Wings For Life World Run: Ο Νίκος Πολιάς σε μια συνέντευξη για τη ζωή του, το τρέξιμο και τον πρωταθλητισμό λίγο πριν τρέξει στον μεγάλο αγώνα.
Ο μαραθωνοδρόμος, Νίκος Πολιάς λίγες μέρες πριν τον μεγάλο αγώνα Wings For Life World Run στον οποίον και θα λάβει μέρος, δίνει tips στους συμμετέχοντες και εξιστορεί τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας του στη σελίδα της Red Bull. Ο έλληνας πρωταθλητής εξηγεί τι τον ωθεί να τρέχει ακόμη και σήμερα και να προπονείται κάθε μέρα και μας καλεί να δηλώσουμε συμμετοχή στον αγώνα - θεσμό που φέτος στις 9 Μαΐου, συμπληρώνει 8 χρόνια ζωής. Διαβάστε παρκάτω τα όσα δήλωσε.
Πώς μπήκε η γυμναστική και το τρέξιμο στη ζωή σου;
Ως παιδί ήμουν αρκετά δραστήριος και μου άρεσε, γενικά, να αθλούμαι. Ασχολήθηκα με διάφορα αθλήματα, όπως η κολύμβηση, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, όμως πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχει. Τα καλοκαίρια διοργανώναμε με τα άλλα παιδιά, αυτοσχέδιους αγώνες κάνοντας στροφές γύρω από τα τετράγωνα στις γειτονιές μας και, πολλές φορές, τρέχαμε ξυπόλυτοι, αφού οι σαγιονάρες που φορούσαμε δεν ήταν και ότι καλύτερο για γρήγορο τρέξιμο. Στην κατασκήνωση, επίσης, είχα διακριθεί και σε αγώνες ταχύτητας, αν και δε θα με χαρακτήριζα «γρήγορο».
Αργότερα, ξεκίνησα στίβο σε αγωνίσματα ταχύτητας (αρχικά ήθελα να κάνω άλμα τριπλούν) ακολουθώντας κάποιους συμμαθητές μου που γυμνάζονταν στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Κάποια στιγμή στην Β’ Λυκείου πήρα μέρος σε ένα Περιφερειακό Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου για τις ανάγκες του συλλόγου και εκεί φάνηκε ότι, μάλλον, τα κατάφερνα καλύτερα στις μεγαλύτερες αποστάσεις.
Έτσι, πήρα μία εσωτερική μεταγραφή στο σύλλογό μου, αφήνοντας, με τη σύμφωνη γνώμη του, τον τότε προπονητή μου, Μανώλη Λαμπράκη, για να ενταχθώ στο γκρουπ του ανθρώπου που με μύησε στον Μαραθώνιο και στον οποίο οφείλω τα περισσότερα από όσα έχω καταφέρει, τον Βαγγέλη Βαγιανό. Με το δικό του, μοναδικό τρόπο, με έκανε να αγαπήσω το τρέξιμο, να μάθω τα μυστικά του, τις εντάσεις που θα έπρεπε να τρέχω σε κάθε προπόνηση, αλλά και να προσπαθώ να ξεπεράσω όχι τους άλλους, αλλά τον εαυτό μου. Με πολύ σκληρή δουλειά, επιμονή και υπομονή, κατάφερνα χρόνο με το χρόνο να βελτιώνομαι και να σημειώσω αρκετές διακρίσεις.
Ο αθλητισμός, και ειδικότερα το τρέξιμο, ως η πιο απλή και φυσική μορφή άσκησης, αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου και μου έχουν προσφέρει αμέτρητα οφέλη. Αυτά αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα μέσα που έχουμε ως άτομα, αλλά και ως κοινωνία, για να γινόμαστε καλύτεροι. Αυτό το μήνυμα και την αγάπη μου για το τρέξιμο, προσπαθώ από το 2005 που σταμάτησα τον πρωταθλητισμό, μέσα από τις διάφορες δραστηριότητες μου να μεταφέρω σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους!
