Χαρακτηρίζουν εξπρεσιονιστή τον Γιώργο Μπουζιάνη, ενώ ο ίδιος -για τον εαυτό του- εξομολογείται: «Μοντέρνο έργο δεν υπάρχει, αλλά μονάχα ποιότητα εργασίας. Αν ένα καλλιτεχνικό επίτευγμα έχει ποιότητα, τότε μπορεί να ζήσει σε όλες τις εποχές, έξω από οποιαδήποτε τεχνοτροπία ή κατεύθυνση». Απέναντι στις επιβεβλημένες προϋπάρχουσες συνταγές και χωρίς να δεσμεύεται από την ακαδημαϊκή ζωγραφική της σχολής του Μονάχου, ο Μπουζιάνης ακολουθούσε πάντα την δική του εσωτερική αναγκαιότητα, μια ατέλειωτη, ενδόμυχη, λυτρωτική πράξη αυτοανάλυσης.
Στη νέα έκθεση του Μουσείου Μπουζιάνη βλέπεις την εξέλιξη της προσωπογραφίας από τις αρχές έως τα μέσα του 20ου αιώνα, μέχρι τον θάνατο, δηλαδή, του Γιώργου Μπουζιάνη το ’59. «Mε μια ματιά περνάς από τον ακαδημαϊσμό του Σ. Σαββίδη και του Κουνελάκη και τα εξαίρετα έργα τους στον εξπρεσιονισμό του Μπουζιάνη και αμέσως στην αφαίρεση των τελευταίων του έργων», λέει ο Φοίβος Κυπραίος, επιμελητής της έκθεσης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του μουσείου.
Το Μουσείο Μπουζιάνη στη Δάφνη, σε συνεργασία με το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άνδρου- Ίδρυμα Β. & Ε. Γουλανδρή και σημαντικούς Έλληνες συλλέκτες, εγκαινιάζει την Τρίτη 22 Νοεμβρίου την έκθεση «Η Προσωπογραφία στο έργο του Μπουζιάνη: Εξέλιξη και Επιρροές», αναδεικνύοντας μέσα από ελαιογραφίες του ίδιου και των δασκάλων που των επηρέασαν, τη μετάβαση του καλλιτέχνη από τις κλασσικές επιρροές, στην αβεβαιότητα του σχήματος.
Εκτίθενται οι μεγάλοι καλλιτέχνες του τέλους του 19ου αι.- αρχές 20ού, που λειτούργησαν ως πρότυπα για την μετέπειτα εικαστική διατύπωση των μορφών από την Ανώτατη Σχολή των Τεχνών. Το σχέδιο, τα χαρακτηριστικά, το περίγραμμα, που αποτελούν βασικές προϋποθέσεις στα έργα των δασκάλων -με άλλα λόγια η πραγματικότητα- δεν φαίνεται να ενδιαφέρει τον Μπουζιάνη. Αντίθετα, εκείνος αναζητά τα πρωτογενή αρχετυπικά σχήματα. Το παροξυστικό του σχέδιο και η χειρονομιακή βιαιότητα απαλλάσσουν την προσωπογραφία από την περιγραφή. Μοχθεί, στερείται, διεκδικεί, δημιουργεί ενάντια σε κάθε συμβατική κατεύθυνση.
Γιώργος Μπουζιάνης, Προσωπογραφία της συζύγου του καλλιτέχνη
Οι προσωπογραφίες αποτελούν το κύριο μέρος στο έργο του ζωγράφου, που δεν εστιάζει στην ανατομία, τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός προσώπου η την προσωπική ιστορία του υποκειμένου. Θέλει κυρίως να εκφράσειτο δράμα που περιέχει η ύπαρξη του ανθρώπου, στην καθολικότητά του. Έτσι το πορτραίτο παίρνει νόημα ηθικό και μεταφυσικό. Η ιδιοτυπία της χειρονομίας του Μπουζιάνη, η διαδικασία της διαδοχικής μετάπλασης του υλικού, το ζεστό γαιώδες χρώμα, οι χθόνιοι τόνοι, χαρακτηρίζουν τη ζωγραφική του.
Οι ελαιογραφίες που παρουσιάζονται στην έκθεση δημιουργήθηκαν από το 1913 ως το 1945, από τα σπουδαστικά χρόνια ως την εξπρεσιονιστική περίοδο του ζωγράφου. Παράλληλα εκτίθενται προσωπογραφίες των «δασκάλων» που επηρέασαν τον καλλιτέχνη μέσα από έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά. Ελαιογραφίες των Συμεών Σαββίδη, Νικηφόρου Λύτρα, Περικλή Πανταζή, Νικόλαου Κουνελάκη και Πολυχρόνη Λεμπέση αποτυπώνουν τις διαφορές και ομοιότητες στην προσέγγιση της ανθρώπινης μορφής τον 19ο και 20ο αιώνα.
Παράλληλα, στο αμφιθέατρο του Μουσείου, θα φιλοξενηθούν ομιλίες σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών που γνώρισαν, ή επηρεάστηκαν από τον μεγάλο εξπρεσιονιστή.
Info: «Η προσωπογραφία στο έργο του Μπουζιάνη: Εξέλιξη και Επιρροές», 22 Νοεμβρίου- 29 Ιανουαρίου 2017, Μουσείο Μπουζιάνη, Γ. Μπουζιάνη 27-31, Δάφνη, 2109028455, Fb: Μουσείο Μπουζιάνη
Εγκαίνια: Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016, 20.00, Fb event
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
15°
