Λατρεύω τις αμφίσημες έννοιες. Διότι 3 μήνες μιλάμε για το default της χώρας (στάση πληρωμών), κι έτσι είπα να πιάσω κι εγώ μια κατηγορία ανθρώπων που «διφολτάρουν» συνεχώς στην καθημερινότητά τους.
Λατρεύω τις αμφίσημες έννοιες. Διότι 3 μήνες μιλάμε για το default της χώρας (στάση πληρωμών), κι έτσι είπα να πιάσω κι εγώ μια κατηγορία ανθρώπων που «διφολτάρουν» συνεχώς στην καθημερινότητά τους. Είμαι σίγουρος πως ενώ δεν έχετε ακούσει την έκφραση, τους βλέπετε να κυκλοφορούν γύρω μας. Διαόλε, μπορεί να είστε κι εσείς ένας από αυτούς. Είναι όλοι αυτοί που στην εγκατάσταση ενός προγράμματος πατάνε μανιωδώς next next next μέχρι να τελειώσει αυτή η ενοχλητική διαδικασία. Είναι όλοι αυτοί που αφήνουν το κλασικό πράσινο λιβάδι των Windows για φωτογραφία στην επιφάνεια εργασίας τους. Είναι όλοι αυτοί που θα δουλέψουν με τις ρυθμίσεις που άφησε ο προηγούμενος χρήστης, είτε 2 μέρες πιο πριν είτε 2 χρόνια πιο πριν. Με λίγα λόγια είναι αυτοί που αποδέχονται τις default ρυθμίσεις, όποιες κι αν είναι αυτές.
Και πάνω τους είναι στημένη μια ολόκληρη βιομηχανία. Εκατομμύρια δολάρια αλλάζουν χέρια σε συμφωνίες που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αυτή την κατηγορία. Κάθε μήνα αποεγκαθιστώ δεκάδες ενοχλητικά προγράμματα, μπάρες και άλλα καλούδια που έρχονται πακέτο με μια εφαρμογή και εγκαθιστώνται by default (ως προεπιλογή) με την εφαρμογή, γιατί κανείς δεν ασχολείται με το να διαβάσει τι εγκαθιστά. Ακόμα πιο πολύ. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε πως η Microsoft και η Apple συζητούν, προκειμένου να χρησιμοποιεί η δεύτερη στα iPhone, iPad, iBook και iHasou ως προεπιλεγμένη μηχανή αναζήτησης το Bing της Microsoft. Μια κίνηση που ακούγεται εντελώς παράταιρη, εάν σκεφτείτε πως η καριέρα ολόκληρης της Apple βασίζεται στο think different, με λίγα λόγια στα αντι-Microsoft προϊόντα. H ίδια η Micrοsoft βασίζει την επιτυχία πολλών προϊόντων της στην προεγκατάστασή τους μαζί με τα Windows. Internet Explorer, MSN, Hotmail και Bing δεν θα είχαν την πορεία που έχουν στην αγορά, εάν δεν προωθούνταν ως προεπιλεγμένα προγράμματα. Για να μην πούμε για το itunes και το iStore.
Καταλαβαίνω το σάστισμα των ανθρώπων όταν έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές επιλογές (πραγματικές ή μη). Σε αυτή την ψευδή «ελευθερία» βασίζεται και η προπαγάνδα των νεοφιλελεύθερων. Είναι άχρηστο να ξέρεις πως υπάρχουν 5 διαφορετικά chat, όταν δεν ξέρεις σε τι διαφέρει το ένα από το άλλο και, κυρίως, όταν και τα 5 σου προσφέρουν πάνω κάτω την ίδια υπηρεσία. Είναι άχρηστο να λες σε κάποιον «επέλεξε όποιο media player θέλεις», όταν στην ουσία ο άνθρωπος θέλει απλά να βλέπει ταινίες. Ειδικά όταν θα πρέπει να πληρώσει και από 20 ευρώ για κάθε media player. Κι έτσι η default επιλογή προσφέρεται μπροστά σου ως ηρεμία. Δεν χρειάζεται να κινηθείς, δεν χρειάζεται να δράσεις. Η default επιλογή υπάρχει έτοιμη εκεί για εσένα.
Παρόλ’ αυτά, από τη στιγμή που τις default επιλογές μας τις προσφέρει μια εταιρεία που είναι σίγουρο πως κοιτάει το εταιρικό της συμφέρον, η ήρεμη και ξεκούραστη default επιλογή δεν υπάρχει απαραίτητα για τη δική μας ευκολία. Γι’ αυτό και υπάρχουν οι συμφωνίες εκατομμυρίων. Ο διφολτάκιας, χωρίς να το πάρει χαμπάρι, μπαίνει στο εταιρικό μαντρί. Γίνεται αυτό που πολύ πετυχημένα ονομάζουν οι Αμερικάνοι Sheeple, από το sheep (πρόβατο) και το people (κόσμος).
Υπάρχει διέξοδος γι’ αυτή την κατάσταση. Η μία είναι να κάνεις μόνος σου τις επιλογές. Αλλά αυτό ξέρουμε πως για πολλούς ανθρώπους είναι ανεπιθύμητο. Το ξέρω είναι λυπηρό, μα είναι αλήθεια. Η άλλη είναι να εμπιστευτείς κάποιους για τις επιλογές σου, οι οποίοι δεν σε βλέπουν ως κινούμενο ευρώ προς κατανάλωση ή ως προβατάκι που μπορούν να χειραγωγήσουν σε όποιο μαντρί θέλουν. Κι αυτοί στην αγορά των υπολογιστών δεν είναι άλλοι από την κοινότητα του ανοιχτού λογισμικού. Οι Linuxάδες μέχρι στιγμής έχουν δείξει μια εκπληκτική αντι-εμπορευματική συμπεριφορά κι αν μη τι άλλο μπορείς να τους εμπιστευτείς. Δεν είναι πως δεν θα κάνουν λάθη και πατάτες. Αλλά τα λάθη τους είναι ειλικρινή και δεν έχουν στόχο να βγάλουν μερικά εκατομμύρια.
Όπως συμβαίνει και με άλλα πράγματα, το να αφήσει ένας διφολτάκιας τις default επιλογές του στα νερντ του λίνουξ δεν είναι η απόλυτα ασφαλής επιλογή. Κάθε ένας που αποκτά εξουσία χωρίς να τον ελέγχει αυτός που του τη δίνει, είναι ένας εν δυνάμει νέος δικτάτορας. Αλλά αυτή τη δεδομένη στιγμή, αν σώνει και καλά θέλετε να είστε διφολτάκιας, μπορείτε να κοιμάστε σχετικά ήσυχος με το να αφήνεστε στα χέρια των λινουξάκηδων.
