Πολεις

Η Θαλάσσια Αστική Συγκοινωνία της Θεσσαλονίκης μπαίνει ξανά στη συζήτηση και στο παιχνίδι

Αναμνήσεις από το μέλλον: Πλατεία Ελευθερίας - Περαία σε 30 λεπτά!

4754-202316.jpeg
Στέφανος Τσιτσόπουλος
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Καραβάκι Ελπίς
Από την ομάδα Άγνωστη Θεσσαλονίκη του Facebook

Θαλάσσια Αστική Συγκοινωνία: Το σχέδιο ακτοπλοϊκής σύνδεση προκειμένου να προσφέρει συγκοινωνιακή ανάσα στη Θεσσαλονίκη. 

Παραφράζοντας τον Μπρόντσκι (Αυτή η πόλη σου κόβει την ανάσα όποιες κι αν είναι οι καιρικές συνθήκες), η Θεσσαλονίκη, φθινόπωρο, χειμώνα, άνοιξη και καλοκαίρι, είναι συνώνυμη με το νερό. Το νερό είναι ο καθρέφτης της, η άυλη αποθήκη όπου βρίσκεται η μνήμη των αιώνων. «Υπήρχε κάτι ξεχωριστά ερωτικό στο αθόρυβο και ανεξιχνίαστο πέρασμα του λυγερού κορμιού της γόνδολας πάνω στο νερό· θύμιζε το γλίστρημα της παλάμης στο τρυφερό δέρμα της αγαπημένης» γράφει στο Υδατογράφημα, το εμβληματικό βιβλίο, η κατάθεση λατρείας που παρέδωσε ο Γιόζεφ Μπρόντσκι για τη Βενετία. 

Προλόγαρα με δανεικά, επειδή, παρόλο που στον Θερμαϊκό δεν έπλεαν ποτέ γόνδολες αλλά σκέτα καραβάκια, αυτό που συμβαίνει συνειδητά ή ασυνείδητα με τα μιλιούνια περιπατητών που πεζοπορούν επί της Νέας Παραλίας, μου φέρνει τον Μπρόντσκι στον μυαλό. Και την πόλη που είναι σαν να υπαγορεύει στους ανθρώπους της να επανασυνδεθούν μέσω του νερού με τις μακάριες αναμνήσεις του ωκεάνιου συναισθήματος. 

Ποιητικός πρόλογος αλλά τεχνοκρατική η συνέχεια και πολύ χαρμόσυνη η είδηση που θέλει τη Θαλάσσια Αστική Συγκοινωνία να μπαίνει ξανά στο παιχνίδι. Λειτουργώντας υπό μορφή επέκτασης του ζωτικού δημόσιου χώρου, αλλά και συγκοινωνιακής ανάσας, το δίκτυο ΘΑΣ που θα περιλαμβάνει στο ξεκίνημά του έξι στάσεις (Πλατεία Ελευθερίας, Δημαρχείο, Ποσειδώνιο - Μέγαρο Μουσικής, Μαρίνα Καλαμαριάς, Αεροδρόμιο και Νέοι Επιβάτες), είναι σίγουρο πως θα βοηθήσει την καθημερινότητα, συν τη διαχρονική σχέση της πόλης μας με τον ορίζοντα και την αλμύρα. 

Οι στάσεις της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας

Φλάσμπακ: Ο Βόσπορος, ο Χαβέρ και ο Αχμέτ, ως και το 1908 που πήρε μπρος το τραμ, ένωναν παράκτια το Φάληρο με τον Λευκό Πύργο. Η λειτουργία του ηλεκτροκίνητου τραμ και ο ανταγωνισμός της ταχύτητας των δύο μέσων ανάγκασε τους πλοιοκτήτες να αυξήσουν το κόμιστρο, με αποτέλεσμα το επιβατικό κοινό να απαξιώσει τα καραβάκια. Το νέο μέσο ήταν φθηνότερο και γρηγορότερο, με αποτέλεσμα τα καραβάκια να περιέλθουν σε παρακμή.

Τα πλοιάρια της εσωτερικής ακτοπλοίας ξαναβγήκαν στο σεργιάνι μετά το 1925, τότε ξεκίνησαν οι διαδρομές από Θεσσαλονίκη για Αγία Τριάδα, το Μπαχτσέ Τσιφλίκι και την Περαία. Μην πάει ο νους σας σε εκδρομές και τσαϊράδες, αυτά είναι χούγια και ρομαντισμοί κατοπινών δεκαετιών. Η ακτοπλοοία Θερμαϊκού ξαναπήρε μπροστά προκειμένου να μετακινηθούν όσοι εποίκησαν τους νέους προσφυγικούς καταυλισμούς και το βαποράκι ήταν το μόνο μέσο μετακίνησης. Τα καΐκια Θράκη, Άρης, Αετός και Χελιδόνα σύντομα έδωσαν τη θέση τους στα υπερσύγχρονα Τρίγλια, Θάλεια, Δελφίνι, Λευκή Ελλάς και Προποντίς, όμως η περίοδος της δόξας όντως ήταν τα σίξτις. 

Του εξήντα οι εκδρομείς, αναχωρώντας κάθε 20 λεπτά από την προκυμαία του Λευκού Πύργου, ανέβαιναν σε πλοία με εξωτικά ονόματα όπως Αλέκος, Ελπίδα, Καμέλια, Νεράιδα, Ελλήσποντος και Φανούλα. Μετά από μισάωρο μπάρκο, ο λαός βουτούσε στα αδαμάντινα της Περαίας και κατόπιν βουτιάς άραζε κορμί στην άμμο τσάκιζοντας κεφτεδάκια με μπίρα και ντομάτες: Those were the days! 

μακέτα από τις στάσεις της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας

Το φθινόπωρο όπως μαθαίνω θα υπάρξουν συγκεκριμένες εξελίξεις για τη ΘΑΣ. Το κόστος κατασκευής των σταθμών και των απαραίτητων υποδομών του έργου έχει εξασφαλιστεί από ευρωπαϊκά προγράμματα, το εκτιμώμενο κόστος κόμιστρου θα είναι τα 3 ευρώ και στην επιχείρηση «Επιστροφή στη θάλασσα» (δικής μου έμπνευσης ο τίτλος) ο Δήμος Θεσσαλονίκης δεν είναι ο μόνος επενδυτής. Μαζί με την Εγνατία Οδό που διασφαλίζει τεχνογνωσία, διοικητικό έλεγχο και λειτουργία των συστημάτων, συμμετέχει και το Υπουργείο Περιβάλλοντος, οπότε παραφράζοντας το «Βλέπω φως στο τούνελ», προσμένω λίαν συντόμως και «Το Speed racer για Περαία αναχωρεί σε ένα λεπτό». 

Το εκτιμώμενο κόστος των υποδομών της ΘΑΣ είναι 80 εκατομμύρια ευρώ, το κόστος αγοράς σκαφών με μέση χωρητικότητα 110 επιβατών ανεβάζει το πόσο στα 50 με 56 εκαταμμύρια και… ιδού η Ρόδος, ιδού και το βούτηγμα: Απομένει να βρεθεί ο ιδιώτης επενδυτής που θα αναλάβει τα λειτουργικά κόστη κίνησης, ενέργειας, προσωπικού και διαχείρισης του πρότζεκτ που πρέπει να καλύπτει 4 ημίωρες διαδρομές ανά δυο ώρες. Μου ηχεί σαν όνειρο.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.