«Ήταν μια πρόταση από το Μέγαρο να σκηνοθετήσω την πρώτη παράσταση που εγκαινιάζει το θεσμό «Θέατρο στο Μέγαρο». Το έργο ήταν καθαρά δική μου επιλογή. Βρίσκομαι σε μια διαδικασία επιστροφής στη σχετιζόμενη με τις απαρχές του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου δραματουργία, με την οποία δεν έχω ασχοληθεί μέχρι σήμερα...»
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στου Στάθη Λιβαθινού εδώ.
Το έργο εκτυλίσσεται σ’ ένα Σπίτι στο Λονδίνο. Μια Οικογένεια: ο Πατέρας, η Μητέρα, οι δυο Κόρες κι ο Γιος. Όλοι τους άβουλα πλάσματα, υποχείρια των επιθυμιών του Πατέρα….
Σκην. Γιάννης Χουβαρδάς, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Κορυφαία στιγμή της θεατρικής τέχνης και θεμελιώδες κείμενο του ευρωπαϊκού πνεύματος, ο Άμλετ αποτελεί πρόκληση για κάθε δημιουργό του θεάτρου. Ο βασιλιάς Άμλετ πεθαίνει. Η γυναίκα του, Γερτρούδη, παντρεύεται τον αδελφό του, Κλαύδιο. Εκείνος στέφεται νέος βασιλιάς. Το φάντασμα του νεκρού βασιλιά εμφανίζεται στον γιο του, τον πρίγκιπα Άμλετ, και ζητά εκδίκηση για το δόλιο φόνο του… Με φόντο τη βασιλική Αυλή της Δανίας, έναν κόσμο που κυλιέται στη διαφθορά, τη δουλοπρέπεια, τον πνευματικό αφανισμό, έναν ολοκληρωτικό κόσμο όπου όλοι και όλα τελούν υπό παρακολούθηση, η μορφή του Άμλετ προβάλλει μοναχική, ερημική, απροσπέλαστη.«Μέσα σ’ αυτό το παγωμένο σύμπαν» σημειώνει ο Γιάννης Χουβαρδάς, «όπου κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και τίποτα, εκτυλίσσεται η ιστορία μιας γενιάς που συνθλίβεται από τα θλιβερά λάθη της προηγούμενης και τη δική της ανεξέλεγκτη εσωστρέφεια». Ο Άμλετ, για να καταστρέψει το σάπιο σύστημα, πρέπει πρώτα να καταστρέψει τον εαυτό του…»
«Από τις πρώτες “οδηγίες” που έλαβα ήταν πως δεν θα ήθελε οι χώροι να ήταν συγκεκριμένοι, πως αντιμετώπιζε την παράσταση με μια κινηματογραφική ματιά…»
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη της σκηνογράφου Εύας Μανιδάκη εδώ.
Τα παιδιά του ήλιου
Σκην. Νίκος Μαστοράκης, Θέατρο Τέχνης
Ο Γκόρκι αφηγείται όσα διαδραματίζονται στο παρηκμασμένο περιβάλλον μιας αστικής έπαυλης, δίνοντας πολιτική διάσταση σε μια «τσεχωφική» ατμόσφαιρα. Οι διανοούμενοι ένοικοι της έπαυλης, ζουν με τα πάθη, τις αδυναμίες και τα θηριώδη υπαρξιακά και κοινωνικά τους ερωτήματα, που τους καταβροχθίζουν, παραμένοντας εμμονικά ανυποψίαστοι για ο,τιδήποτε συμβαίνει πέρα από την μικρή τους πραγματικότητα, ενώ έξω μαίνεται μια φονική επιδημία χολέρας.
Παραπαίοντας μεταξύ γελοιότητας, ζόφου, τρυφερότητας και αθωότητας οι ήρωες του έργου σχεδιάζουν συνεχώς και εκ νέου με ασυγχώρητη ανεδαφικότητα το μέλλον, λειτουργώντας ανελλιπώς με την ίδια αναποτελεσματική και σισύφεια λογική της νοσταλγίας για την ουτοπία που έχει ανεπίστρεπτα χαθεί. Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο του ναρκισσισμού τους, «τα παιδιά του ήλιου» δεν θα ακούσουν την απειλητική βοή του εξεγερμένου όχλου που, ξεφρενιασμένα έντρομος από την επιδημία, αναζητά εξιλαστήρια θύματα.
Ο Θεός της σφαγής
Σκην. Κων/νος Μαρκουλάκης, θέατρο Αθηνών
Δύο εντεκάχρονα αγόρια τσακώνονται στο πάρκο και το αποτέλεσμα του καβγά τους είναι μώλωπες, σκισμένα χείλη και δυο κατεστραμμένα δόντια. Οι γονείς του θύματος καλούν τους γονείς του θύτη στο σπίτι τους. Τέσσερεις ενήλικες, καλλιεργημένοι και πολιτισμένοι, συζητούν το πρόβλημα κι αναζητούν ευγενικά μια λύση. Λίγη ώρα μετά, τους βρίσκουμε να συμπεριφέρονται πιο ανώριμα και βάρβαρα από τα παιδιά τους. Τα ζευγάρια επιτίθενται το ένα στο άλλο, οι γυναίκες στους άνδρες, οι άνδρες στις γυναίκες, ώσπου στο τέλος είναι όλοι εναντίον όλων. Ο Θεός της Σφαγής εμφανίζεται, ένα χάμστερ εξαφανίζεται, και κάθε ενήλικη, πολιτισμένη συμπεριφορά δίνει τη θέση της στον ανήλικο εαυτό και στα ζωώδη ένστικτα που οι τέσσερις ήρωες κρύβουν μέσα τους….
Η Στεφανία Γουλιώτη μιλάει για τα πάθη της. Διαβάστε εδώ.
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
11°
