Ένας συγγραφέας εμμονικός με τη Θεσσαλονίκη και τις ιστορίες της. Από τη μάκρο- μα και από τη μίκρο- περίοδό της, κοινώς από τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα που τη καθόρισαν, έως τα καθημερινής «χρήσης» των ανώνυμων ανθρώπων της. Πάντα έγραφε τηρώντας την ποσόστωση ο Σάκης Σερέφας: η μεγάλη ρόδα του χρόνου και το πατίνι. Το μεγάλο μνημειακό, ως γεγονός, και το προσωπικό συμβάν, ως μεγεθυμένη αντίληψη περί χρόνου. Και μια σκηνοθέτις, η Μαρία Αιγινίτου, που διασκεύασε το τελευταίο του βιβλίο, «Έξω χιονίζει», επιχειρώντας να κομίσει εις τας Αθήνας, κάτι από αυτήν τη σερέφια αντίληψη περί σύμπαντος. Μια καλή ευκαιρία, επομένως, και να θυμηθούμε το βιβλίο, μα και να πάμε στο «ευαγές» του Κολωνού, για μια παράσταση όπου εγγυημένα και, κατά την προσφιλή έκφραση του συγγραφέα, θα κάνει τη νύχτα μας να λιώσει όπως λιώνουν και οι πάγοι μα και οι λέξεις.
Το βιβλίο
Νουβέλα, ναι αλλά τι; Επιστημονική φαντασία; Ιστορικοθεατρική πρόζα; Αναμνήσεις από το μέλλον ή καταβύθιση στα έγκατα - παρελθόν της Θεσσαλονίκης; Χρονοπεριδίνηση στο χθες μετά βαΐων και... κάδων, καθώς ένας από τους ήρωες, ο Ινδός, τελεί και δεινός σκουπιδομάχος, ή σύγχρονη επιστημονική μπροσούρα περί κουνουπιών Χαλάστρας, γίδας Δερβενίου ψητής και κονσερβών Φλωρίνης που μοιάζει να έχουν εγκιβωτίσει εύγεστα αλίπαστα κεφαλόπουλα, που όμως όχι, γιατί τα κεφαλόπουλα τα καταβροχθίζει μόνο το ονειρομεμέντο του Ρώσου;
100 χρόνια μετά το 1915, όπου οι διεθνείς στρατιωτικές ταξιαρχίες του Άσαντ, όπως ονομάστηκαν οι συμμαχικές δυνάμεις που στρατοπέδευσαν στη Θεσσαλονίκη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το 2015 δηλαδή, πάλι εδώ, στον ένδοξο ελληνικό βορρά, ξαναγίνονται μόδα στην πόλη ο πνευματικός αποκρυφισμός και τα παντελόνια καμπάνες. Στον κινηματογράφο Ράδιο Σίτι, Παρασκευοπούλου area, η υπερβατική, χαρισματική και αψηφίστρια (δική μου λέξη, εκ του ρήματος αψηφώ) των νόμων της βαρύτητας, μέντιουμ, πνευματολόγος και μάγισσα κυρία Νίνα, ενώπιον πολυπληθούς και ενθουσιώδους κοινού, επαναφέρει στη σκηνή μέσω ολογραμμικής και φασματοσκοπικής τεχνικής, κάποιους πολεμιστές της εποχής εκείνης. Εξ ου και ο Ινδός και ο Ρώσος, μα και ο Άγγλος, ο Ιταλός, ο Γάλλος, η Ιστορία δηλαδή που ξαναστέκεται ενώπιον των παρισταμένων, έτοιμη να ξεφυλλιστεί και να... ξεφτιλιστεί.
Σαρκαστικός, βέβηλος, προβοκάτορας, αριθμολάγνος, μύστης ιερών γραφών περί του σεξ, της ιατρικής, της συγκοινωνιολογίας, της γεωγραφίας, του καλλιτεχνικού σινεμά, της performance art μα και της κρεοπωλικής ή της ψαρικής, ο γνωστός κοινώς ασύστολος Σάκης Σερέφας, που όλοι ξέρουμε και αγαπούμε γιατί παίζει τη μυστική και τη φανερή ιστορία της Θεσσαλονίκης καλύτερα και από πρωταθλητή-λύτη σε 12 δευτερόλεπτα του κύβου του Ρούμπικ, βρίσκει ένα πρώτης τάξης εύρημα για να κάνει τα… σερεφικά του. Να μυήσει δηλαδή τους παριστάμενους Θεσσαλονικείς θεατές του Ράδιο Σίτι της νουβέλας μα και τους αναγνώστες της σε μια εποχή που συγκλόνισε και καθόρισε, ειδικά μετά την πυρκαγιά του 1917, το σύγχρονο πρόσωπο της πόλης. Το κοινό, αναγνωστικό και συμμετέχοντες στην επετειακή τελετή της κυρίας Νίνας, βλέπει μπροστά του τα αμούστακα εκείνα φανταράκια του τότε να τους μιλούν για την πόλη τους μα και τη ζωή τους, υπό πρίσμα αγαπησιάρικο και προσωπικό, ασχέτως αν παρελθόν και παρόν, μικρές ιστορίες και μεγάλη επίσημη Ιστορία, έσονται εις... βάρκα μία.
