.
Θα αποκτήσετε μία καλύτερη αίσθηση της πολυπλοκότητας και της εξιλέωσης της αμερικανικής μεταναστευτικής ιστορίας με το βιβλίο του Ντινάου Μενγκέστου, «How to Read the Air».
Το «Maid» της Στεφανί Λαντ είναι η προσωπική, ατρόμητη οπτική μίας μόνης μητέρας απέναντι στον διαχωρισμό των τάξεων στην Αμερική, μία περιγραφή του λεπτού σκοινιού στο οποίο ισορροπούν πολλές οικογένειες για να τα βγάλουν πέρα, αλλά και μία υπενθύμιση της αξιοπρέπειας όλων των επαγγελμάτων».
