Αthens Voices 345

- Τι είναι επιτέλους αυτό το χίψτερ;

- Μην ανησυχείς, εσύ είσαι γκοθοκλαρίνο.

(Νεαρή - νεαρός, Σάββατο βράδυ έξω από το Μέγαρο)

 - Αλήθεια; Πότε το αποφασίσανε αυτό;

- Γράφτηκε στην τηλεόραση.

(Φοιτήτριες, απόγευμα Τετάρτης στην Ακαδημίας. Τεράστια γυαλιά πούλμαν)

«Α, μαζεύουμε λεφτά για το δημόσιο χρέος»

(Νεαρός κοιτάζει σκεφτικός τα πεταμένα κέρματα στη βάση του Μουσείου της Ακρόπολης, Τρίτη μεσημέρι)

«Γεια, γεια, καληνύχτα σας και τσάο»

(Παιδάκι χαιρετάει τους αρχαιολόγους που κάνουν τις ανασκαφές στη βάση του Μουσείου της Ακρόπολης)

«Άσε μας κι εσύ, χριστιανή μου»

(Νευριασμένη γιαγιά σε πλανόδια Κινέζα που πουλάει πραμάτεια. ΚΤΕΛ Κηφισού, Μ. Πέμπτη απόγευμα)

Ποδηλάτης 1: Μα πόσο μαλάκας! Να τρακάρουν δύο ποδήλατα; Δεν έχει ξαναγίνει.

Ποδηλάτης 2: Συγνώμη, φίλε μου… Δεν βλέπω μπροστά μου. Είμαι ερωτευμένος.

(Ποδήλατα μόλις έχουν τρακάρει. Δρόμος στην Καλλιθέα, μεσημέρι)

 -Έλα μέσα, ρε, βρέχει.

- Γιατί να έρθω; Αφού βρέχει.

(Νεαρός σε νεαρό, Μ. Εβδομάδα. Μόνο στην Ικαρία)

Πελάτισσα: Δέκα φέτες γκούντα, παρακαλώ.

Πωλητής: Ένταμ θα σας βάλω.

(Δευτέρα απόγευμα, Σκλαβενίτης, Εξάρχεια)