31ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας: Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα περιλαμβάνει 20 χορογράφικά έργα από την Ελλάδα και από το εξωτερικό
Η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Τζένη Αργυρίου παρουσίασε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα σήμερα, 7 Μαΐου στο Μουσείο της Ακρόπολης. Πριν περάσει στο αναλυτικό πρόγραμμα και τις παράλληλες δράσεις του Φεστιβάλ, μίλησε για το όραμά της, την ιστορία του θεσμού, τις φετινές συνεργασίες και την εικαστική ταυτότητα. Άλλωστε η φετινή χρονιά είναι πολύ σημαντική καθώς ο θεσμός συμπλήρωσε 30 χρόνια παρουσίας.
Η Τζένη Αργυρίου, η καλλιτεχνική διευθύντρια στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας
Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας: Μια μικρή ιστορική ανασκόπηση
Από το 1995 που ξεκίνησε, το φεστιβάλ έχει παρουσιάσει 322 παραστάσεις ξένων ομάδων και 136 ελληνικών, με χορογράφους που έχουν αφήσει το στίγμα τους στη διεθνή σκηνή του σύγχρονου χορού. Παράλληλα, έχει φιλοξενήσει τις πρώτες εμφανίσεις 108 διεθνών ομάδων στην Ελλάδα και έχει προσφέρει ένα πλούσιο πρόγραμμα από παράλληλες εκδηλώσεις, σεμινάρια και διαλέξεις με καταξιωμένους καλλιτέχνες, προσελκύοντας χιλιάδες συμμετοχές. Πέρα από τη στήριξη του ΥΠΠΟ, του Δήμου Καλαμάτας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου, των χορηγών αλλά και του σταθερού κοινού του, το Φεστιβάλ οφείλει πολλά σε τρεις γυναίκες που βρέθηκαν στο τιμόνι του αυτά τα χρόνια. Ξεκινώντας από τη Βίκυ Μαραγκοπούλου, τη γυναίκα που οραματίστηκε και καθόρισε επί 21 χρόνια το καλλιτεχνικό και διεθνές στίγμα του Φεστιβάλ, την Κατερίνα Κασιούμη που τη διαδέχτηκε επάξια για δύο χρόνια και τη Λίντα Καπετανέα που συνέχισε δυναμικά μέχρι και το 2024.
Το όραμα της νέας καλλιτεχνικής διευθύντριας
Προτού περάσει στο αναλυτικό πρόγραμμα, η Τζένη Αργυρίου μίλησε για το όραμά της. Το πρώτο πράγμα που έκανε αναλαμβάνοντας τη νέα τη θέση είναι να ενεργοποιηθεί ο θεσμός του Διεθνούς Κέντρου Χορού Καλαμάτας κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς και έξω από τα πλαίσια του Φεστιβάλ, καθώς και να μετατραπεί το μοναδικό στην Ελλάδα Μέγαρο Χορού σε έναν ζωντανό και ενεργό πυρήνα καλλιτεχνικής δημιουργίας. «Όραμά μου είναι ένα Κέντρο Χορού που θα κινείται ταυτόχρονα σε τοπική, εθνική και διεθνή κλίμακα και θα λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, με ιδιαίτερο προσανατολισμό στους Έλληνες δημιουργούς. Ένα κέντρο που θα αγκαλιάζει τα διαφορετικά στάδια που εμπλέκονται στην καλλιτεχνική δημιουργία ενός έργου, την έρευνα, την παραγωγή, την παρουσίαση και την προώθηση. Ένα κέντρο που θα διευρύνει τα όρια της χορογραφίας μέσα από τη συνομιλία της με άλλες τέχνες, θα τροφοδοτεί το διάλογο των τεχνών με τις επιστήμες, τις παραδόσεις και τις τεχνολογίες, και θα φροντίζει για τη σύνδεση της τέχνης του χορού με την κοινωνία, τονίζοντας ότι ο χορός αποτελεί ένα πανάρχαιο και ζωτικής σημασίας μέσο έκφρασης για όλους», όπως η ίδια ανέφερε.
