—Είχαμε μιλήσει πριν από 2 χρόνια, όταν είχε κυκλοφορήσει το «Ανδρομέδα FM» από τα Echo Tides. Ήταν η εποχή που άρχιζες να ετοιμάζεις το «Between». Πώς κύλησαν τα πράγματα μέχρι να καταλήξεις σ’ αυτό που ήθελες να κάνεις;
Σωστά! Κι αν δεν υπήρχε ο Νίκος Βελιώτης, ακόμη θα το έψαχνα νομίζω. Είμαστε φίλοι πολλά χρόνια και κάποια στιγμή μου είπε πως θα με βοηθήσει να φτιάξουμε αυτόν τον δίσκο που τόσο ήθελα. Έκανε την παραγωγή, γράψαμε και μαζί κομμάτια, δουλεύαμε για μήνες κάθε μέρα. Το τέλειο είναι πως μένουμε ένα λεπτό μακριά. Όλα βγάζουν νόημα μουσικά όταν δουλεύουμε με το Νικο, συνεννοούμαστε απόλυτα.
—Τι προκλήσεις αντιμετώπισες στο διάστημα αυτό ως προς τον δίσκο σου;
Δεν ξέρω αν μπορώ να τις ονομάσω ακριβώς προκλήσεις. Εκείνο το χάος θα έλεγα που νιώθουν οι μικροί καλλιτέχνες, από πού να ξεκινήσω, πού να στραφώ, πού να απευθυνθώ. “With a little help from my friends” έγινε αυτός ο δίσκος. Δεν θα γινόταν αλλιώς.
Έχει να κάνει με διάφορες διττότητες, με τις δύσκολες αποφάσεις, με το αδιέξοδο, με διλήμματα. Με το ανάμεσα και το μετέωρο. Το ένα βήμα εδώ και το άλλο εκεί. Περιγράφει διάφορες καταστάσεις ξεκινώντας από το "I wish I was a wall", που είναι ουσιαστικά μια μέρα μιας φοβισμένης κοπέλας που προσπαθεί να τα κάνει όλα σωστά και "θετικά" αλλά καταλήγει να κλαίει στο μαξιλάρι της. Θα ήθελε να είναι δυνατή σαν τοίχος και εύπλαστη σαν τσίχλα. Πάει σιγά σιγά στη "Domina", που λέει πως ακόμη και να μην είναι κανείς στο πλευρό της, αυτή θα κάνει αυτό που της λέει το ένστικτο της. Όλο το άλμπουμ είναι η διαδρομή αυτού του ενδιάμεσου.
—Τι σε έκανε να επιλέξεις αγγλικό στίχο - εκτός από το τελευταίο κομμάτι. Και σ’ αυτό γιατί επιλέγεις ελληνικό στίχο;
Το τελευταίο κομμάτι, "40sm", έχει τους στίχους και τη φωνή της φίλης μου της Αντιγόνης Σεφερλή. Ήρθε μια μέρα σπίτι μου και άνοιξα το μικρόφωνο και της είπα να γράψει. Τα αγγλικά είναι μια γλώσσα που τη μιλάω σχεδόν όσο καλά όσο και τα ελληνικά, για πολλά χρόνια σκεφτόμουν σε αυτή, ακόμη και ονειρευόμουν στα αγγλικά. Συνδέθηκα μέσω αυτής με τις πιο ώριμες σχέσεις μου, είτε φιλικές είτε ερωτικές. Όταν μένεις κάπου είναι ίσως λογικό να συμβαίνει αυτό, αν και όταν έμενα στη Γερμανία δεν έγινε ποτέ, ίσως επειδή δεν συνδέθηκα με τη γλώσσα ή τη ζωή εκεί όσο στο Λονδίνο. Μεγάλωσα με αγγλόφωνη μουσική, η αγγλική γλώσσα μου φαίνεται πολύ εύκολη και άμεση και εκφραστική και μουσική.