Ποια είναι η κορυφαία στιγμή της καριέρας σου μέχρι τώρα;
Έχω λάβει μέρος σε 33 Μαραθώνιους κατά τη διάρκεια της αθλητικής μου καριέρας και σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις με την εθνική μας ομάδα. Και αν εξαιρέσω μερικούς οι οποίοι έγιναν διεκπαιρεωτικά, όλοι οι υπόλοιποι αποτέλεσαν μια μοναδική εμπειρία ζωής!
Αν θα έπρεπε, όμως, να ξεχωρίσω κάποια στιγμή, αυτή θα ήταν από την τελευταία αγωνιστική συμμετοχή μου, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, όπου τερμάτισα στην 24η θέση, στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο με δεκάδες χιλιάδες θεατές να χειροκροτούν, βελτιώνοντας το Πανελλήνιο Ρεκόρ με 2:17:56 το οποίο κρατά μέχρι και σήμερα.
Τι σκέφτεται ένας μαραθωνοδρόμος κατά τη διάρκεια της διαδρομής, από την εκκίνηση μέχρι τον τερματισμό;
Ο Μαραθώνιος είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο αγώνισμα και απαιτεί μεγάλη ικανότητα, όχι μόνο σωματική, αλλά και πνευματική. Όσο καλή προετοιμασία και να έχει κάνει κάποιος, αν δεν διαχειριστεί σωστά τις δυνάμεις του την ημέρα του αγώνα, τότε δε θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η εξέλιξη της ψυχολογίας του μαραθωνοδρόμου, οι σκέψεις και τα συναισθήματά του κατά τη διάρκεια του αγώνα, ακολουθούν μία πορεία κορύφωσης, καθώς η σωματική κόπωση που νιώθει όλο και πιο έντονα, καθώς περνούν τα χιλιόμετρα, τον αποθαρρύνει στην προσπάθειά του. Εκεί, θα πρέπει ο δρομέας να έχει την ικανότητα να συνεχίσει να προσπαθεί, κάτω από εξαιρετικά επίπονες συνθήκες, και να βρίσκει το κατάλληλο κίνητρο και το ψυχικό σθένος να το κάνει.
Έτσι, ενώ αρχικά σκέφτεται τη στρατηγική και το πλάνο που έχει θέσει, την τροφοδοσία και τον αυτοέλεγχο, προς το τέλος περνούν από το μυαλό διάφορες σκέψεις που τον κινητοποιούν συναισθηματικά. Οι ατέλειωτες ώρες προπόνησης, οι καθημερινές δυσκολίες, η σχέση του με τον προπονητή του και τα αγαπημένα του πρόσωπα, ο στόχος και δεκάδες άλλα πράγματα έρχονται στη σκέψη του μέχρι τη λυτρωτική στιγμή του τερματισμού!
Τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη καθημερινά για να προπονηθείς σκληρά;
Η πειθαρχεία είναι, ίσως, το σημαντικότερο προσόν ενός αθλητή. Για να μπορέσεις όμως να αντιμετωπίσεις τη σκληρή καθημερινότητα στην προπόνηση, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να διαθέτει κανείς δύο πράγματα. Αγάπη και στόχο! Αγάπη γι' αυτό που κάνεις και σου δίνει χαρά και στόχο που θα σε καθοδηγεί και θα σου δίνει το απαραίτητο κίνητρο για να συνεχίζεις την προσπάθειά σου.