Παράλληλα, επειδή ανέλαβε το τιμόνι του φεστιβάλ σε μια επετειακή στιγμή, που έχει ολοκληρώσει τα 30 χρόνια παρουσίας, ένιωσε την ανάγκη να κάνει μια ανασκόπηση στην πορεία του, σε όλα όσα έχει επιτύχει ο θεσμός, αλλά και να αναλογιστεί για το μέλλον, τον ρόλο που πρέπει να έχει ένα φεστιβάλ χορού σήμερα. Ειδικά σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από τεχνολογικές εξελίξεις, κοινωνικές αναταραχές, πολέμους, καθώς και από μια αίσθηση απομόνωσης και αποξένωσης από τη φύση.
«Πώς αντανακλά ο χορός στις ανησυχίες και τις συνθήκες του σύγχρονου κόσμου; Τι απασχολεί τις νέες γενιές καλλιτεχνών και πώς αυτό εκφράζεται μέσω της χορογραφίας τους; Στο σύντομο διάστημα που είχα στη διάθεσή μου για την επιμέλεια του φετινού προγράμματος, προσπάθησα να δημιουργήσω ένα φεστιβάλ που «ακούει» τις ανησυχίες της εποχής και προβάλλει έργα που συναντούν το παρόν με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο. Τα έργα αυτά, με την προσωπική τους καλλιτεχνική γραφή, εκφράζουν ευαισθησία και δύναμη, προκαλώντας συναισθήματα και σκέψεις.
Χορογραφίες που με μαεστρία συνθέτουν τα σώματα στον χώρο και στον χρόνο, αλλά και έργα που συνδυάζουν τον χορό με άλλες τέχνες όπως η μουσική, τα εικαστικά, το θέατρο, η φωτογραφία και ο κινηματογράφος. Συναντάμε επίσης έργα που εξετάζουν έννοιες όπως η συμμετοχή της κοινότητας, η τελετουργία, η θεραπεία και η επανασύνδεση με απλές αλλά πολύτιμες αξίες, όπως ο άνθρωπος, η φύση, η αναπνοή και η παύση. Μέσα από τη διαδοχή των έργων, το Φεστιβάλ δημιουργεί ένα συλλογικό σώμα, το οποίο ενισχύει την περιέργεια για ανακάλυψη και την επιθυμία για παρατήρηση, ενώ μας προσκαλεί να «ταξιδέψουμε» από τον κόσμο ενός καλλιτέχνη στον άλλον. Έτσι, ενθαρρύνει την ανακάλυψη του εαυτού μας και την επανασύνδεση με τους άλλους».
Η εικαστική ταυτότητα του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που τονίζει τη διεθνή του διάσταση
Η νέα οπτική ταυτότητα του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που δημιουργήθηκε από τον Κώστα Ολύμπιο και την Octopus Events, παρουσιάζει ένα νέο λογότυπο που τονίζει την διεθνή διάσταση του Φεστιβάλ. Παράλληλα, για τις αφίσες του Φεστιβάλ, δημιουργήσαμε μια σειρά εικόνων από φωτογραφίες των παραστάσεων και τις επεξεργαστήκαμε έτσι ώστε να αποτυπώνουν τα ίχνη του σώματος σε στιγμές κίνησης και έντασης. Σώματα που μεταμορφώνονται συνεχώς στο χρόνο και στον χώρο, αποπνέοντας ζωή. Το πορτοκαλί χρώμα της εικαστικής ταυτότητας μεταφέρει την αίσθηση της χαράς και της ενέργειας, εμπνευσμένο από το φως του ήλιου, την ένταση του σύγχρονου χορού και την καλοκαιρινή ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ.
