Με αφορμή την έννοια του χώρου, η έκθεση Spaced Out έχει σκοπό να δημιουργήσει ένα διάλογο προσδιορισμού και πραγμάτευσης της έννοιας του χώρου μέσα από τις διαφορετικές εικαστικές οπτικές έξι σύγχρονων καλλιτεχνών, τόσο μορφολογικά όσο και εννοιολογικά.
Ο χώρος αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς στην καλλιτεχνική δημιουργία. Αυτό που οριοθετεί το δημιουργικό έργο είναι τα στοιχεία αρχιτεκτονικής που όλο και πιο συχνά εισβάλλουν στην εικαστική γλώσσα, χρησιμοποιώντας οικεία για τον παρατηρητή στοιχεία και σημεία της καθημερινότητας.
Καθώς η κοινωνία μεταβάλλεται συνεχώς, τα πολιτισμικά δρώμενα που επιδρούν στο αστικό τοπίο, αποτελούν σταθερά στοιχεία διαλόγου ανάμεσα στο χώρο-τόπο και τη συλλογική μνήμη.
Ο Λεωνίδας Γιαννακόπουλος μέσω της ζωγραφικής του που θυμίζει παλιές γκραβούρες του 16ου και 17ου αιώνα, προσπαθεί να ενσαρκώσει έναν άλλο κόσμο, ένα ουτοπικό περιβάλλον, ένα χώρο που αποτελεί πεδίο δράσης ενός φανταστικού κόσμου ο οποίος δυνητικά θα μπορούσε να ισχύει σε κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν. Στόχος του είναι η δημιουργία ενός αυτόνομου μικρόκοσμου, περνώντας θεματικά από το τοπίο στο πορτραίτο και αντιστρόφως ή και συνδυαστικά. Αυτός ο μικρόκοσμος είναι πολλές φορές παράλογος και υπερβατικός και αποτελεί πάντα κομμάτι ενός μεγαλύτερου συνόλου-σύμπαντος.
Η Bella Easton, με την σειρά έργων Myriorama Room βασίζεται σε ένα παιχνίδι καρτών με εικόνες του 19ου αιώνα, όπου κάθε εικόνα μπορεί να τοποθετηθεί σε οποιαδήποτε σειρά σχηματίζοντας διαφορετικά τοπία. Μέσω της τεχνικής της χαλκογραφίας ή του σχεδίου, οικείοι για την καλλιτέχνιδα εσωτερικοί χώροι, κατακερματίζονται σε τμήματα, αποδομώντας τους τα αρχιτεκτονικά στοιχεία και δομώντας τα ξανά από την αρχή σε απόλυτα συμμετρικούς χώρους όπου κάθε τμήμα έχει τη δική του προσωπικότητα. Οι αρμονίες και οι παραφωνίες που προκύπτουν στο τελικό αποτέλεσμα σχηματίζουν νέες σχέσεις και αυτό για την καλλιτέχνη είναι η δημιουργική διαδικασία, ένα ταξίδι συμπληρωματικών αντιθέσεων.
Για την Κατερίνα Ζαφειροπούλου, οι χώροι και τα αντικείμενα που παρατίθενται χάνουν τη χρήση τους, πραγματεύονται την ιδέα του ενδιάμεσου χώρου και δημιουργούν μια αφήγηση. Το έργο της αποπνέει μία ρευστότητα και έννοιες αδιάσπαστα συνδεδεμένες με τη μνήμη, την οικειότητα, την απώλεια και τη συσσώρευση, ενώ προκύπτει μέσο αυτού η πυκνότητα ανάμεσα στο εικονιζόμενο θέμα και τον πραγματικό χώρο. Έτσι η ανομοιογένεια της ανθρωπολογικής τους καταγωγής δημιουργεί χωρικά δίκτυα με ποικίλες οπτικές φυγές.
Ο Ingo Giezendanner αποτελεί ένα σύγχρονο flâneur που βιώνει τη διαφορετικότητα του αστικού τοπίου μέσα της καταγραφής του σε λεπτομερή σχέδια με μελάνι και η ζωγραφική για αυτόν αποτελεί ένα είδος διαλογισμού. Ο Giezendanner μέσα από τα σχέδια του δίνει τη δυνατότητα στο θεατή να παρατηρήσει τις ασήμαντες λεπτομέρειες του αστικού χώρου, τον "ταξιδεύει" σε διαφορετικές πόλεις και τον προκαλεί να το βιώσει με τον ίδιο τρόπο.
Ο Andreas Marti προσπαθεί μέσα από τα έργα του να καταγράψει την παρατήρηση της σύγχρονης ζωής και των κοινωνικών μεταβολών μέσα από τα «μικρά» πράγματα που τον περιβάλλουν σε ένα σύνθετο κόσμο με καθαρά εννοιολογικό τρόπο. Το μέσο με το οποίο ο καλλιτέχνης αντιστρέφει την αρχική οπτική όμορφων εικόνων σε κάτι που έχει ζοφερή κατάληξη είναι οι καθημερινές εικόνες από τις ειδήσεις. Συγκεκριμένα στο έργο του "A Kind of Horizon", θολά θραύσματα πολλαπλών εικόνων του διαδικτύου, δημιουργούν έναν μαυρόασπρο ορίζοντα ενός πλασματικού τοπίου, ενώ στο "Default Error" ένα κατεστραμμένο αρχείο μιας εικόνας μετασχηματίζεται σε απεικόνιση μιας ατομική έκρηξης.
Γνωστά μουσεία όπως, το Περίπτερο της Βαρκελώνης του Mies van der Rohe, το Iit του Rem Koolhaas και άλλα, καθόρισαν την αισθητική της Αρτέμιδας Ποταμιάνου και αποτελούν τον «καμβά» της πάνω στον οποίο οι αποσπασμένες από γνωστά έργα τέχνης φιγούρες, διεκδικούν μια ύπαρξη διαφορετική από αυτή που ο αρχικός δημιουργός τους και ο θεατής είχαν καταχωρήσει ως δεδομένη. Οι φιγούρες δραπετεύουν από τα έργα τέχνης και ξεκινούν ένα απρόσμενο διάλογο μεταξύ τους δημιουργώντας μια εικαστική γλώσσα που χρησιμοποιεί τους προσωπικούς συνειρμούς, τη συλλογική συνείδηση και την έκπληξη του θεατή που μπαίνει σε ένα εικαστικό παιχνίδι.
Info
Spaced out. 20 Μαΐου - 30 Ιουλίου 2016. Ώρες Λειτουργίας: Τετάρτη-Πέμπτη 14:00- 19:00, Παρασκευή 14:00- 21:00, Σάββατο 11:00-16:00. Τον Αύγουστο ο χώρος θα παραμείνει κλειστός. Η είσοδος στην έκθεση είναι ελεύθερη για το κοινό. ENIA GALLERY, Μεσολογγίου 55, Πειραιάς, www.eniagallery.com
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
11°