Πόσο επηρεάζει το τρέξιμο την ψυχολογία του δρομέα, ιδιαίτερα στις μέρες μας;
Νομίζω ότι η καθημερινότητα ενός δρομέα αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από την αντιμετώπιση δυσκολιών. Το να βρίσκει κανείς το σθένος και τον τρόπο να ξεπερνά τα διάφορα εμπόδια, όπως άλλωστε συμβαίνει και στην υπόλοιπη ζωή μας, είναι εξαιρετικά σημαντικό. Έτσι, εμείς οι δρομείς, εκτός από το γεγονός ότι έχουμε τη δυνατότητα να εκτονώνουμε την ένταση της δύσκολης καθημερινότητας που όλοι βιώνουμε σε παγκόσμια κλίμακα, με ένα απλό τρέξιμο, έχουμε και καλύτερη ψυχολογία για να αντιμετωπίσουμε τις διάφορες δυσκολίες, καθώς είμαστε κατάλληλα προπονημένοι και γι’ αυτό!
Θα πρέπει να παραδεχτούμε, βέβαια, ότι η έλλειψη αγωνιστικής δραστηριότητας, άρα και στόχου, μειώνουν το κίνητρο και το ενδιαφέρον αρκετών δρομέων. Για το λόγο αυτό, θεωρώ ότι είναι σημαντική η διεξαγωγή Virtual αγώνων, αλλά και δράσεων όπως το Wings For Life, που παρακινούν σε δράση χιλιάδες δρομείς σε όλον τον κόσμο, ανεβάζοντας το ηθικό της δρομικής κοινότητας και δίνοντας ξεχωριστό νόημα και ενδιαφέρον στην προσπάθειά μας.
Τι tips θα έδινες σε κάποιον που θα τρέξει στο Wings For Life για πρώτη φορά;
Αρχικά θα του έδινα συγχαρητήρια για την απόφασή του αυτή, να γίνει μέρος μία μεγάλης παγκόσμιας οικογένειας που υποστηρίζει έναν τέτοιο σημαντικό σκοπό. Μία οικογένεια που αποτελείται από 740.860 δρομείς, από 195 χώρες, οι οποίοι έχουν λάβει μέρος από το ξεκίνημα του θεσμού, έχοντας διανύσει 7.378.113,5 χλμ. και έχοντας συγκεντρώσει 29.230.000 €!
Θα του πρότεινα στη συνέχεια να θέσει τον προσωπικό του ρεαλιστικό στόχο (όλες τις απαραίτητες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε μέσα στο app και στο wingsforlife.com) με βάση το επίπεδο της φυσικής κατάστασης που έχει αυτή τη στιγμή.
Καλό θα είναι το επόμενο διάστημα μέχρι τις 9 Μαΐου να ακολουθήσει ένα ήπιο πρόγραμμα προπόνησης με στόχο να βελτιωθεί μεν, αλλά χωρίς να ρισκάρει έναν πιθανό τραυματισμό.
Να προσέχει τη διατροφή και κυρίως την ενυδάτωσή του, καθώς η θερμοκρασία σταδιακά ανεβαίνει και το σώμα μας έχει ανάγκη από περισσότερα υγρά.
Να προσέξει τις ημέρες πριν την προσπάθειά του να κοιμάται αρκετές ώρες και να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκούραστος.
Να δοκιμάσει σε κάποια από τις προπονήσεις του τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσει την ημέρα του Wings for life, όπως επίσης να έχει επιλέξει μία διαδρομή που τη γνωρίζει, είναι ασφαλής και θα νιώθει άνετα κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του!
Τέλος, επειδή το τρέξιμο είναι διασκεδαστικό, αλλά όταν γίνεται με παρέα είναι ακόμα πιο ωραίο, να παρακινήσει τους φίλους του να λάβουν και εκείνοι μέρος και να υποστηρίξουν και εκείνοι αυτόν το σημαντικό σκοπό.
Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα τα έσοδα που θα συγκεντρωθούν από αυτή την ενέργεια, όπως και κάθε χρόνο, θα διατεθούν για την έρευνα και την ίαση παθήσεων της σπονδυλικής στήλης. Ραντεβού, λοιπόν, στις 9 Μαΐου, για να δώσουμε «φτερά» σε όσους αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα που προέρχονται από τη σπονδυλική τους στήλη.
