Γεωγραφικές καταβολές, κοινωνικές αντιλήψεις, πολιτικές πεποιθήσεις και άλλα τέτοια φέρνουν κάποιους πιο κοντά και ταυτόχρονα τους απομακρύνουν από κάποιους άλλους. Βόρειοι - Νότιοι, Συντηρητικοί - Προοδευτικοί, Ολυμπιακοί - Παναθηναϊκοί και πάει λέγοντας. Οι άνθρωποι τείνουν να δημιουργούν ομάδες με ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μελών και έντονο αίσθημα αντιπαλότητας για τους «άλλους». Όμως είναι και κάποιες σταθερές αξίες, που τους ενώνουν όλους. Για παράδειγμα το ελληνικό καλοκαίρι, με τις αισθήσεις που το συνοδεύουν, πιστεύω ότι είναι ένα σημείο αναφοράς, που ενώνει όλους τους Έλληνες. Δείτε την παρακάτω λίστα και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Τα έντονα χρώματα που κυριαρχούν παντού. Που η λάμψη του καυτού καλοκαιρινού ήλιου τα κάνει εκτυφλωτικά. Ρούχα, μαγιό, καπέλα, ομπρέλες, ξαπλώστρες σε εκείνο το εκπληκτικό μπλε φόντο της θάλασσας και του ουρανού.
Η μυρωδιά από αντηλιακό καρύδα και η γλυκιά φαγούρα από το αλάτι στο κορμί και την άμμο στα μαλλιά.
Το «κάψιμο» από το περπάτημα στην καυτή άμμο ή τα βότσαλα και η μοναδική αίσθηση «σβησίματος» όταν επιτέλους πατάς το δροσερό θαλασσινό νερό.
Το μόνιμο βουητό στα αυτιά από τα τζιτζίκια & τις χαρούμενες τσιριχτές παιδικές φωνές, που σου τρυπάει το νου, αλλά όταν σταματήσει για τα καλά μελαγχολείς.
Ο ήχος από τα «χτυπήματα» στο τάβλι και στις ρακέτες.
Ο μεσημεριανός ύπνος μετά από τηγανητά καλαμαράκια, παγωμένη μπύρα και καρπούζι.
Η δροσιά που αναδύεται και σου τυλίγει το πρόσωπο, όταν ανοίγεις το ψυγείο με τα παγωτά.
Η υγρασία μετά από κατάβρεγμα με το λάστιχο στις αυλές, τα μπαλκόνια και τις βεράντες. Εκεί κατά τις πέντε το απόγευμα, που «βράζει ο τόπος».
Η βραδινή παραθαλάσσια αύρα που δεν μπορείς να καταλάβεις αν σε δροσίζει ή αν σε ζεσταίνει, όμως σίγουρα σου παίρνει το μυαλό.
Οι αϋπνίες εκείνα τα βράδια που το θερμόμετρο περνάει τους 35, δεν κουνιέται φύλλο, τα κουνούπια και οι σκνίπες αποφάσισαν να κάνουν πάρτι και η μυρωδιά του AUTAN φαντάζει θεσπέσια.
Ο υπέροχος ύπνος μετά από μια νυχτερινή βουτιά στη θάλασσα.
Η φωνή του εκφωνητή που ακούγεται από κάποια τηλεόραση τριγύρω και μεταδίδει Ολυμπιακούς αγώνες ή Μουντιάλ, ή Euro ή Ευρωμπάσκετ.
Πιστεύετε ότι υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που δεν έχει εικόνα και αίσθηση από τα παραπάνω; Όχι έ; Συμφωνώ! Και το ίδιο πιστεύω και για τις συνοδευτικές φωτογραφίες. Είναι οικίες σε όλους μας, ανεξαρτήτως ηλικίας, οικονομικής κατάστασης ή γεωγραφικής προέλευσης.
Από τις φαβέλες του Ρίο μέχρι τα σοκάκια του Παρισιού, η διεθνώς βραβευμένη φωτογράφος παρουσιάζει στη Λεμεσό την έκθεση «La Street c’est Chic», μια οπτική ωδή στην εφήμερη τέχνη των δρόμων
Η φωτογράφος των «Πρωταγωνιστών» μιλάει, για το φως, την απώλεια, τη μάχη με τον καρκίνο, τον Σταύρο Θεοδωράκη, και το κλικ που αποκαλύπτει την αλήθεια
11°
