Ασταμάτητο κυνηγητό στο άνυδρο τοπίο της ερήμου της Αριζόνας. Μια ακούραστη καταδίωξη για δύο: Coyote εναντίον Road Runner, το γνωστό Μπιμπ Μπιμπ. Ο πολυμήχανος Coyote ζει για την εκπλήρωση του ονείρου: να πιάσει το γοργοπόδαρο πουλί. Και ο Road Runner υπάρχει σε αυτή τη ζωή για να συνθλίβει, να ταπεινώνει και να εξευτελίζει τον αντίπαλό του.
Η διαχρονική επιτυχία όλων των κινουμένων σχεδίων της Looney Tunes είναι η απλότητα, χωρίς επιτηδευμένα και πομπώδη εφέ, να μπορείς να βγάζεις γέλιο επαναλαμβάνοντας το ίδιο αστείο ξανά και ξανά. Ένα στοιχείο που ίσως απουσιάζει από τα σύγχρονα κινούμενα σχέδια.
Οι σκιτσογράφοι του θρυλικού διδύμου Coyote εναντίον Road Runner έπρεπε να ακολουθούν ως «ευαγγέλιο» εννέα απλούς και απαράβατους κανόνες. Αυτοί οι κανόνες περιλαμβάνονται στην αυτοβιογραφία του διευθυντή του τμήματος animation της Looney Tunes Chuck Amuck. Αυτήν την εβδομάδα ένα tweet επανέφερε στην επικαιρότητα αυτούς τους εννέα κανόνες που καταδεικνύουν πόσο υπέροχο είναι να έχει κανείς δημιουργικές εμμονές στην τέχνη.
Κανόνας 1
Ο Road Runner δεν μπορεί να κάνει κακό στον Coyote παρά μόνο να επαναλαμβάνει το εκνευριστικό μπιπ μπιμπ.
Καμία εξωτερική δύναμη δεν μπορεί να κάνει κακό στο Coyote. Ό,τι στραβό συμβαίνει μπορεί να προέλθει από τη δική του αδεξιότητα ή από προϊόντα των στούντιο ACME.
Κανόνας 3
Οποιαδήποτε στιγμή το Coyote μπορεί να σταματήσει το κυνηγητό. Αυτό θα συνέβαινε αν δεν ήταν φανατισμένος. (Φανατισμένος είναι αυτός που καταβάλλει διπλάσιο κόπο για να πετύχει το σκοπό του, τον οποίο έχει στην πορεία ξεχάσει ποιος ήταν)
