Ρενέ: Ποια είναι η ποιήτρια του Ιnstagram με τα viral στιχάκια;

Υπάρχουν νεαροί Έλληνες ποιητές που συναρπάζουν; Πώς γράφει μια νέα συγγραφέας ένα καλό βιβλίο και από πού αντλεί έμπνευση; Και, βασικά, ισχύει ότι πλέον διαβάζουμε βιβλία μέσα από τα social media; Αυτές τις «αμείλικτες» ερωτήσεις κάνω στη Ρενέ Στυλιάρα, το κατά κόσμον κορίτσι με τα ροζ μαλλιά, που κάθε στίχος που ποστάρει γίνεται viral. Οι περισσότεροι χρήστες του Instagram θα έχουν πετύχει τη χαρακτηριστική καλλιγραφική της υπογραφή σκρολάροντας στην αρχική τους. Κάποιοι τη θεωρούν φαινόμενο των social media, αφού οι χιλιάδες πιστοί της στο Instagram ορκίζονται ότι η Ρενέ δίνει λεκτική υπόσταση στις κρυφές τους σκέψεις. Ταυτόχρονα είναι και αναγνώστες του best seller βιβλίου που έγραψε, «Μια φορά κι ένα μπορώ», πωλώντας 3.000 αντίτυπα σε έναν μήνα. Εξαντλήθηκε, επανεκδόθηκε, ξεπέρασε τα 15.000 αντίτυπα, μεσολάβησε μια νουβέλα και τώρα η Ρενέ κυκλοφορεί το νέο της βιβλίο με τίτλο «Ήσουν ο άνθρωπός μου». Προσωπικά, ίσως είναι η πρώτη 26χρονη που γνωρίζω και μου συστήνεται ως συγγραφέας.

«Είχαν προηγηθεί τα ποιήματά μου» θα μου πει «αλλά το “Μια φορά κι ένα μπορώ” ήταν το βιβλίο που με έκανε να φορέσω, αν θες, την ταμπέλα του συγγραφέα γιατί τότε ξεκίνησε ουσιαστικά αυτό το ταξίδι. Πρόκειται για ένα ερωτικό ημερολόγιο, με αρίθμηση 365 ημερών, όπου ο πρωταγωνιστής γράφει στη μούσα του κάθε μέρα μέχρι να τη φέρει κοντά του. Το νέο μου μυθιστόρημα όμως, το “Ήσουν ο άνθρωπός μου“, που είναι αλληλένδετο με το ημερολόγιο γιατί δείχνει την ιστορία των χαρακτήρων πίσω από αυτό, είναι πιο ώριμο, πιο εξελιγμένο ως προς τον τρόπο γραφής. Το δούλευα για ενάμιση χρόνο και για οχτώ μήνες δεν έβγαινα από το σπίτι. Η καραντίνα δεν έπαιξε κανέναν ρόλο γιατί έτσι κι αλλιώς η ζωή μου είναι κάπως μοναχική, με πολλές ώρες μέσα στο σπίτι».

Η αλήθεια είναι ότι αν με ρωτούσε κανείς πώς φαντάζομαι τη Ρενέ που, ενώ την ακολουθούσα δεν μπορούσα να σχηματίσω εικόνα γιατί σπάνια ανεβάζει φωτογραφίες ώστε να καταλάβω, θα απαντούσα με την εικόνα μιας ήρεμης κοπέλας στον καναπέ, με το τάμπλετ και τον καφέ της, να αλληλεπιδρά μέσα από τις λέξεις με το community της. Ένα αρκετά πιστό κοινό που τη διαβάζει γιατί βρίσκει σε αυτήν πράγματα να ταυτίσει το συναίσθημά του. Σύμφωνα με τα λόγια που μοιράζεται μαζί του, πιστεύει σ’ έναν κόσμο βαθιά ρομαντικό, που μπορεί ακόμη να ερωτεύεται, και στην αγάπη που προσφέρεται μέσα από μια σοκολάτα. Γι’ αυτό και με αφορμή του Αγίου Βαλεντίνου κυκλοφορεί τη δική της σοκολάτα Ρενέ. Η ίδια εξηγεί πώς πήρε την απόφαση να διοχετεύσει τη δημιουργικότητά της στα social media, πώς έμαθε να ψυχολογεί τους διαδικτυακούς φίλους της και πώς προέκυψαν οι χιλιάδες κοινοποιήσεις που κάνουν. Όλα ξεκίνησαν όταν εγκαινίασε ένα ραντεβού με τους ακόλουθους της κάθε βράδυ στις 23:00, που ανέβαζε τα στιχάκια της. Ουσιαστικά όμως καθιερώθηκε όταν κατοχύρωσε τη γραμματοσειρά της.