Το φετινό Φεστιβάλ διαμορφώνεται μέσα από συνέργειες με άλλους πολιτιστικούς φορείς, μορφωτικά ιδρύματα, δήμους, συλλόγους και οργανισμούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό όπως η Εθνική Λυρική Σκηνή και η Ανώτερη Επαγγελματική της Σχολή, η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Goethe, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, το QualcoFoundation, το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας, η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας, οι Λέσχες Φιλίας του Δήμου Καλαμάτας, ο Σύλλογος Εστίασης Μεσσηνίας, το Κέντρο Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Καλαμάτας.
Ειδική μνεία έκανε η Τζένη Αργυρίου στη συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, η οποία ξεκινά στο πλαίσιο του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με την παρουσίαση δύο παραγωγών του Μπαλέτου και της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού της ΕΛΣ. Επιπλέον, εντός των επόμενων δύο ετών, θα υλοποιηθεί μια ευρύτερη στρατηγική συνεργασία με τη Λυρική, με ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα παραστατικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών δράσεων στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής της εξωστρέφειας, η οποία υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).
Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας: Το πλήρες πρόγραμμα
Κλείνοντας τα 30 του χρόνια, έχει ετοιμάσει ένα επετειακό πρόγραμμα που εστιάζει ιδιαίτερα στο άνοιγμα στην κοινότητας, με δράσεις που εντάσσουν τους ντόπιους. Το φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα πραγματοποιηθεί από τις 18 έως τις 27 Ιουλίου 2025 και περιλαμβάνει 20 χορογραφικά έργα από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με συμμετοχές από χώρες όπως η Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Νορβηγία, Πορτογαλία, Μεγάλη Βρετανία, Λίβανος και Ελβετία. Στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας θα παρουσιαστούν συνολικά 12 έργα, εκ των οποίων τα 5 θα φιλοξενηθούν στην Κεντρική Σκηνή, τα 6 στην Εναλλακτική Σκηνή και 1 στο φουαγιέ. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται επίσης 6 παραστάσεις χορού στην πόλη της Καλαμάτας, 8 βραδιές χορού σε πόλεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου, μία επετειακή περιοδική έκθεση και δύο νέες ενότητες: το Dancing on Screen, που εξετάζει τη σχέση του χορού με την κινούμενη εικόνα και τον κινηματογράφο, και η ενότητα Συναντήσεις εκτός Σκηνής, η οποία θα φιλοξενήσει μια συζήτηση για το θέμα της ηλικίας στην τέχνη και στην κοινωνία, με συμμετοχή της κοινότητας του χορού.
Το φετινό πρόγραμμα παρουσιάζει έργα που προέρχονται από διαφορετικές γενιές και γεωγραφικές περιοχές, φέρνοντας στη σκηνή ποικιλία χορογραφικών γλωσσών και ερευνών. Κάποια έργα θα παρουσιαστούν στις θεατρικές σκηνές, ενώ άλλα θα «ζωντανέψουν» σε δημόσιους χώρους της πόλης, αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Καλαμάτας και μεταφέροντας τον παλμό του Φεστιβάλ στην καθημερινότητα. Οι σκηνές στις οποίες θα πραγματοποιηθούν οι παραστάσεις περιλαμβάνουν το Μέγαρο Χορού, το Αμφιθέατρο του Κάστρου, την Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων και το Λιμάνι της Καλαμάτας, καθώς και δημόσιους χώρους σε άλλες πόλεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Χορός σε πόλεις της Περιφέρειας». Το πρόγραμμα αυτό υλοποιείται για πέμπτη χρονιά σε συνεργασία με την Περιφέρεια Πελοποννήσου και τους δήμους των πόλεων που θα φιλοξενήσουν το Φεστιβάλ κατά τη διάρκεια του.
Φέτος, το Φεστιβάλ δίνει ιδιαίτερη έμφαση στους Έλληνες χορογράφους, επισημαίνοντας τη σημαντική παρουσία τους στη διεθνή σύγχρονη χορευτική σκηνή, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Για την εναρκτήρια παράσταση, έχει επιλεγεί ένα έργο που τιμά τους χορευτές που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον χορό και εξακολουθούν να βρίσκονται στην σκηνή, ερμηνεύοντας με την ωριμότητά τους κάθε κίνηση και χορογραφική ιδέα. Το Φεστιβάλ, στην πιο ώριμη φάση του, ξεκινά με μια αναγνώριση της σημασίας της ωριμότητας του σώματος και της δύναμης που διατηρεί ακόμα και στις πιο προχωρημένες ηλικίες.
