Θα ήθελα να φτιάξω μια ενότητα με μαγαζιά της Αθήνας στα οποία δεν αστράφτει μέσα στο οπτικό σου πεδίο η οθόνη δεκάδων κινητών, μέρη που ο κόσμος είτε συζητάει σαν άνθρωπος, είτε παρακολουθεί πρόγραμμα. Η νέα αγένεια πια είναι να σέρνεις ένα δάχτυλο πάνω στην οθόνη στην οποία έχεις καρφωμένο το βλέμμα σου τάχαμου πλάγια, ενώ κάποιος σου μιλάει. Ο κάποιος είναι δίπλα ή απέναντί σου και δεν του δίνεις ούτε μισή ευκαιρία να σε συναρπάσει με την κουβέντα του, πόσο μάλλον να σε γοητεύσει. Χάνεις επομένως τη μισή ευκαιρία που είχες να συναρπαστείς ή να γοητευθείς, επειδή ασχολείσαι με τη γαλάζια οθόνη που δείχνει κάτι: γατάκια να χορεύουν; ένα πιγκουινάκι με μαγιό; τον πρώην σου με την καινούρια γκόμενα; την Κιμ Καρντάσιαν με ροζ μαλλί; Μια εγχώρια σταρ από ριάλιτι που δείχνει τα μεμέ της;
Ή, πιο κουλτουριάρικα: κάποια επερχόμενη βιβλιοπαρουσίαση, όπερα, θεατρική παράσταση, ταινία ή εκδήλωση για την οποία πρέπει να πληροφορηθείς άμεσα από το κινητό σου ενώ βρίσκεσαι στο μπαρ; Ενώ πίνεις ένα ωραίο ποτό και μασουλάς φιστίκια, κι ενώ ο/η απέναντί σου προσπαθεί να κρατήσει την προσοχή σου στο εδώ-και-τώρα;
Μα ποιος/α είσαι;
Όποιος/α κι αν είσαι, ξέρεις από «νέα αγένεια». Είναι το να δείχνεις στον άλλον στο μπαρ, καφέ ή ρεστοράν, ότι όχι μόνον η στιγμή δεν είναι αρκετή, αλλά ότι και ο άλλος, το άτομο δίπλα σου λέμε, είναι ανεπαρκέστατος. Δεν σε γεμίζει όσο θα ήθελες, δεν είναι αρκετά διασκεδαστικό ον, η αφηγηματική του ικανότητα χάνει, δεν ξέρει τα σωστά ανέκδοτα, άρα τον αφήνεις να κρέμεται και διαβάζεις ένα ειδησεογραφικό σάιτ, το κάτω μέρος, με τις «φωτογραφίες του κόσμου», που δείχνει και πόλεμους και Κίνα και Αφρική όταν έχει κέφια...
Αυτό δεν συμβαίνει συχνά στο Joke café bar. Μπορεί να βγάζει πότε-πότε κι κανένας το κινητό του να τσεκάρει την ώρα, ή μια παράσταση κλπ, αλλά όχι συνέχεια. Το Joke είναι κλασσικό ποτάδικο με jazz, rock & blues, οι άνθρωποι πάνε για να πιουν ένα καλό ποτάκι, να τσιμπήσουν κάτι, να πουν πέντε κουβέντες. Παλιά, εδώ καθόντουσαν εργαζόμενοι εκδοτικών οίκων και βιβλιοπωλείων της γύρω περιοχής, που παλιά ήταν γεμάτη εκδοτικούς και βιβλιοπωλεία. Ακόμα και σήμερα, την έχει τη βιβλιοφιλία του το Joke, βλέπεις συγγραφείς, μεταφραστές, μέχρι και εκδότες σκυμμένους στον ωραίο αμερικάνικο πάγκο του μπαρ να συζητάνε, ή να μην συζητάνε, πάντως να μην κοιτάζουν τα κινητά τους. Το Joke λοιπόν έχει κάτι που ψιθυρίζει «παραδοσιακό, σωστό και τίμιο μπαρ» χωρίς να το φωνάζει. Η διακόσμηση είναι διακριτική όσο και το ίδιο το μαγαζί, η μουσική του επίσης. Θέλεις να μιλήσεις με τον διπλανό σου ενώ κάθεσαι με το ποτό σου στο χέρι, και καλά κάνεις.
Joke café bar
Είναι κι άλλα μαγαζιά που δεν έχουν πολλά κινητά, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς έχω γράψει για τα περισσότερα. Η Έκφραση είναι χωρίς-κινητά, ίσως επειδή η πελατεία είναι μεγαλύτερη σε ηλικία ή επειδή υπάρχει ζωντανό πρόγραμμα Παρασκευές-Σάββατα (Δημήτρης Νεζερίτης, Λίνα Μιχαήλ, τραγουδούν λαϊκά τέλεια), κι είναι πολύ αργά, οπότε το έχεις ψιλο-ξεχάσει το κινητό σου γιατί κανένας δεν σου στέλνει μηνύματα τέτοια ώρα. Εκτός που είσαι ντίρλα, για να βρίσκεσαι εδώ στις 3.00 το πρωί.
Το καινούργιο, λαμπερό Sah όταν τραγουδάει (Τρίτες) η Ανδρομάχη και την συνοδεύει στο πιάνο ο Γιώργος Μαραγκός, γίνεται ένα μαγαζί χωρίς κινητά – αλλά αυτό ισχύει και στα υπόλοιπα λάιβ του. Η Ανδρομάχη είναι θεά, τραγουδάει πολύ όμορφα, από Χατζηδάκι μέχρι ό,τι θέλετε, το Sah είναι μπαρ-εστιατόριο με ωραίο μεσογειακό μενού (μάλιστα έχει και κάμποσα έξυπνα, νόστιμα ΚΑΙ νηστίσιμα πιάτα, μέρες που είναι, και ένα καταπληκτικό γλυκό με λεμόνι). Είναι εστέτ μέρος, προσεγμένο, με διαφορετικά λάιβ κάθε βράδυ, μια Τρίτη πετύχαμε Ανδρομάχη-Μαραγκό και ήτανε σούπερ τα παιδιά.
Sah
Τέλος ο «Αρχάγγελος»: Ακόμα πιο αργά τη νύχτα, πέσαμε πάνω στο «Είμαι το νούμερο οκτώ», βασικά γι' αυτό πήγαμε, για να ακούσουμε υπέροχες ελληνικές μουσικές... Κάποιος στο πλάι του οπτικού μου πεδίου άγγιξε την οθόνη του κινητού του, η οθόνη φώτισε για δευτερόλεπτα την μπάρα, κι έπειτα έσβησε βιαστικά, όπως όφειλε. Τα μπαρ δεν είναι για να τσεκάρεις τον μακρινό κόσμο από το κινητό σου, σόρι. Τα μπαρ είναι για να επικοινωνείς με τον κόσμο γύρω σου, αυτή τη στιγμή, που είναι υπεραρκετή ως στιγμή πάντα, και δεν χρειάζεται γαρνιτούρα.
Jokecafé bar, Ομήρου 13, 210 3646026 Έκφραση, Ερατοσθένους 3, 6936775522 Sah (τα αρχικά βγαίνουν από την βασίλισσα της Μεσογείου Sayyida All Hurra), Δορυλαίου 10-12, 210 6451169 Αρχάγγελος, Κίμωνος 1 (Κωνσταντινουπόλεως 177)
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
14°
