Το νέο άλμπουμ της Σtella και το δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Sub Pop, τα νέα άλμπουμ των Brad Mehldau και Father John Misty, οι επανακυκλοφορίες των Trees,
Η ιστορία το έχει ότι στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ή τις αρχές της δεκαετίας του ’70, η Αρλέτα που ήδη γνώριζε αρκετά μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα, ηχογράφησε ένα demo με αγγλόφωνα τραγούδια, που θέλησε να προωθήσει μέσω της δισκογραφικής της εταιρείας, της Lyra, στο εξωτερικό. Η ιστορία το έχει ότι ο τότε μεγάλος διευθυντής της εταιρείας, ο Αλέκος Πατσιφάς –για τον οποίο έχουν γραφτεί ύμνοι, και δικαίως, μέσα στα χρόνια– αποφάσισε να κρατήσει το demo στο συρτάρι του και να μην το στείλει πουθενά για να μη χάσει την Αρλέτα από την ανερχόμενη –πραγματικά– δισκογραφική αγορά της Ελλάδας. Αν αληθεύει αυτή η αχαρακτήριστη κίνηση, είναι παρήγορο που σήμερα η τεχνολογία έχει ξεπεράσει για πάντα τέτοιους είδους πρακτικές. Έτσι, το demo σου είναι εύκολο να φτάσει σε κάθε δισκογραφική εταιρεία στον κόσμο κι αν κάποιο στέλεχός της μυριστεί κάτι ενδιαφέρον, δεν είναι απίθανο να υπογράψεις ένα συμβόλαιο. Προφανώς είναι ευκολότερο αν έρχεσαι από την Αμερική ή τη Βρετανία απ’ ότι αν έρχεσαι από τη -διόλου- ανερχόμενη –πλέον– δισκογραφική αγορά της Ελλάδας. Να όμως που η Σtella τα κατάφερε και η ιστορική Sub Pop έχει να πει για τον επερχόμενο δίσκο της τα εξής: «Η Sub Pop ανακοινώνει με μεγάλη χαρά την ένταξη της Ελληνίδας Σtella στον εμβληματικό κατάλογο των καλλιτεχνών της. Με καταγωγή από την Αθήνα, η Σtella έχει προ πολλού αποδείξει την έμφυτη ικανότητά της να διηγείται ιστορίες με old-school ποπ ύμνους για τα πάθη και την έκσταση του έρωτα». Με βασικό συνεργάτη και παραγωγό τον Redinho από τους Swet Shop Boys, η Σtella αποκάλυψε πρώτα το «Charmed», που αποδείχτηκε απίστευτα εθιστικό και μόλις πριν από μερικές μέρες το εξαιρετικό «Up And Away», που μιλάει για δύο μουσικούς του ρεμπέτικου κι έχει πολλά στοιχεία ελληνικού ήχου. Περιμένουμε την κυκλοφορία του δίσκου στις 17 Ιουνίου.
Η αυθεντική έκδοση του «Love And Hate In A Different Time» των Gabriels, αυτή που κυκλοφόρησαν μόνοι τους, πριν αρχίσουν να φλερτάρουν με την Parlophone, είναι σήμερα αρκετά σπάνια και η τιμή της στην ελεύθερη αγορά ξεκινάει από τα 80 ευρώ για να φτάσει έως τα 200, ανάλογα με την κατάσταση του δίσκου. Το σχήμα που αποτελείται από τον τραγουδιστή gospel, διευθυντή χορωδίας και συμμετέχοντα στο American Idol του 2011, Jacob Lusk και τους παραγωγούς Ryan Hope και Ari Balouzian, συνεχίζει να κάνει σπουδαία soul με τραγούδια όπως το «Bloodline» και το «Blame». Τα τέσσερα τραγούδια που το σχήμα κυκλοφόρησε στις ψηφιακές πλατφόρμες στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, κυκλοφόρησαν ελέω Record Store Day από την Parlophone σε 1.000 κομμάτια κόκκινου βινυλίου, αποκλειστικά στη Βρετανία. Δεν είναι φθηνό στο discogs αλλά ούτε και πολύ ακριβό… ακόμα.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τον Brad Mehldau ως έναν σπουδαίο πιανίστα της jazz. Ίσως οι καλύτερες στιγμές του είναι αυτές που το πιάνο του συνοδεύεται από κοντραμπάσο και τύμπανα ενώ συχνά το trio ξεπερνάει τον κόσμο της jazz. Για παράδειγμα, όσοι έχουν αδυναμία στον Nick Drake θα βρουν συγκλονιστική την εκδοχή του «River Man» κι όσοι αγαπούν τους Radiohead, θα λατρέψουν το «Exit Music For A Film». Στον επερχόμενο δίσκο του, «Jacob’s Ladder», ο Mehldau δημιουργει έναν απίθανο ήχο, που κινείται κάπου ανάμεσα στην κλασική μουσική, τη jazz και το progressive rock. Δεν πρόκειται για ένα εύκολα προσπελάσιμο δίσκο αλλά αρκετοί από εμάς, ακούν μουσική για να αποκρυπτογραφούν σύνθετους αλλά κι ενδιαφέροντες μουσικούς κόσμους.
Επανακυκλοφορούν τον επόμενο μήνα τα δύο studio albums των Βρετανών Trees, αυτά που κυκλοφόρησαν μέσα στο 1970. Πρόκειται για δύο ψυχεδελικά folk αριστουργήματα που έρχονται σε πολύ προσεγμένες επανεκδόσεις από την Earth Recordings. Δεν θα το κρύψω, αγαπώ μέχρι και σήμερα τη φωνή της Celia Humphris, ειδικά στη συνεργασία της με τη Judy Dyble στο «Talking With Strangers» του 2009, όπου έπαιζε και ο Simon Nicol των Fairport Convention.
Έργο μεικτής τεχνικής του Γιώργου Φλωράκη για τη στήλη του Σημειώσεις Ενός Μονομανούς
Υ.Γ.: Τώρα που άκουσα ολόκληρο το «Chloe And The New 20th Century» του Father John Misty, βεβαιώθηκα ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς…
