Ήβη, νεοελληνικό πένθος. Η παράσταση -BETWEEN- πραγματεύεται το ζήτημα / αίσθημα της νιότης και το γεγονός του πένθους στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, η οποία αδυνατεί να κατακτήσει ή ακόμη και να αντέξει τη μετάβαση ζωής που ορίζεται ως ενηλικίωση.
Πρόκειται για ένα παραστασιακό συμβάν που αφηγείται μια σειρά από στιγμές ζωής δύο νέων ανδρών, οι οποίες άλλοτε επιβεβαιώνουν και άλλοτε εξηγούν την ατελή τους ενηλικίωση.
Ακολουθώντας ως δραματουργικό άξονα τα τρία στάδια μιας διαβατήριας τελετής: Αποχωρισμός - Μηδενική ταυτότητα - Ενσωμάτωση, το -BETWEEN- αποπειράται να αναδείξει ένα είδος θεάτρου που ως δημιουργική απαρχή του, επιλέγει την έρευνα. Και ως μέθοδο και αισθητικό μονόδρομο την εξής θέση: κάθε ύλη και δράση επί σκηνής αποτελεί ντοκουμέντο και θραύσμα πραγματικότητας.
Στόχος της παράστασης είναι να μυήσει τον θεατή σε αυτόν τον αισθητικό κώδικα της ποίησης της εικόνας και του λόγου, όπου μέσω της λεπτομέρειας και των βασικών θεατρικών δομών, το θέατρο οφείλει να θεωρείται ιστορικό συμβάν.
Το κείμενο όπως και η μουσική της παράστασης είναι πρωτότυπα. Ως προς τη σύνθεση και την καταγραφή του, χρησιμοποιούνται δραματουργικές βάσεις και ασκήσεις επί των οποίων δομούνται οι διάλογοι κατά τη διάρκεια των προβών με τη συνεργασία του σκηνοθέτη, του δραματουργού, των ηθοποιών και των καλλιτεχνικών συνεργατών. Πιο συγκεκριμένα, τα υλικά του κειμένου προέκυψαν από την απομαγνητοφώνηση των προβών, συνεντεύξεων, μαρτυριών και αφηγήσεων με βιβλιογραφικές αναφορές στους Α. Εμπειρίκο, Τ. Λειβαδίτη, Ν-Γ. Πεντζίκη, J. Butler, A. van Gennep, V. Turner κ.α. Το περιεχόμενο των δράσεων αντλήθηκε από φωτογραφίες, ντοκιμαντέρ, προσωπικές εμπειρίες και αρχεία.
Η μουσική, η οποία παράγεται και αναπαράγεται ζωντανά επί σκηνής, ακολούθησε την αντίστοιχη διαδικασία σύνθεσης κατά τη διάρκεια των προβών, με σκοπό την απόλυτη εναρμόνισή της με το δραματουργικό μέρος.
21°