Γιατί αυτό συμβαίνει με τα περισσότερα από τα βιβλία του Σερέφα: ο αναγραμματισμός και το μπουρδούκλωμα, το σοβαρό και το τραγελαφικό, ο Όρσον Γουέλς και οι τζιβιτζιλούδες κυρίες του πάλαι ποτέ Κανάλ και Βαρδάρ(ι) Ντ’ Αμούρ, γίνονται ένα. Έτσι και εδώ. Στο «Έξω χιονίζει», οι πάντες και τα πάντα υπηρετούν και εξυπηρετούν την πρόθεση του συγγραφέα να γκρεμίσει είδωλα μα και να σηκώσει βωμούς. Στην κοσμόπολη που χάθηκε αλλά και στις ψυχές που άφησαν στο συμμαχικό νεκροταφείο της Νεάπολης υπόλοιπο από α-ζησμένα χρόνια (χρόνια που δεν ευτύχησαν να συνεχίσουν, που δεν γέρασαν, μα χαντακώθηκαν στο χώμα). «Λιώνουν οι λέξεις και ξεκαρδίζονται. Λιώνουν τα χάδια και ξεκορμίζονται. Λιώνουν οι μέρες και ξενυχτώνονται. Λιώνουν οι λογάδες και ξελιγώνονται. Λιώνουν οι λέξεις και ξαναφλέγονται. Λιώνουν οι ιστορίες και ξαναλέγονται».
Γιατί έξω, ενώ συγγραφέας, κοινό, κομπάρσοι και πρωταγωνιστές πάνε την πόλη και τις ιστορίες πάνω κάτω, έξω χιονίζει. Χιονίζει νιφάδες. Αναμνήσεις, στοχασμούς, κόκκινο. Μαζί με το άσπρο χιόνι που πέφτει, πέφτουν και λέξεις που κρύβουν αίμα ή λουκάνικα θλιμμένα, καμιά σχέση με τα παλιά που τα τρώγαμε με τον μπαμπά παρέα στον Χορτιάτη. Βιβλίο τόσο αλλοπρόσαλλο μα και τόσο μαγικό, τρυφερό και σπαρακτικό, αφού όσο και να αυτοϋπονομεύεται ή να χιουμορίζει, ο Σερ Σερέφας, ο ατακαδόρος, ο μάγειρας, ο υμνητής αφανών επετείων των εκατό χρόνων από την επινόηση του φερμουάρ ή της σερβιέτας, αδύνατον να κρύψει πόσο αγαπά τους ανθρώπους. Και τη ζωή που περνάει σαν τρένο που σφυρίζει για τη Φλώρινα, σαν τρίλεπτη ιταλική καντσονέτα, σαν παιχνίδι παρτίδα στο Game Boy, σαν διάπλους του Γιβραλτάρ, ή σαν κλικ μιας σέλφι που αναρτήθηκε και πάει!
Το «Έξω χιονίζει» είναι ηρωικό μα και αντιηρωικό, όπως το πάρει κανείς. Μα περισσότερο από όλα, είναι ένα βιβλίο που μιλά για την αστειότητα της ζωής, του πολέμου, της Ιστορίας και της πολυφυλετικής Θεσσαλονίκης, που όσο και να την πνίγουν τα μπετά και η τριπλοπάρκα αμαξιλέν, πάντα θα καλπάζει σαν ανάμνηση πάνω σε άλογο ατίθασο. Respect και καλοτάξιδο.
Η νουβέλα «Έξω χιονίζει» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.
Η παράσταση
Διασκευή- Σκηνοθεσία: Μαρία Αιγινίτου
Επιμέλεια κίνησης: Βρισηίδα Σολώμου
Μουσική: Σωτήρης Καστάνης
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Γιάννης Θεοδωράκης
Ενδυματολογική επιμέλεια: Nina Loretti
Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Καστρησίου
Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης
Video: Κώστας Γεραμπίνης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ειρήνη Ιωάννου, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας
Από 16 Δεκεμβρίου 2017 έως 18 Φεβρουαρίου 2018
Σάββατο στις 19:00 και Κυριακή στις 21:30
Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά, χωρίς διάλειμμα
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 13 ευρώ, Μειωμένο: 10 ευρώ (φοιτητικό, άνω των 65 ετών), 5 ευρώ (ανέργων)
Θέατρο Επί Κολωνώ / Black Box: Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94,Κολωνός, Τηλ.: 2105138067
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
15°