—Πες μου λίγο για το single, το «King of Sorrows» και το concept του…
Λοιπόν είναι ο βασιλιάς των βασάνων, της μιζέριας. Όταν το γράφαμε με τον Νίκο γελάσαμε πολύ γιατί είχαμε πολλά παραδείγματα από τέτοιους ανθρώπους. Είναι αφιερωμένο σε αυτούς που χαίρονται να υιοθετούν τον ρόλο του θύματος, και τελικά στην παρέα γίνονται κλισέ και κουραστικοί. "All your nagging is a work of fine art”…
—Το video clip είναι εντυπωσιακό. Πώς κατέληξες σ’ αυτό;
Ευχαριστώ πολύ, και εγώ το αγαπώ πάρα πολύ το βίντεο. Ο Γιώργος Αθανασίου, ο σκηνοθέτης, είχε την ιδέα. Βρήκαμε λοιπόν πλαστικούς κούκλους και με το σενάριο προστέθηκε μια νέα διάσταση στην ιστορία του κομματιού. Η κούκλα αντιπροσωπεύει αυτόν τον κενό τύπο που τον βλέπω να τσιλιμπουρδιζει και τον σκοτώνω με διάφορους τρόπους. Στο τέλος το ίδιο εύκολα βρίσκω έναν άλλον κενό τύπο. Το κλιπ είναι κάτι σα μαύρη κωμωδία, αν και οι μισοί μου έχουν πει πως φρίκαραν και οι άλλοι μισοί πως γέλασαν πάρα πολύ όταν το είδαν. Εμείς περάσαμε τέλεια όταν το γυρίσαμε.
—Υπάρχουν και κάποιες πιο abstract προσεγγίσεις στον δίσκο. Τι αντικατοπτρίζουν αυτές;
Αν εννοείς τη φόρμα των κομματιών, κάποια δεν έχουν verse-prechorus-chorus, όπως μας έχει συνηθίσει η ποπ, όμως στο μυαλό μου έχουν ξεκάθαρη δομή! Δομή, όπως περίπου υπάρχει στην κλασική μουσική. Τέτοιο είναι για παράδειγμα το “Set alarm for 2”, που περνάει από το ένα μοτίβο στο άλλο. Γίνεται από όνειρο, εφιάλτης. 'Η το “Hoarder”, που χτίζεται πάνω στη μελωδία της φωνής το πρώτο μέρος με ένα ξέσπασμα από έγχορδα να ακολουθεί σαν δεύτερο.
—Θα ήθελες να μου πεις ακόμη λίγα πράγματα για τη συνεργασία σου με τον Νίκο Βελιώτη…
Είναι από τις μεγαλύτερες μουσικές επιρροές μου ο ίδιος ο Βελιώτης! Λάτρεψα από το πρώτο λεπτό που άκουσα τις "Ανάσες των Λύκων" και τις ξέρω απ’ έξω νότα-νότα. Η συνεργασία μας ξεκίνησε στα 20 μου που έπαιξα με τους Επισκέπτες, πράγμα σουρεάλ για μένα τότε και από τις πιο σημαντικές εμπειρίες μου μουσικά! Η συνεργασία μας για το “Between” ήταν αβίαστη και εύκολη και δημιουργική και ακομπλεξάριστη. Υπέροχα δηλαδή!
—Με τα Echo Tides πώς πάνε τα πράγματα; Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Κάναμε τον Μάρτιο ένα φανταστικό τουρ στην Ελλάδα που παρουσιάσαμε το νέο μας άλμπουμ "Στον δρόμο που φυτρώναν φράουλες" αλλά και τραγούδια από προηγούμενα άλμπουμ. Όπου πήγαμε, το κοινό ήταν απίστευτα ζεστό, τραγουδούσε, ίδρωνε μαζί μας και ζητούσε κομμάτια ακόμη και από τον πρώτο μας δίσκο.
