Ο Νταφέρ Γιουσέφ έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα για να εμφανιστεί στο Θέατρο Δόρα Στράτου, την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου.
Συχνά για τους δεξιοτέχνες μουσικούς, ανεξαρτήτως οργάνου, έχεις την αίσθηση ότι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον προσπαθώντας να παίξουν όσες περισσότερες νότες μπορούν μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο. Το παίξιμο του Νταφέρ Γιουσέφ όμως, παρότι είναι απόλυτα δεξιοτεχνικό, καταφέρνει επιπλέον να δημιουργήσει έντονη συγκίνηση. Εκφράζει περίπλοκα συναισθήματα – από τη μελαγχολία και τη χαρά έως τον μυστικισμό και την ενόραση. Το όργανο γίνεται προέκταση του εαυτού του, μετατρέποντας κάθε κομμάτι του σ’ έναν ολόκληρο κόσμο. Αυτήν ακριβώς τη συγκίνηση, καταφέρνει να την περάσει και στις ζωντανές του εμφανίσεις.
Κάθε συναυλία και κάθε νέος δίσκος είναι για εσάς ένα ταξίδι, όπως έχετε δηλώσει. Το τελευταίο σας άλμπουμ, «StreetsofMinaret» πού σας έχει οδηγήσει; Το «Streets of Minarets» είναι ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ για μένα, τόσο η παραγωγή του, όσο και όλο το διάστημα που περιοδεύω για αυτό. Οι ηχογραφήσεις από μόνες τους ήταν ένα ταξίδι. Το να έχω στον ίδιο χώρο μουσικούς όπως ο Herbie, ο Marcus, ο Vinnie, και ο Dave ήταν μια απίστευτα διδακτική εμπειρία. Από την άλλη, το να φέρω νεότερους μουσικούς, 20 – 30 ετών, για να παίξουν αυτή τη μουσική ήταν μια υπέροχη πρόκληση που αγκαλιάσαμε όλοι μαζί. Έφεραν φρέσκια ενέργεια και νέα πνοή στη μουσική και νιώθω πως καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά ζωντανό και εμπνευσμένο αποτέλεσμα επί σκηνής.
Υπάρχουν όρια στο μουσικό σας ταξίδι; Πώς βρίσκεται νέους τρόπους να παίζετε με τη φωνή σας και το ούτι; Για να είμαι ειλικρινής, δεν βλέπω όρια, δεν τα αναζητώ καν. Για μένα έρχονται όλα πολύ φυσικά. Βέβαια, όταν ξεκινάω να δουλεύω ένα νέο άλμπουμ, υπάρχουν θεμέλια, μια βασική ιδέα πάνω στην οποία χτίζω αλλά η μουσική μετά απλώς ρέει. Όταν ηχογραφούσα το «Streets of Minarets» στο Los Angeles, κατά τη διάρκεια των πρώτων sessions, δεν έγραψα καθόλου φωνητικά. Λίγο μετά, διαγνώστηκα με πολύποδα και χρειάστηκε να υποβληθώ σε χειρουργική επέμβαση. Όταν ήρθε η ώρα να τελειώσουμε τον δίσκο, έπρεπε να επινοήσω μια νέα φωνητική τεχνική ώστε να τραγουδήσω ξανά. Κατά κάποιον τρόπο, το ότι είμαι αυτοδίδακτος αποτέλεσε και τη μεγαλύτερη δύναμή μου. Μου έδωσε την ελευθερία να μην αναγνωρίζω όρια και να μη σκέφτομαι τι είναι σωστό και λάθος. Απλά αισθάνομαι και προχωράω.
Η μουσική σας συνδυάζει πολλά είδη και στοιχεία. Με δύο λέξεις, πώς ορίζετε εσείς τον ήχο σας; Δημιουργικός ήχος. Μείξη μουσικών ειδών. Ένας μοναδικός ήχος.
Έχετε συνεργαστεί με μουσικούς από πολύ διαφορετικές παραδόσεις — από τζαζ πιανίστες έως Ινδούς μάστερ των τάμπλας. Ποιες ιδιότητες αναζητάτε στους μουσικούς με τους οποίους συνεργάζεστε, είτε στα άλμπουμ σας είτε στις ζωντανές εμφανίσεις; Η δημιουργικότητα και οι ανθρώπινες αξίες είναι απαραίτητο να λειτουργούν μαζί. Για μένα, αν λείπει κάποιο από τα δύο, τότε η μουσική δεν μπορεί να αγγίξει τον ακροατή. Γιατί αυτό που μοιραζόμαστε όλοι, πάνω από όλα, είναι η ανθρωπιά μας.
