- CITY GUIDE
- PODCAST
-
14°
Νέα Στήλη: PHOTO VOICE
Ο Δημήτρης Καραθάνος για τον William Eggleston: Για τα μάτια σου mono
Η ασπρόμαυρη περίοδος ενός φωτογράφου που αποθέωσε το χρώμα αποδεικνύεται εξίσου φωτοβόλα, όπως διαπιστώνουμε μέσα από ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Steidl.

Η γοητεία του κοινότοπου: προσόψεις καταστημάτων, είσοδοι μοτέλ, δωμάτια ξενοδοχείων, κτήρια, δρόμοι, σούπερ μάρκετ, μπάρμπεκιου, σταυροδρόμια, θάμνοι, δέντρα, φράκτες, γκαράζ, άνθρωποι βυθισμένοι σε σκέψεις, αδαείς ή υπό την αμυδρή επίγνωση πως τους σκοπεύει ένας φακός.

Για όσους έχουμε γεννηθεί μετά το ’70, η αισθητική του William Eggleston πιθανότατα φαντάζει γνώριμη, ωστόσο, κανείς δεν επιχείρησε κάτι παρόμοιο πριν από αυτόν, ενώ η επιρροή του στην οπτικοποιημένη ποπ κουλτούρα έχει διεισδύσει σε τέτοιο βαθμό, που περνά απαρατήρητη. Χωρίς τον Eggleston, δύσκολα θα υπήρχε David Lynch, Gus Van Sant, Juergen Teller ή Sofia Coppola.

Τόσο οι αρχικές σκηνές του «Μπλε Βελούδου» όσο και του «Ελέφαντα» είναι φόροι τιμής στον εβδομηντάχρονο δανδή από το Τενεσί. Στην πρώτη ταινία, ως προς τη χρήση του υπερκορεσμένου χρώματος προκειμένου να υπογραμμιστεί ο σουρεαλισμός της μικροαστικής Αμερικής, στη δεύτερη μέσα από την εστίαση σε ένα βαθυκύανο ουρανό, ευθέως αντλούμενη από τη σειρά του Eggleston «Wedgwood Blues». Η ίδια η Copolla, έχει συχνά αναφερθεί στην επίδραση του φωτογράφου στο «Αυτόχειρες Παρθένοι».

Ασφαλώς, οι μονογραφίες του Eggleston αφθονούν. Το εντυπωσιακό στην περίπτωση του «Before Color» είναι πως εντρυφά στα ασπρόμαυρα έργα του, μια άγνωστη πτυχή του καλλιτέχνη. Το λήμμα «Eggleston» στη wikipedia αναγράφει: «του πιστώνεται η αναγνώριση της έγχρωμης φωτογραφίας ως αποδεκτής καλλιτεχνικής φόρμας».

Και παρότι έχει αναγνωριστεί ευρέως ως ο δραματικότερος κολορίστας της Αμερικής, προκύπτει πως η πορεία του ξεκινά μέσα από μια σειρά ασπρόμαυρων εικόνων στα 35 mm, τραβηγμένες στα προάστια του Μέμφις κατά τα μέσα του ’50. Μια σπουδαία αναδρομή, αφιερωμένη σε έναν δημιουργό που μονάχα με τον Edward Hopper θα μπορούσε να παρομοιαστεί.

*William Eggleston, «Before Color», σελ. 200, εκδ. Steidl, 2010.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε περισσότερα από 100 φωτογραφικά βιβλία
Από τον Νάνο Βαλαωρίτη στην Τζένιφερ Λόπεζ και από την Κίρα Νάιτλι στον Σάρλ Αζναβούρ
Η τρυφερή ματιά ενός αρχιτέκτονα στην πέτρα, τους ανθρώπους και τα δέντρα του τόπου
Το Νηπενθές και η τέχνη ως ίαση
Από τις 24 έως 26 Νοεμβρίου στον Κεραμεικό
Η φωτογραφία δρόμου είναι μια πράξη παρατήρησης χωρίς κατοχή
Το βιβλίο «Project Φλέβα» κυκλοφορεί από τις νεοσύστατες Εκδόσεις ΜΠΕΡΛΙΝ
Η φωτογράφος παρουσιάζει τη νέα της ατομική έκθεση στο House of Lucie Athens
Η βροχή πέφτει και η πόλη τρέχει, σαν να μην μπορεί ποτέ να περιμένει κανέναν
O Ντένις Σμέλτς απέσπασε τη διάκριση Photo of the Year στα Siena Drone Awards 2025
Μια συζήτηση για την πατρότητα, τον αποχωρισμό και την απουσία που μεταμορφώνεται σε φωτογραφία
Με αφορμή την παρουσίαση βιβλίου «Μαθήματα επιβίωσης στον 21ο αιώνα» και την είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου
Από τις φαβέλες του Ρίο μέχρι τα σοκάκια του Παρισιού, η διεθνώς βραβευμένη φωτογράφος παρουσιάζει στη Λεμεσό την έκθεση «La Street c’est Chic», μια οπτική ωδή στην εφήμερη τέχνη των δρόμων
Ο Λούκα Λόρεντς γίνεται ο νεότερος νικητής στην ιστορία του θεσμού - Η συγκλονιστική εικόνα του
Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στη νέα γενιά που συμμετείχε στην παρέλαση, ντυμένη με ηπειρώτικες φορεσιές
Η φωτογράφος των «Πρωταγωνιστών» μιλάει, για το φως, την απώλεια, τη μάχη με τον καρκίνο, τον Σταύρο Θεοδωράκη, και το κλικ που αποκαλύπτει την αλήθεια
Με αυτό το πρότζεκτ η Στέγη εγκαινίασε τον νέο της χώρο, το Onassis Ready
Μια καφέ ύαινα σε μια πόλη φάντασμα και 10 χρόνια υπομονής για το τέλειο «κλικ»
Παιδί μεταναστών από τα Κύθηρα, έγινε drag ακτιβίστρια και πετυχημένος επιχειρηματίας του πιο εμβληματικού queer bar της Ολλανδίας
Ο τόπος και οι άνθρωποί του γίνονται πρωταγωνιστές στο πρότζεκτ της «Η λίμνη»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.