«Το να χρησιμοποιείς τις κατάλληλες λέξεις και να τις βάζεις στη σωστή σειρά για να μπορέσεις να επικοινωνήσεις αυτό που πραγματικά νιώθεις, το έβρισκα πάντα ασύγκριτα γοητευτικό. Γενικά είμαι ένας καλός παρατηρητής, πιάνομαι από ενδιαφέρουσες κουβέντες σε απλές συζητήσεις περαστικών, από βιώματα φίλων και γνωστών, ακόμα κι από τη γλώσσα του σώματός τους, τις σημειώνω και παίρνω έμπνευση γι’ αυτά που γράφω. Κάποια στιγμή παρατήρησα πως κάποιοι που είχαν αρχίσει επίσης να γράφουν διαδικτυακά, έπαιρναν τους στίχους μου κι έκοβαν το όνομά μου κάτω από αυτά που έγραφα. Έπρεπε τότε να βρω έναν τρόπο με τον οποίο αυτό που γράφω να ξέρουν οι υπόλοιποι ότι είναι δικό μου. Σκέφτηκα να βάλω τα γράμματά μου κι ένα βράδυ ανέβασα κάτι πειραματικά. Την επόμενη είχε γίνει viral με δύο χιλιάδες likes και αποθηκεύσεις. Ήταν σοκ, στην αρχή σκέφτηκα ότι έχει γίνει κάποιο λάθος. Τελικά όμως το βρίσκω  όμορφο που σε έναν κόσμο digital, ταίριαξε το περιεχόμενό μου με την καλλιγραφική γραμματοσειρά».

 

 

Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται εύκολο το εγχείρημα να δώσει κανείς μια νέα πρόταση στον συγγραφικό κόσμο, σε αντίθεση όμως με αυτή την πεποίθηση και την αθεράπευτα ρομαντική διάθεση της Ρενέ, ο δρόμος μέχρι την έκδοση δεν ήταν και ο πιο εύκολος δυνατός. Το σύστημα στην Ελλάδα δεν φημίζεται να δίνει ευκαιρίες σε νέους όσον αφορά το συγγραφικό κομμάτι. Οι συγγραφείς πλέον δύσκολα βιοπορίζονται αποκλειστικά από αυτό και έπειτα δεν είναι απλό να καταθέσεις μπροστά στον άλλον τα γραπτά σου γιατί, αν απορρίψει τη συγγραφική σου ιδιότητα, είναι σαν να απορρίπτει το συναίσθημά σου, με αποτέλεσμα η ντροπή και η απογοήτευση να συσσωρεύονται.

«Το μεγάλο πρόβλημα που μου προέκυψε ήταν να ακυρωθεί η κυκλοφορία ενός βιβλίου μου, αφού μάλιστα το ανακοίνωσα επίσημα και μόλις δέκα μέρες πριν την έκδοση. Απογοητεύτηκα, ένιωσα ότι εκτέθηκα, κοιμόμουν όλη μέρα, πήρα πολύ βάρος, ώσπου αποφάσισα να σφίξω τα δόντια. Άφησα τη δουλειά που έκανα ως υπάλληλος σε μια εταιρεία, πέταξα κάθε κείμενο που είχε το βιβλίο που "δεν τα κατάφερε" και ξεκίνησα να γράφω το καινούριο, το "Μια φορά και ένα μπορώ", έχοντας εν τέλει αποδεχτεί ότι το άλλο δεν ήταν γραφτό του να κυκλοφορήσει. Έψαχνα εκδοτικό οίκο να με αγκαλιάσει, όμως με απέρριπταν ο ένας μετά τον άλλον. Νομίζω πήγα σε όλους. Τότε με παρότρυνση της φίλης μου, της Μαρίας, αποφασίσαμε να φτιάξουμε μαζί έναν δικό μας εκδοτικό οίκο, την Queens Publications. Προετοιμαστήκαμε, προσπαθήσαμε να προβλέψουμε τα πάντα για ν’ αποφύγουμε τα λάθη και μπήκαμε στο τυπογραφείο. Και κάπως έτσι, με την αυτοέκδοση, φτάνουμε στο σήμερα και στην κυκλοφορία του "Ήσουν ο άνθρωπός μου"».

Κλείνοντας τη σύντομη κουβέντα μαζί της, η Ρενέ εξομολογείται το άγχος για το επόμενο συγγραφικό της πλάνο σχετικά με την έκδοση του βιογραφικού βιβλίου για τη ζωή της Super Κικής. Μέχρι τότε θα τη βρεις στη σελίδα της να προσπαθεί να ανακαλύψει τον τέλειο ορισμό του «έρωτα».