Οι παράγοντες του καλοκαιριού που «δυσκολεύουν» περαιτέρω το πρόβλημα των αιμορροΐδων
Ήρθε η εποχή που όλοι περιμένουν να ξεκουραστούν και να απολαύσουν τις διακοπές τους. Το καλοκαίρι είναι όμως και η περίοδος που εμφανίζονται και επιδεινώνονται συχνότερα οι ενοχλητικές παθήσεις των αιμορροΐδων, που απασχολούν πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού άνω των 40 ετών. Η αλλαγή των συνηθειών, οι υψηλές θερμοκρασίες, η χαλάρωση των προσωπικών ορίων κατανάλωσης αλκοόλ και καπνίσματος μπορούν να γίνουν αιτία αποδιοργάνωσης και αποτυχίας των πολυπόθητων ημερών χαλάρωσης.
Επομένως, το σοφότερο που μπορούν να κάνουν οι πάσχοντες είναι να φροντίσουν να τις θεραπεύσουν πριν φύγουν για τις διακοπές τους και όλοι οι υπόλοιποι να λάβουν μέτρα για να μην τις αποκτήσουν! «Οι αιμορροΐδες υπάρχουν εκ γενετής σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς να προκαλούν προβλήματα. Ουσιαστικά είναι ένα δίκτυο φλεβών που ο ρόλος τους είναι ο έλεγχος των κενώσεων, αλλά και η προστασία του εντέρου από τραυματισμό. Σε κάποιους ανθρώπους με το πέρασμα του χρόνου οι ιστοί που τις περιβάλλουν χαλαρώνουν, εξαιτίας της πίεσης που δέχεται η πύελος είτε από αύξηση του σωματικού βάρους, είτε από τακτικές, έντονες προσπάθειες κένωσης του εντέρου, είτε από άρση βάρους.
Συνέπεια της εξέλιξης αυτής είναι οι αιμορροΐδες να διογκώνονται, να αιμορραγούν, να προκαλούν πόνο στον ασθενή, αίσθημα καύσου και κνησμό, αναλόγως, βεβαίως, του μεγέθους τους.
Σπανιότερα μπορεί να προκληθούν από γαστρεντερικές νόσους, όπως ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου, όγκους κοιλιακής χώρας και πεπτικού συστήματος ή χειρουργική επέμβαση στην περιοχή», μας εξηγεί ο Γενικός Χειρουργός δρ Σπύρος Αυλωνίτης.
«Εάν η αιμορροϊδοπάθεια δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές, όπως θρόμβωση των αιμορροΐδων, σοβαρή δυσλειτουργία αφόδευσης, ενώ από την έντονη αιμορραγία μπορεί να προκληθεί αναιμία. Δεν μπορεί να αγνοηθεί ο κίνδυνος μόλυνσης λόγω πρόκλησης πληγής, και κατά συνέπεια, εμφάνισης περιεδρικού αποστήματος», προσθέτει.
Η κύρια αιτία πρόκλησης και επιδείνωσής τους είναι η δυσκοιλιότητα. Η αλλαγή περιβάλλοντος έχει άμεση επίπτωση στη λειτουργία του εντέρου και γι’ αυτό φταίνε οι νευροδιαβιβαστές του κεντρικού νευρικού συστήματος που συνδέουν τον εγκέφαλο με το κατώτερο πεπτικό σύστημα. Έτσι, κάθε σκέψη μπορεί να επιδράσει στη διαδικασία της κένωσης. Για παράδειγμα η ντροπή που νιώθουν αρκετοί ταξιδευτές να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της φύσης όταν δεν βρίσκονται στον προσωπικό τους χώρο, αποδιοργανώνει το βιολογικό ρολόι του εντέρου, με αποτέλεσμα αυτό να αναστέλλει την κένωση. Και όσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση τόσο χειρότερη η δυσκοιλιότητα.
Σκληρά κόπρανα και δυσκολία κένωσης μπορεί να προκαλέσουν και πολλοί άλλοι παράγοντες το καλοκαίρι, κυρίως, όμως, η αφυδάτωση και η κακή διατροφή. Οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού προκαλούν εφίδρωση, η οποία με τη σειρά της “στεγνώνει” τον οργανισμό. Απώλεια υγρών από το σώμα προκαλούν, επίσης, τα κλιματιστικά. Γι’ αυτό το καλοκαίρι συστήνεται η κατανάλωση μεγαλύτερων ποσοτήτων νερού από τη συνήθη, προκειμένου το έντερο να λειτουργεί σωστά.
