Τι λέμε στους σκύλους μας όταν δεν μας ακούν οι άλλοι;

Πολύ συχνά λέω διάφορα περίεργα στα τρία σκυλάκια μας, πράγματα που εννοώ να τα καταλάβουν όσο σύνθετα και αν είναι. Ίσως και να τα καταλαβαίνουν τελικά, δεν ξέρω. Το ίδιο πάντως κάνουμε όλοι. Δεν περνά μέρα που να μην ακούω κάποιον στον δρόμο να μιλά «κανονικά» στο σκυλί του, σαν να ήταν άνθρωπος. Γιατί έτσι είναι η σχέση μας μαζί τους: πιο στενή και πιο ωραία, δεν έχει. Ζήτησα λοιπόν από φίλους να μου στείλουν με μήνυμα μια χαρακτηριστική ατάκα που είπαν κάποτε στο δικό τους σκυλάκι. Το έκαναν με μεγάλη αγάπη, και τους ευχαριστώ πολύ. Ιδού πενήντα από αυτές:

1. Έχω πει στον Φιρφιρίκο που νιαούριζε έντονα και δεν καταλάβαινα γιατί: «Μη νιαουρίζεις, είναι άσκοπο, μίλα σαν άνθρωπος να καταλάβω τι θες». (Ε.Κ.)
2. «Κοίτα μη με κάνεις ρεζίλι, καημένε, εκεί που θα πάμε. Κύριος να είσαι». (Γ.Χ.)
3. Πάντα όταν πηγαίνω στη δουλειά: «Αν χτυπήσει κανείς, ΔΕΝ ανοίγουμε». (Α.Π.)
4. «Σαν τα μούτρα μου σ’ έχω κάνει, πώς έχεις γίνει έτσι;» Όταν είδα πως πήρε λίγο βάρος. Εγώ βέβαια είμαι 120 κιλά, αυτή είναι λιγότερο από πέντε. (Α.Κ.)
5. «Συγχαρητήρια για το ποιόν σου, Λουξ» (Λ.Π.)
6. «Τι λένε τα καλά παιδάκια;» Όταν τον χαϊδεύει ο άνθρωπος που έχει το μαγαζί στη γωνία, και η Μάρθα Βούρτση φεύγει χωρίς καν να του κουνήσει την ουρά. (Ι.Μ.)
7. «Αν το φας όλο, θα σου πάρω ό,τι θέλεις. Θα πας να διαλέξεις εσύ κουκλάκι». (Τ.Ν.)
8. Όταν χτύπησε το πόδι του ο Μπομπ Μάρλεϊ και έκλαιγε, ίσως και λίγο υπερβολικά για να τον λυπηθώ ακόμη περισσότερο: «Μέχρι να πας φαντάρος θα γιάνει».
9. «Η μισή ντροπή δική σου, η μισή δική μου». Όταν της δίνω —δήθεν κρυφά— από το φαγητό μου. (Φ.Ε.).
10. «Θα σας παρατήσω όλους μια μέρα και θα πάω σε ένα νησί να ξαναρχίσω από την αρχή». Μετά όμως τούς ζητάω συγγνώμη, γιατί κλαίνε. (Ε.Γ.)
11. «Όσο περνάνε τα χρόνια, μοιάζεις με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή». Αλήθεια είναι. (Α.Τ.)
12. Εγώ στην αδέσποτη που ταΐζουμε: «Καλά, καλέ, γιατί δεν χτυπάς;» (Β.Δ.)
13. «Δεν είναι κώνειο, ρε κροκόδειλε, το χάπι για την καρδιά σου είναι, έλεος». (Ο.Κ.)
14. Στον Ηρακλή: «Μην πηγαίνεις απ’ τα χώματα. Μόνο στην άσφαλτο. Εμείς είμαστε αστοί». (Κ.Χ.)
15. Εγώ στον Γκάτσμπι κάθε φορά που κάνει μια αταξία: «Έλεος, ρε Γκάτσμπι, πότε θα γίνεις άνθρωπος;» (Φ.Α.)
16. Όταν ο Σάνι γαβγίζει το βράδυ: «Μη μιλάς, κοιμήσου κάτω, πανάθεμά σε για παιδί!» (Κ.Τσ.).
17. Όταν με βλέπει να τρώω και ζητάει μεζέ: «Δεν νομίζω, Τάκη». Στο μεταξύ τον λένε Σωτήρη. (Α.Α.)
18. «Όπου θέλω θα πάω και δεν θα σου δώσω λογαριασμό». Και μετά από λίγο: «Καλά, άντε πάμε. Βλαμμένε».
19. «Δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω. Δεν κατάλαβα; Βγάζουμε και γλώσσα τώρα;» (Γ.Λ.)
20. «Έλα παππού μου να σου δείξω τ’ αμπελοχώραφά σου». Όταν περνάμε μπροστά από σουβλατζίδικο και γαβγίζει. (Π.Π.)
21. Μια φορά τού μιλούσα και δεν γύριζε να με κοιτάξει και τού είπα, νευριασμένη: «Στον τοίχο μιλάω, βρε Άλεξ;» (Μ.Π.)
22. Στον Σαρίφ τον χοντρό: «Γιατί τη δέρνεις, Σαρίφ;! Τι τρομοκρατείς τον κόσμο; Μόλις άδειασες το πιάτο σου, άσε και κανένα άλλον να φάει!»
23. «Σταμάτα να κλαις χριστιανέ μου, τι άνθρωπος είσαι εσύ;» (Α.Π.)
24. «Γκολ! Πες “γκολ”, πες “γκολ”, ρε συ, τους σκίσαμε». Η πλάκα είναι ότι αν του πεις να πει «γκολ», λέει. Και ανεβοκατεβαίνει στον καναπέ σαν αφιονισμένος. Το σκυλί μου είναι λίγο αργό και βαριεστημένο, αλλά έχει καρδιά χούλιγκαν. (Α.Π.)