Γι αυτό και η εναρκτήρια παράσταση στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας είναι η το έργο «Mellowing» του Χρήστου Παπαδόπουλου, που κάνει παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Παράλληλα, για πρώτη φορά επί σκηνής παρουσιάζεται το έργο «Φωνές» στο οποίο η Παναγιώτα Καλλιμάνη δούλεψε με ντόπιους χορωδούς 50+, με αφετηρία τον καλαματιανό χορό. Στις φετινές πρωτιές του φεστιβάλ έχουμε και τη σπουδαία χορογράφο Μαγκί Μαρέν που έρχεται για πρώτη φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με το έργο της «Β for Becket», που αν και γράφτηκε 44 χρόνια μετά, το 1981, βρίσκεται σε πλήρη διάλογο με το σήμερα. Μια ακόμη σπουδαία παράσταση είναι το «Thrice» του Ζαμιέν Ζαλέ, που παρουσιάζεται επίσης για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
«Mellowing» του Χρήστου Παπαδόπουλου (πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα)
Μια παράσταση που εξετάζει τη συναισθηματική ένταση και τις αντιφάσεις του ανθρώπινου ψυχισμού μέσα από την κίνηση και την αλληλεπίδραση των χορευτών. Η παράσταση δίνει έμφαση στην αποδοχή της αλλαγής και της αναπόφευκτης φθοράς.
19 Ιουλίου
«MATERIA» του Andrea Salustri (πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα)
Μια χορογραφία που συνδυάζει την ανθρώπινη φυσικότητα με τα υλικά της φύσης, εξετάζοντας τις σχέσεις του σώματος με το περιβάλλον του. Η παράσταση εστιάζει στη σύνθεση και διάλυση των μορφών μέσα από τη σωματική έκφραση.
«Future Cargo» των Frauke Requardt & David Rosenberg (σε συνεργασία με το The Place του Λονδίνου)
Μια δυναμική και διαδραστική παράσταση που ασχολείται με την έννοια του μέλλοντος, της μετακίνησης και του μετασχηματισμού, αναμειγνύοντας χορό, θέατρο και νέες τεχνολογίες. Οι θεατές βιώνουν την παράσταση σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο σκηνικό.
«Fantasie Minor» του Marco da Silva Ferreira (προβολή σε συνεργασία με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου)
Η παράσταση διερευνά την ένταση μεταξύ του οικείου και του άγνωστου μέσα από το σώμα και την κίνηση, εστιάζοντας στις συναισθηματικές αντιφάσεις και τις εκρήξεις της ανθρώπινης φύσης.
20 Ιουλίου
«Fantasie Minor» του Marco da Silva Ferreira (επανάληψη από την προηγούμενη μέρα)
Επαναλαμβάνεται για να δώσει την ευκαιρία σε περισσότερους θεατές να απολαύσουν αυτήν τη συγκινητική και γεμάτη ένταση παράσταση.
«Ραντάρ» της Μαριάννας Καλλιμάνη & Θοδωρή Οικονόμου
Μια παράσταση που διερευνά την έννοια της παρατήρησης και της αντανάκλασης, χρησιμοποιώντας τον χορό ως μέσο για να επικοινωνήσει τις αντιφάσεις και τις εσωτερικές αντιφάσεις του ανθρώπινου ψυχισμού.
«The Kitchen Dance: A House Trance Vocabulary» της Κατερίνας Φώτη
Η παράσταση συνδυάζει στοιχεία της house και trance μουσικής με σύγχρονο χορό για να δημιουργήσει ένα οπτικοακουστικό ταξίδι μέσα από τη ρυθμική κίνηση και την επανάληψη. Εξετάζει τη σχέση του σώματος με την ηλεκτρονική μουσική και τον ρόλο της στο σύγχρονο χορό.
