Βιβλιο

«Στο Δάσος» της Tana French. Είναι το αστυνομικό μυθιστόρημα της χρονιάς;

Ναι, είναι! Σπόιλερ: διαβάζεται απνευστί!

4754-202316.jpeg
Στέφανος Τσιτσόπουλος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
tana.jpg

Ατμοσφαιρικό, περίπλοκο και απόλυτα, εκατό τοις εκατό μέσα, όταν φτάσεις στην τελευταία σελίδα του, καθώς δικαιώνει και την Washington Post μα και τους New York Times. Η πρώτη θεωρεί την Tana French την πιο ενδιαφέρουσα και πιο σημαντική συγγραφέα αστυνομικής λογοτεχνίας των τελευταίων χρόνων, ενώ οι «Καιροί» θεωρούν το «Δάσος» υποχρεωτικό ανάγνωσμα για όποιον εκτιμά την ιδιοφυή πλοκή και το αδάμαστο συγγραφικό ταλέντο. Στη «Φωνή της Αθήνας» θα συμφωνήσουμε αλλά και θα πλειοδοτήσουμε λίγο ακόμη: Αν θεωρείς τα «Αιχμηρά αντικείμενα» της Τζίλιαν Φλιν ένα υπέρτατο αστυνομικό σκοτεινό μυθιστόρημα για τα τραύματα της νιότης και το πώς καθορίζουν την πορεία ζωής μιας εφήβου αλλά και μιας ολόκληρης πόλης του αμερικανικού νότου, τότε στο «Δάσος», όπου απλά αλλάζει μόνο ο τόπος -από τον αμερικανικό νότο μεταφερόμαστε στα περίχωρα του Δουβλίνου- θα ξαναδείς να παίζεται το ίδιο έργο. Αλλάζει μόνο ο πρωταγωνιστής, που είναι ο ντετέκτιβ Ρομπ Ράιαν.

sto-dasos.jpg
Αγόρι αντί για κορίτσι, μα με προφίλ παρόμοιο με αυτό της δημοσιογράφου Καμίλ «αιχμηρής» Πάρκερ: είναι δώδεκα, παίζει με τους δυο καλύτερους του φίλους του στο δάσος, και είναι ο μόνος που γλιτώνει όταν συμβαίνει κάτι τρομερό και δεν θα τους ξαναδεί ποτέ. Είκοσι χρόνια μετά, έχει αλλάξει το όνομά του, τίποτα και κανένας στην αστυνομική υπηρεσία του Δουβλίνου δεν ξέρει το παρελθόν του, ώσπου επιστρέφει και πάλι στο ίδιο δάσος της γενέτειρας και των παιδικών του χρόνων. Το πτώμα ενός μικρού κοριτσιού και η ανάληψη της εξιχνίασης του φόνου του τον στέλνουν ξανά εκεί. Δεν πάει βέβαια μόνος του. Η συνάδελφός του, αστυνομικός Κάσι, κορίτσι με τα δικά της ψυχικά τραύματα, μοιάζει ιδανικός παρτενέρ. Μαζί, πέρα από μια έρευνα που μοιάζει να μην οδηγεί πουθενά, έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο το παρελθόν αλλά κι ένα παρόν όπως το ορίζει το Δουβλίνο του σήμερα.

Real estate και πολιτικά παιχνίδια ανοικοδόμησης, που ξεριζώνουν τη φύση για να φτιαχτούν αυτοκινητόδρομοι και νέα suburbia, κακομούτσουνη βροχή και αέρας, αλκοόλ, παραβατικές συνοικίες με τους ανθρώπους να κρύβουν δυσοίωνα μυστικά. Αρχαιολογικές ανασκαφές, φρέσκο αίμα πάνω σε παλιά νομίσματα, βιασμοί, μηχανόβιοι της δεκαετίας του '80, τριάντα χρόνια μετά, παραμένουν, έστω και ενδεδυμένοι τη ζωή των καλών οικογενειαρχών, το ίδιο επικίνδυνοι με παλιά. Αίθουσες ανάκρισης, όπου με μπαγιάτικες και χαλασμένες πίτσες που κερνάνε τους εν δυνάμει ενόχους, ο Ρομπ Ράιαν, σαν σε ταινία με εκατό υπόπτους, βλέπει να παρελαύνει όλο το παρελθόν του. Ο Ρομπ νόμιζε πως έθαψε το μυστικό του στα βάθη της μνήμης του. Φευ! Όλα επιστρέφουν. Και τον ξαναπάνε πίσω στο, σαν γοτθικό μυθιστόρημα, δάσος.

Με μαεστρία και μια απίστευτη διεισδυτική ματιά, η Tana French χτίζει μια ιστορία, όπου όλα καλύπτονται από ομίχλη, hard boiled όπως η δουβλινέζικη. Έρεβος, λυρισμός αλλά και βαναυσότητα, μόνιμη αίσθηση απειλής αλλά και μια συνεχής παράκρουση, μιας κι ο Ρομπ Ράιαν ώρες ώρες μοιάζει να παρακολουθεί την ιστορία έξω από τον εαυτό του, σαν ο αληθινός Ρομπ να είναι ακόμα παγιδευμένος στο τραυματικό δάσος-διαρκές είναι της μνήμης του.

Επιστρέφω στα «Αιχμηρά Αντικείμενα» της Τζίλιαν Φλιν. Πέρα από την κοινή κλειστοφοβική αίσθηση και στα δυο βιβλία, και μην φοβάσαι, δεν κάνω σπόιλερ, η παρουσία μαμάδων με το σύνδρομο Μινχάουζεν, που ευσυνείδητα δηλαδή σκοτώνουν δηλητηριάζοντας λίγο λίγο τα κορίτσια τους, «δένει» τα δυο «δάση» ακόμα περισσότερο. Σύμπτωση: και τα δυο βιβλία γράφτηκαν σχεδόν την ίδια εποχή, άρα καταργούνται τυχόν σκέψεις περί αυθεντικού και γενόσημου. Και τα δυο βιβλία επίσης είναι τα ντεμπούτα των δυο συγγραφέων. Γιατί από το Μιζούρι ως το Δουβλίνο τα φαντάσματα της εφηβείας καραδοκούν πάντα σε ένα ξέφωτο ουρλιάζοντας και εκλιπαρώντας για δικαιοσύνη, έστω και τόσο τραγικά εκ των υστέρων. Τυχαίο πάλι πώς και τα δυο κυκλοφορούν από το «Μεταίχμιο»; Δύο στα δύο για τον εκδοτικό οίκο, που μάλλον δείχνει πως πήρε το «θέμα» εργολαβία! Κι αν στην τηλεμεταφορά των «Αιχμηρών» η Έιμι Άνταμς δίνει τα ρέστα της, στη βέβαιη μεταφορά του «Δάσους» στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση όλα βοούν πως ιδανικός ντετέκτιβ Ρομπ Ράιαν θα μπορούσε να είναι ο Ράιαν Γκόσλινγκ. Μακάρι!

Το βιβλίο «Στο Δάσος» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