Τι σημαίνει αυτοσχεδιασμός για εσάς; Ο αυτοσχεδιασμός είναι ένα κύμα, απρόβλεπτο, δυνατό, ζωντανό. Αν ξέρεις να το καβαλήσεις, μπορεί να σε μεταφέρει σε απίστευτα μέρη. Αν όχι, μπορεί να σε καταβροχθίσει. Για εμένα, η ομορφιά βρίσκεται στο θάρρος να βλέπεις κατάματα το κύμα, ξανά και ξανά.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιρροές στη μουσική σας καριέρα; Η ζωή μου και η σύζυγός μου.
Υπάρχουν «ανεξερεύνητες» μουσικές παραδόσεις ή συνεργασίες που ονειρεύεστε να πραγματοποιήσετε; Υπάρχει πάντα ένα όνειρο. Είμαι σαν ένα παιδί που διψάει πάντα να ανακαλύψει νέα πράγματα. Για χρόνια ήθελα να κάνω ένα project με μουσικούς από τη Βραζιλία αλλά κάθε φορά η μουσική με οδηγούσε κάπου αλλού. Νιώθω όμως, πως σύντομα θα το ξαναπιάσω αυτό το project.
Έχετε γράψει μουσική για ταινίες. Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία και για ποια θα θέλατε να είχατε γράψει τη μουσική της επένδυση; Παρότι έχω δουλέψει στα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ, ηχογραφώντας μουσική με τον James Horner για ταινίες όπως το «Spiderman» και το «Black Gold», προσωπικά αγαπώ τον κινηματογράφο των ανεξάρτητων δημιουργών με όραμα. Εκεί με πάει η καρδιά μου. Λιγότερα εφέ και μηχανήματα, περισσότερο συναίσθημα. Πάντα θαύμαζα τη συνεργασία μεταξύ του Θόδωρου Αγγελόπουλου και της Ελένης Καραΐνδρου. Ένας άλλος σκηνοθέτης με τον οποίο ελπίζω να συνεργαστώ κάποια μέρα είναι ο Nuri Bilge Ceylan, καθώς νιώθω ότι το καλλιτεχνικό μας σύμπαν θα μπορούσε να έχει πολλά κοινά.
Πού σας αρέσει να παίζετε live περισσότερο; Υπάρχει κάποιο μέρος στον κόσμο; Στο σαλόνι μου, μπροστά στα παιδιά μου. Το να βλέπω την αντίδρασή τους όταν τους παίζω μια νέα σύνθεση, είναι ένα δώρο ζωής.
Για ποιο πράγμα είστε ευγνώμων; Το ότι μπορώ να ζω το παιδικό μου όνειρο, να κουβαλάω το ούτι μου και να μοιράζομαι την μουσική μου σε όλον τον κόσμο, είναι πραγματικά ένα μεγάλο δώρο.
Πώς νιώθετε που θα παίξετε ζωντανά για πρώτη φορά στην Αθήνα; Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι μου πήρε τόσο πολύ καιρό για να παίξω live στην Αθήνα. Φυσικά, είμαι ενθουσιασμένος! Έχω ήδη συναντήσει το ελληνικό κοινό όταν εμφανίστηκα στην Πάτρα, που ήταν και η πρώτη μου συναυλία μετά την πανδημία, και έχω μόνο υπέροχες αναμνήσεις από εκείνη την συναυλία.
Ποια είναι τα επόμενα πλάνα σας; Θα κυκλοφορήσετε κάποιο νέο άλμπουμ; Ένα νέο άλμπουμ έρχεται τον Νοέμβριο. Μείνετε συντονισμένοι!
Info Dhafer Youssef - Φ hill Sessions Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου Θέατρο «Δόρα Στράτου» Ώρα Έναρξης: 21.15 - Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.00 Τιμές Εισιτηρίων: Προπώληση: 38€ | Θέσεις χωρίς πλάτη: 35€ (περιορισμένες), Ταμείο: 42€ Όλες οι θέσεις είναι καθήμενων.
Με το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα» ανανεώνει το ελληνικό τραγούδι. Πριν βρεθεί «Ανάμεσα σε φίλους» στο Παλλάς, ταξιδέψαμε μαζί του ακούγοντας και μιλώντας
Ο Ασάφ Αβιντάν μιλάει στην Athens Voice για τον νέο του δίσκο, τις δυσκολίες και όσα του έλειψαν από τις ζωντανές εμφανίσεις, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Floyd
14°