«MayB» της Maguy Marin
Ένα έργο που συνδυάζει την αίσθηση του παράδοξου και του σουρεαλιστικού, ακολουθώντας μια ομάδα χορευτών σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει και προσφέρει νέα ερεθίσματα. Το έργο αναφέρεται στην ανθρώπινη ύπαρξη και την αβεβαιότητα του μέλλοντος.
22 Ιουλίου «Φωνές» της Παναγιώτας Καλλιμάνη (με συμμετοχή χορωδών 50+ ετών από τις Λέσχες Φιλίας του Δήμου Καλαμάτας)
Η παράσταση διερευνά τις φωνές των ανθρώπων που συχνά παραβλέπονται, εστιάζοντας στη δύναμη του λόγου, της φωνής και της κοινής έκφρασης. Συμμετέχουν άνθρωποι άνω των 50 ετών, ενισχύοντας την έννοια της ενότητας και της διαφορετικότητας.
«DIVE» του Edouard Hue και «SKIPPING ON STARDUST» της Ερμίρας Γκόρο
Δύο έργα που αναδεικνύουν τη μεταβαλλόμενη φύση του κόσμου γύρω μας. Το DIVE εστιάζει στην αίσθηση της βυθισμένης κίνησης, ενώ το Skipping On Stardust εξετάζει την αίσθηση του θαύματος και της μαγείας μέσα από τον χορό.
23 Ιουλίου «Thrice» του Damien Jalet (πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα)
Μια παράσταση που εστιάζει στη δύναμη της επανάληψης και του κύκλου, με τους χορευτές να ερμηνεύουν έντονα σωματικά τις αλλαγές και τις ανατροπές στην καθημερινή ζωή και στην προσωπική ταυτότητα.
24 Ιουλίου
«Ο Γρίφος του Δάσους» της Νάνσυ Σταματοπούλου & Τάσου Βρεττού
Ένα έργο που συνδυάζει τον χορό με στοιχεία της θεατρικής αφήγησης και της παραστατικής τέχνης. Οι χορευτές αναπαριστούν το ταξίδι του ανθρώπου μέσα από τη φύση και τα μυστήρια της, αναζητώντας την ισορροπία και την εσωτερική γαλήνη.
«Dance Your Way Out» της Μάρθας Πασακοπούλου
Μια παράσταση που ενσωματώνει τη σωματική έκφραση και τον αυτοσχεδιασμό με μια χορογραφία βασισμένη στην προσωπική διαδρομή και τις αλλαγές του καθενός.
«Tomorrow» της Jasmin Vardimon και «Three Friends of Winter» των Δανάη & Διονύσιου
Το Tomorrow επικεντρώνεται στη δυναμική του αβέβαιου μέλλοντος, ενώ το Three Friends of Winter συνδυάζει συναισθηματική ένταση με μουσικές και κίνηση, αποτυπώνοντας τις σχέσεις και τις κοινωνικές δυναμικές.
25 Ιουλίου
«Slamming» της Ξένιας Κογχυλάκη
Μια παράσταση που συνδυάζει την ένταση του σύγχρονου χορού με δυναμικές κινήσεις που αντικατοπτρίζουν την ανθρώπινη συναισθηματική φόρτιση, εστιάζοντας στην εκτόνωση της ενέργειας και της εσωτερικής σύγκρουσης.
«Dive Into You» της Kat Válastur
Το έργο εξετάζει την προσωπική εξερεύνηση και τη συναισθηματική σύνδεση, με τον χορό να λειτουργεί ως μέσο για να αναδείξει τη σύνθεση των ανθρώπινων σχέσεων και την προσωπική ανακάλυψη.