—Με τους Oi Va Voi πώς γνωρίστηκες; Κυκλοφορεί αυτές τις μέρες το “The Water’s Edge”, το νέο τους album. Με ποιον τρόπο σ’ έχει βοηθήσει η συμμετοχή σου στο σχήμα;
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είμαι σε τουρ μαζί τους! Το 2018 έψαχναν βιολί και με πρότεινε η Beth, η μπασίστα τους, η οποία είναι μισή ελληνίδα και την είχα γνωρίσει στο Βερολίνο, τρέχα γύρευε, ο μουσικός κόσμος της Ευρώπης είναι μικρός τελικά. Τώρα βέβαια είμαι η τραγουδίστρια στα live τους και παίζω λίγο βιολί. Είναι φανταστικοί μουσικοί και άνθρωποι, όλα ρέουν εύκολα. Ο ήχος του νέου τους άλμπουμ έχει εξελιχθεί σε κάτι πιο ποστ ποπ. Η συμμετοχή μου με έχει βοηθήσει στο να σταθώ στη σκηνή ως front woman σε ευρωπαϊκές σκηνές. Μακάρι να έρθουμε και στην Ελλάδα!
—Έτσι όπως έχεις πάντα στα σκαριά πολλά και διαφορετικά πράγματα, τι άλλο ετοιμάζεις αυτόν τον καιρό, συμμετοχές, πρότζεκτ, νέες ιδέες;
Υπάρχει ένα πρότζεκτ αλλά δεν μπορώ να μιλήσω ακόμη για αυτό, μυστικό! Συμμετοχές έρχονται επίσης, θα τα μάθετε όλα όταν έρθει η ώρα. Κι έχω ήδη ένα πρώτο υλικό για τον επόμενο δίσκο.
—Θα παίξεις αυτόν τον δίσκο ζωντανά; Και με τι σχήμα;
Εννοείται, με το Νικο (Βελιώτη) παίζουμε τον δίσκο live σχεδόν ένα χρόνο πριν βγει. Έχουμε παρουσίαση δίσκου στο Ύδρο στη Θεσσαλονίκη 14/6 και στην Αθήνα από Σεπτέμβριο!
—Υπάρχει κάποιο σχήμα ή κάποιος δίσκος που να σ’ εντυπωσίασε τώρα τελευταία;
Μου αρέσει πάρα πολύ ο Ben Nobuto, κάνει το εξπεριμενταλ πάρα πολύ ποπ και με χιούμορ και με μαγνητίζει. H Aurora επίσης έχει κάτι πολύ ενδιαφέρον.
—Τι διαβάζεις αυτόν τον καιρό;
Διαβάζω Χόρχε Μπουκάι και Αντρέα Καμιλλέρι.
— Τι σχέδια υπάρχουν για το καλοκαίρι;
Λοιπόν έχουμε με το Νίκο Βελιώτη τη συναυλία στο Υδρο στις 13/6 όπως είπαμε, και μετά έχουμε ένα residency σε ένα από τα πιο ωραία στούντιο της Θεσσαλονίκης, για να γράψουμε ένα κομμάτι από την αρχή. Στις 22 Ιουνίου θα είμαστε στο Syd Records για ένα πάρτυ και DJ set για να γιορτάσουμε την κυκλοφορία του Between. Μετά, το πρόγραμμα φυσικά έχει Ηρώδειο με Λυρική σκηνή, συναυλίες με Pan Pan και Vassilina, και Δεκαπενταύγουστο Σούγια με Βελιώτη. Μπορεί να προκύψουν κι άλλα...
Με το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα» ανανεώνει το ελληνικό τραγούδι. Πριν βρεθεί «Ανάμεσα σε φίλους» στο Παλλάς, ταξιδέψαμε μαζί του ακούγοντας και μιλώντας
Ο Ασάφ Αβιντάν μιλάει στην Athens Voice για τον νέο του δίσκο, τις δυσκολίες και όσα του έλειψαν από τις ζωντανές εμφανίσεις, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Floyd
13°
