Στο κέντρο της Αθήνας, στους βόρειους πρόποδες του Λυκαβηττού υπάρχουν κάποια κτίρια που κουβαλούν αναμνήσεις μιας άλλης εποχής... Πρόκειται για την ύπαρξη οκτώ τριώροφων πολυκατοικιών που χτίστηκαν το 1935 προκειμένου να στεγάσουν Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Όλοι μας έχουμε περάσει βιαστικά πολλές φορές από αυτό το σημείο της λεωφόρου Αλεξάνδρας χωρίς, όμως, να σταθούμε μια στιγμή και να ενδιαφερθούμε για την ιστορία που κρύβουν αυτά τα κτίρια. Τσακισμένα από τον χρόνο αλλά και από τις σφαίρες του Εμφυλίου στέκονται ακόμα εκεί σαν «ξένα σώματα» μέσα στους γρήγορους ρυθμούς της πόλης.
Περπατώντας σε αυτούς τους «τόπους μνήμης» προσπαθώ όσο μπορώ να αναπαραστήσω με τη φαντασία μου μια αντιπροσωπευτική σκηνή της εποχής. Έξω από τα «γδαρμένα κτίρια» οραματίζομαι να στέκονται οικογένειες με ρημαγμένο ηθικό. Άτομα φοβισμένα να ζουν στην εξαθλίωση. Υγρά μάτια να κοιτούν στο κενό. Και μια σκέψη μόνο στο μυαλό… «Πατρίδα…». Η προσφυγιά τους ρήμαξε, τους αφαίρεσε την όρεξη για ζωή , τους συμβίβασε με την ανέχεια και την οδύνη. Και το χειρότερο, τους έκανε βαθιά μέσα στην ψυχή τους να νιώθουν για πάντα πρόσφυγες…
(Η Αγγελική Καραγκούνη , δόκιμη δημοσιογράφος, συμμετέχει στο "The A.V. MultiMedia Project", ένα εργαστήρι της εφημερίδας μας, όπου θέματα της πόλης παρουσιάζονται από τους συμμετέχοντες με κείμενο, video και photo album. To "A.V.M/M.P" θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Ιουλίου και οι παρουσιάσεις των συμμετεχόντων θα αναρτώνται καθημερινά στο www.athensvoice.gr)
13°