26 Ιουλίου
«Τη μέρα που ανέβηκα το βουνό μέχρι πάνω» της Αγνής Παπαδέλη Ρωσσέτου (ερμηνεία: Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου & Βιτόρια Κωτσάλου)
Ένα έργο γεμάτο συναισθηματική ένταση και προσωπική αναδρομή, με τη χορεύτρια να ερμηνεύει την ανατροπή και τη δύναμη της επιμονής. Μέσα από τη χορευτική γλώσσα αναδεικνύεται η πορεία της εσωτερικής αναζήτησης.
27 Ιουλίου «For all we know» των Thomas Hauert & Ερμή Μαλκότση
Ένα έργο που παίζει με τις αντιφάσεις της ανθρώπινης φύσης και το συνεχώς μεταβαλλόμενο τοπίο των σχέσεων, όπου οι χορευτές χρησιμοποιούν τη σωματική έκφραση για να επικοινωνήσουν τη σύνθετη ανθρώπινη κατάσταση.
«Beytna» του Omar Rajeh
Μια παράσταση που εξετάζει τις πολιτισμικές και κοινωνικές εντάσεις της σύγχρονης κοινωνίας, ενώ οι χορευτές ενσωματώνουν μουσικές και παραδοσιακές φόρμες από διάφορους πολιτισμούς για να δημιουργήσουν μια έντονη και συναισθηματική εμπειρία.
Παράλληλες δράσεις
Το βασικό πρόγραμμα του χορού πλαισιώνουν σημαντικές παράλληλες δράσεις. Ξεκινάμε με τη μεγάλη έκθεση «Καλαμάτα, η πόλη του χορού» που θα λειτουργεί στο φουαγιέ του Μεγάρου χορού, με σπάνιο οπτικό αλλά και κυρίως οπτικοακουστικό υλικό από παραστάσεις που παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και είκοσι-οκτώ χρόνια μετά την ανάθεση δημιουργίας του από το Φεστιβάλ τo 1997, το εμβληματικό έργο «Μνημείο» του Δημήτρη Παπαϊωάννου ανασύρεται από το αρχείο του Διεθνούς Κέντρου Χορού Καλαμάτας και προβάλλεται στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού.Ένα σόλο αφιερωμένο στη Nelly’s, τη φωτογράφο που απαθανάτισε τις απαρχές του εξπρεσιονιστικού χορού. Πρόκειται για το μοναδικό σόλο που έχει δημιουργήσει έως τώρα ο Δημήτρης Παπαϊωάννου. Ερμηνεύει η Κατερίνα Παπαγεωργίου - KatVálastur, ενώ τη σκηνοθεσία του βίντεο υπογράφει ο Τάκης Χατζόπουλος. Παράλληλα το αρχείο του Φεστιβάλ αποτελεί πηγή έμπνευσης για δημιουργίες νέων έργων, εικαστικών εκθέσεων, οπτικοακουστικών εγκαταστάσεων, videoart, κ.ά. Στο Reimagine, η Λίλα Σωτηρίου δημιουργεί ένα νέο έργο σε μουσική του Σταύρου Γασπαράτου,ένα βίντεο εμπνευσμένο από το αρχείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, με φωτογραφίες και δημοσιεύσεις από την ιστορία του θεσμού. (18-27 Ιουλίου, 18.00 - 23.00, Μέγαρο Χορού - Φουαγιέ)
Στις φετινές παράλληλες δράσεις προστίθεται μια νέα ενότητα, το «Dancing on screen» που αφορά προβολές ντοκιμαντέρ σπουδαίων χορογράφων, είτε πιο παλιών είτε πιο σύγχρονων.
Όπως κάθε χρονιά, έχουν προγραμματιστεί Masterclasses με κορυφαίους χορογράφους έργα των οποίων θα συμμετέχουν στο Φεστιβάλ. Φέτος τα 4 Masterclasses θα παραδώσουν οι ακόλουθοι: Χρήστος Παπαδόπουλος, Νταμιέν Ζαλέ και Αιμίλιο Αράπογλου, Kat Válastur, Omar Rajeh.
Τέλος, θα πραγματοποιηθούν διαθεματικές συζητήσεις αλλά και πλήθος εκπαιδευτικών προγραμμάτων τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.
14°