Σχεδόν δεδομένη το καλοκαίρι είναι και η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών, η οποία οδηγεί σε δυσκοιλιότητα. Οι συγκεντρώσεις με φίλους στον κήπο ή στη βεράντα για μπάρμπεκιου, η βιαστική ικανοποίηση της πείνας με πρόχειρο φαγητό, κυρίως με κρέας και γαλακτοκομικά και ο περιορισμός των λαχανικών, φρούτων και οσπρίων καθιστά τα κόπρανα σκληρά.
Τα κοκτέιλ και οι μπίρες στην παραλία αφήνουν επίσης το “στίγμα” τους, αφού η κατανάλωση αλκοόλ προκαλεί αφυδάτωση, οδηγώντας έμμεσα στην ανάπτυξη ή επιδείνωση των συμπτωμάτων της αιμορροϊδοπάθειας. Κι αυτό διότι σε έναν ανεπαρκώς ενυδατωμένο οργανισμό το παχύ έντερο αφαιρεί επιπλέον υγρά από τα κόπρανα, δυσκολεύοντας την έξοδό τους από το σώμα. Για όσους το αλκοόλ συνοδεύεται από κάπνισμα τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Διότι η χρήση προϊόντων καπνού είναι επιβλαβής για την ανάπτυξη αιμορροΐδοπαθειών, αφού προκαλεί αγγειακές βλάβες στο αιμορροϊδικό δίκτυο, όπως άλλωστε και κάθε άλλο αγγειακό σύστημα.
Η μόνη θετική αλλαγή που συντελείται το καλοκαίρι και προστατεύει από την αιμορροϊδοπάθεια είναι η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Η ενασχόληση με υπαίθρια αθλήματα βοηθά στην κινητικότητα του εντέρου και ενδυναμώνει το πυελικό έδαφος, προστατεύοντας από την εμφάνιση της πάθησης όσο και από την επιδείνωση των συμπτωμάτων. Η κολύμβηση, όπως και το aquaaerobic, δημοφιλείς τρόποι άσκησης τους ζεστούς μήνες του χρόνου, βοηθούν στην ενδυνάμωση των μυών χωρίς να υπερδιεγείρουν τους μύες του πυελικού εδάφους και χωρίς να αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση, όπως μπορεί να κάνουν άλλα αγαπημένα καλοκαιρινά αθλήματα, όπως η ποδηλασία.
«Προσοχή όμως, πού κολυμπάτε», προειδοποιεί ο δρΑυλωνίτης. «Η κολύμβηση σε βρώμικη θάλασσα ή πισίνα μπορεί να προκαλέσει μόλυνση των εξωτερικών αιμορροΐδων».
Είναι, λοιπόν, τόσα πολλά αυτά που πρέπει να προσέχει κανείς για να αποφύγει την εμφάνιση και κυρίως την επιδείνωση των αιμορροΐδοπαθειών, που τελικά είναι αδύνατον να περάσει τις διακοπές του όπως ακριβώς έχει σχεδιάσει και επιθυμεί.
Περιορίζεται συνεχώς από κανόνες και από «πρέπει», αντί να απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Αξίζει; Όχι. «Δεν αξίζει γιατί η οριστική αντιμετώπιση των αιμορροΐδοπαθειών απαιτεί μόλις λίγα λεπτά χειρουργικού χρόνου - για την ακρίβεια ½ ώρα. Αν και ο τρόπος θεραπείας είναι εξατομικευμένος και εξαρτάται από τη θέση και το στάδιό τους, τις περισσότερες φορές οι αιμορροΐδες χειρουργούνται με laser. Μέσω της τεχνικής της αιμορροϊδοπηξίας με laser εντοπίζονται και καταστρέφονται τα αιμοφόρα αγγεία που δημιουργούν το πρόβλημα, με αναίμακτο και ανώδυνο τρόπο συγκριτικά με την κλασική αιμορροΐδεκτομή. Είναι μια πολύ αποτελεσματική τεχνική που προσφέρει μόνιμη απαλλαγή από τα συμπτώματα και παρακάμπτει τις περισσότερες δυνητικές επιπλοκές ενός ανοιχτού χειρουργείου», καταλήγει ο δρ Αυλωνίτης.
7°
