Ήταν και πάλι Πέμπτη, όπως και σήμερα. Νύχτα 12ης Ιουλίου σε ένα υπόγειο κλαμπ, το οποίο αργότερα επρόκειτο να περιθάλψει όλη τη σκηνή των swinging sixties, το «Marquee». Ακροατήριο απαρτιζόμενο από 80 άτομα, 50 άντρες, 30 γυναίκες, ένα κοινό αναποφάσιστο ακόμη ανάμεσα στη τζαζ, το bebop, και την εμβρυακή σκηνή του ρυθμ εν μπλουζ.
Η μπάντα διαφημίστηκε σαν «Mick Jagger and the Rolling Stones», παρόλο που το κουμάντο το έκανε ξεκάθαρα ένας πιθηκόμορφος ρυθμικός κιθαρίστας που επέμενε να φωνάζει στον ντράμερ: «Άντε γαμήσου! Παίξε γρηγορότερα», σε όλη τη διάρκεια του πενηντάλεπτου σετ. Ήταν ο Keith Richards, ντυμένος με μαύρο κοστούμι. Ο Jagger ήταν 18, (όσο και ο Richards), και παρέμενε σπουδαστής του London School of Economics. Στο πλάι τους, ο εικοσάχρονος Brian Jones, νονός του σχήματος, (εμπνεόμενος από το ομώνυμο τραγούδι του Muddy Waters), και πρώτος του Άδωνις, ενώ το rhythm section συνέθεταν ο φίλος του Richards από τη Σχολή Καλών Τεχνών, Dick Taylor, o κατ’ ανάγκη ντράμερ Mick Avory, (καθιερώθηκε αργότερα με τους Kinks) και ο Ian Stewart στο πιάνο. Bill Wyman, Charlie Watts, Ron Wood, Mick Taylor και οποιοιδήποτε άλλοι μπήκαν αργότερα στο κάδρο, απείχαν ακόμη από το σχήμα.
Ήταν απροβάριστοι και το λάιβ έτυχε χλιαρής αποδοχής. Το «Melody Maker» της επόμενης εβδομάδας τους έκρινε «ξεκούρδιστους και άνισους». Παρόλα αυτά, (και αν κάτι τέτοιο υποδηλώνει τη στόφα σταρ), το ίδιο βράδυ απέκτησαν τον πρώτο τους roadie, (ένας φίλος φόρτωσε όλο τον εξοπλισμό σε λεωφορείο), και κατευθύνθηκαν απερίσπαστοι σε μια παμπ πλησίον του υπογείου της Tottenham Court προκειμένου να ξοδέψουν τις 30 γκινέες της αμοιβής.
Δημοφιλέστερο γκρουπ εκείνης της χρονιάς ήταν οι Shadows. Κινηματογραφική επιτυχία της σαιζόν το «Δρ. Νο». Εκδοτική αίσθηση προκάλεσε το «Κουρδιστό Πορτοκάλι».
Ένα χρόνο αργότερα, το μάνατζμεντ των Stones ανέλαβε ένας καταφερτζής ονόματι Andrew Loog Oldham. Τον Απρίλιο του 1963, κυκλοφόρησε το πρώτο σινγκλ του γκρουπ, διασκευή στο «Come On» του Chuck Berry. Πούλησε 250.000 αντίτυπα. Σήμερα, πενήντα χρόνια αργότερα, η σελίδα των Rolling Stones στο facebook έχει 10,609,584 likes.
Φωτό: Οι Rolling Stones φωτογραφημένοι σήμερα από τον Rankin, έξω από το εμβληματικό «Marquee», όπου έδωσαν την πρώτη τους συναυλία στις 12 Ιουλίου του 1962.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ένα από τα πιο καυτά νέα ονόματα των τελευταίων ετών για μία και μοναδική συναυλία στην Αθήνα
Ακούσαμε τα τραγούδια της κόρης του Κώστα Χατζή -είναι μεγάλο ταλέντο- ενθουσιαστήκαμε και της ζητήσαμε να μας μιλήσει για τη ζωή της
Το μήνυμα στους θαυμαστές τους - Τι θα γίνει με τις εμφανίσεις σε στάδια που είχαν προγραμματιστεί
Λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει με τη φωνή του
Το πάθος του με τη ζωγραφική, η σχέση με τον Phil Lynott και η ιστορία πίσω από τη μη συμμετοχή στο Live Aid του 1985
Σε όλα τα είδη της τζαζ οι δίσκοι του έπαιξαν σημαντικό ρόλο
Δεν κατόρθωσε να ανέβει στη σκηνή ο θρύλος της ροκ - Η δήλωση των εκπροσώπων του
«Θα θέλαμε πολύ να παίξουμε στο Ιράν»
Επετειακή κυκλοφορία με σπάνιο υλικό για το άλμπουμ - ορόσημο της britpop
Πώς έγχρωμες μουσικές, χορός και Broadway χώρεσαν σε δύο μόνο ημέρες
Η Nana Rashid λίγο πριν την εμφάνισή της στο Athens Jazz στις 2 Ιουνίου μιλάει για τα ερωτήματα που θέτει στον εαυτό της, την Peggy Lee και την jazz στη Δανία
Έχει ό,τι θα μπορούσε να επιθυμήσει ένας άνθρωπος
Μια βραδιά, απ’ αυτές που θέλεις να θυμάσαι!
Οι βόλτες στο Μάλμε και οι πρόβες μέχρι το εκρηκτικό αποτέλεσμα στον Α΄Ημιτελικό
Η Σελίν Ντιόν μιλάει στην κάμερα με δάκρυα στα μάτια για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε
Για το τραγούδι «Break My Soul» από το άλμπουμ «Renaissance»
Λεωνίδας Καβάκος, Διονύσης Γραμμένος, Αλεξία Μουζά, Τιμόθεος Γαβριηλίδης-Πέτριν, Ηλίας Λιβιεράτος, Γιούνσιν Σονγκ κ.ά. στο καθιερωμένο μουσικό ραντεβού
Στο φετινό συνεδριακό πρόγραμμα του Athens Music Week η σχέση μουσικής και τεχνητής νοημοσύνης μπαίνει για άλλη μια φορά στο μικροσκόπιο αναζητώντας τη ρύθμισή της
Όσο σπουδαία κι αν ήταν η μουσική, έπαιξαν μεγάλο ρόλο και οι στίχοι
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.