25. Όταν η Σαπφώ γαβγίζει σαν τρελή και ξεσηκώνει τη γειτονιά: «Να πας εσύ ν’ ανοίξεις αν ανέβουν να κάνουν παράπονα».
26. «Μην πας στα βαθιά, να σε βλέπω». Τον Ιούλιο που μας πέρασε, στην Καλλικράτεια. Και πράγματι δεν πήγαινε. Βέβαια, είχα κι εγώ τον νου μου συνέχεια. (Α.Λ.)
27. Συχνά-πυκνά με τσιριχτή φωνή λέω στη Μαλού: «Παιδί μου εσύ, δικιά μου είσαι, εγώ σε γέννησα, μήνες σε είχα στην κοιλιά μου…» (Α.Κ.)
28. «Είσαι τυχερή που έκλεισε το Τσοτύλι για σκυλάκια». (Γ.Ε.)
29. Ατάκα προς Λουλουδένια όταν της λέω να έρθει για να ταΐσουμε τα αδέσποτα: «Πάμε να ταΐσουμε τα ορφανά, αυτά δεν έχουν μαμά σαν εσένα». (Μ.Κ.)
30. Δεν θα με βγάλεις και τρελή από πάνω, τώρα δεν έφαγες;» Είχε πράγματι φάει μόλις, αλλά ζητούσε κι άλλο πιστεύοντας ότι θα με ξεγελάσει. (Ου.Π.)
31. «Όποιος φτάσει πρώτος είναι κορόιδο!» Σε αγώνα δρόμου στο πάρκο σκύλων. Πάντα με νικάει. (Κ.Κ.)
32. «Ο νεκρός δεδικαίωται». Όταν βλέπαμε με τον Περικλή την κηδεία ενός ξένου πολιτικού που δεν χωνεύαμε. Που δεν χώνευα εγώ, τέλος πάντων. Ο Περικλής αδιαφορούσε. (Ξ.Κ.)
33. «Πού να ξέρω, μωρέ Ζίγκι, πού είναι το αρκουδάκι σου; Τα δάχτυλά μου να μυρίσω; Κάπου το παράχωσες». (Ι.Κ.)
34. «Λούλου; Θέλεις να ξαναδούμε το “Κεντρί” ή βαριέσαι;» Τελικά το ξαναείδαμε. (Ευ.Κ.)
35. «Πήρες τον σελιδοδείκτη μου από το βιβλίο; Έλεος. Θυμάσαι σε ποιο κεφάλαιο ήμουν;» (Φ.Κ.)
36. «Ξέρεις τι σημαίνει σούργελο; Αν δεν ξέρεις, κοιτάξου στον καθρέφτη να μάθεις;». (Φ.Π.)
37. «Θα γίνεις πατέρας κι εσύ και θα καταλάβεις». Εν τω μεταξύ είναι και στειρωμένος. (Μ.Μ.)
38.  Άκουσα τη γειτόνισσά μου στο χωριό να λέει στον δικό της, «Αυτές είναι οι χήνες μας, εσύ είσαι ο μεγαλύτερος αδελφός τους από άλλη οικογένεια». (Μ.Μ.)
39. «Έχω πει ότι δεν πάμε ακάλεστες στα σπίτια των γειτόνων, τουλάχιστον να πήγαινες ένα φοντάν». Για τις αποδράσεις στους γείτονες. (Κ.Π.)
40. «Πού θες να πάμε βόλτα; Στο πάρκο ή στις φίλες σου;» (Α.Ευ.)
41. «Μη μου σνομπάρεις τις κροκέτες εμένα, υπάρχουν εκεί έξω γατάκια που θα σκότωναν για λίγες κροκέτες». (Ν.Ν.)
42. Ο άντρας μου στη σκυλίτσα μας τη Σάλι, ένα απόγευμα που του είχε φύγει από το λουρί στη βόλτα: «Θα σου βάλω να φας αλλά δεν θα το ξανασκάσεις. Κι όταν σε φωνάζει ο μπαμπάς, θα έρχεσαι. Εντάξει;» (Ν.Π.)
43. Τον συμβουλεύω να μη «γαβγαδίζει» με τα άλλα σκυλάκια (Σ.Τ.)
44. «You talkin’ to me? You talkin’ to me? No? Well, I’m the only one here. Who the fuck do you think you’re talking to?» Όταν με μαλώνει για να του δώσω από τα μπισκότα του, ενώ ξέρει πως δεν τρώμε ποτέ πάνω από ένα την ημέρα. Και μόλις το είχε φάει.
45. «Λίντα, μη δαγκώνεις την αδερφή σου». Αδερφή της είναι η κόρη μου. (Λ.Γ.)
46. «Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω που στραβώθηκα και σε μάζεψα!» (Β.Σ.)
47. Στο υπερκινητικό κανισάκι μου: «Μόνο εσύ και ο Τομ Κρουζ δεν μεγαλώνετε να ηρεμήσετε, Μπάρι. Όλους θα μας θάψετε μια μέρα». (Τ.Λ.)
48. «Δεν θα σε παρατήσω στο βουνό, Λουλούκα, ΕΓΩ θα φύγω μια μέρα και δεν θα ξαναγυρίσω. Αλλά είμαι χαζή και δεν το κάνω, και με εκμεταλλεύεστε όλοι. Η μαμά είναι το κορόιδο». (Ρ.Τ.)
49.  «Πάω να πάρω εφημερίδα, Κοκλικώ, δεν θα αργήσω» (Π.Μπ.)
50.  «Δεν πας καλά, παιδάκι μου». (Α.Λ.)