ΣΕ ΕΙΔΑ

Τετάρτη 1 Μαΐου στην πλατεία Μητροπόλεως, Αθήνα. Φορούσες μαύρα εφαρμοστά. Κοντοστάθηκες και κοιτούσες το κινητό. Ίσως περίμενες να κάνω το πρώτο βήμα αλλά δεν ήμουν μόνος. Αν το δεις, γυμνασμένε μου άγγελε, στείλε μου.

Στο εδώ είναι το παντού και στο καθετί τα πάντα. Είμαι ήσυχη και κίνδυνο δεν έχω. Γιατί τον πόνο και τη χαρά αρχίζω να τη δέχομαι με την ίδια ευγνωμοσύνη, το μικρό και το μεγάλο με την ίδια έκπληξη κι όλα τα πλάσματα ν' αποδέχομαι με τον ίδιο σεβασμό, ακόμα κι εμένα. Το τίποτα και το όλα αρχίζω να κοιτώ σαν όψεις του ίδιου νομίσματος που δίχως τη μιαν όψη είναι κίβδηλο. Έρχεται η ώρα που θα λυτρωθώ από σένα! Και θα λυτρωθώ από σένα αγαπώντας σε περισσότερο, με της αγάπης το άμετρο μέτρο που είναι η περίσσια.

Πέρασες μπροστά από ξενοδοχείο στις 03/05, 11:30 περίπου, με μαύρο μακρύ φόρεμα και άσπρο ζακετάκι από πάνω, και σήμερα 4/5 νωρίτερα. Και τις δύο φορές ανέμισες τα μαλλιά σου και γύρισες από την άλλη. Έχω δύο ερωτήσεις, πρώτον πώς καταφέρνεις και γυρνάς σχεδόν 360 μοίρες το κεφάλι 😅 και δεύτερον τον αριθμό σου 😎

Θέλω να σε ξαναδώ.

Ανταλλάξαμε πολλά βλέμματα και σε παρατηρούσα που το προσπαθούσες, τόσο μακριά που καθόμασταν. Ξανθιά και πανέμορφη! Ήρθα και γνώρισα τον τεράστιο σκύλο της φίλης σου, τον Γολιάθ. Δεν ζήτησα ονόμα και insta, και ίσως θα έπρεπε... Αν το δεις, στείλε!

Σε βλέπω συχνά στον ηλεκτρικό με το ποδήλατό σου. Μ' αρέσεις, και κάθε φορά διστάζω να σου μιλήσω. Ελπίζω να σε δω μετά το Πάσχα.

Μακάρι να γυρνούσα τον χρόνο πίσω και να μην σε έκανα να κλάψεις. Απλά θα περίμενα λίγο.

Υγεία, Αγάπη Και Ευτυχία. Καλό Πάσχα. Με Αγάπη το σκιουράκι σου🐿️💕

Γλυκιά ώριμη κοπέλα. Σε άκουσα άθελά μου να μιλάς στο τηλέφωνο με μια φίλη σου και να λες ότι ψάχνεις έναν άγνωστο άντρα να μιλάτε στο τηλέφωνο χωρίς ταμπού. Γιατί όχι; Στειίλε να το δοκιμάσουμε μαζί.

Τρόλεϊ 2, Σύνταγμα. Δευτέρα 29/04 περίπου στις 15:30. Ήρθες και κάθισες δίπλα μου. Κοιταχτήκαμε λίγες φορές αλλά δεν μιλήσαμε. Φορούσες ωραία γυαλιά ηλίου, λευκό μπλουζάκι και τζιν μπουφάν το οποίο κάποια στιγμή το έβγαλες και το κράτησες. Στυλάρα! Όταν έφτασε η ώρα να κατέβεις και πήγες στην πόρτα, λίγο πριν βγεις, γύρισες και με κοίταξες έντονα. Είσαι υπέροχη και θέλω να σε γνωρίσω!