Ταλαιπωρείστε από επώδυνα σπυράκια, όζους ή αποστήματα που κάνουν την εμφάνισή τους ξανά και ξανά στις μασχάλες, την περιοχή των γεννητικών οργάνων ή τους γλουτούς; Μήπως οι υποψίες πέφτουν στα αποσμητικά, τα ξυραφάκια, τα στενά ρούχα, τα συνθετικά εσώρουχα ή κάποια σταφυλοκοκκική λοίμωξη; Κι όμως, ο πραγματικός ένοχος μπορεί να είναι μια χρόνια δερματοπάθεια, η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα.
Τι είναι η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα
Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα, που είναι γνωστή και ως «ανάστροφη ακμή», είναι μία χρόνια, υποτροπιάζουσα, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που προσβάλλει τους τριχικούς θύλακες στις πτυχές του δέρματος, δηλαδή στα σημεία του σώματος όπου υπάρχουν πολλοί ιδρωτοποιοί αδένες.
Αν και δεν είναι απόλυτα σαφές πού οφείλεται η νόσος, σήμερα γνωρίζουμε ότι η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα είναι μια πολυπαραγοντική νόσος με αυτοάνοσα χαρακτηριστικά. Αυτό σημαίνει ότι η φλεγμονή πυροδοτείται από μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος, με το γενετικό υπόβαθρο και τον τρόπο ζωής του ασθενούς να παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Επομένως, η συγκεκριμένη ασθένεια δεν οφείλεται σε λοίμωξη, ούτε είναι μεταδοτική.
Οι τυπικές βλάβες που προκαλεί η ιδρωταδενίτιδα περιλαμβάνουν επώδυνα οζίδια, αποστήματα και συρίγγια που μπορεί να συνοδεύονται από δύσοσμες πυώδεις εκκρίσεις και όταν υποχωρήσουν να αφήνουν ουλές. Κατά κανόνα οι βλάβες εντοπίζονται στις μασχάλες, κάτω από τους μαστούς, στη μηρογεννητική περιοχή και τους γλουτούς.
Η νόσος δεν είναι σπάνια, καθώς εκτιμάται ότι επηρεάζει το 1% του ενήλικου πληθυσμού παγκοσμίως. Και τα δύο φύλα μπορεί να νοσήσουν, ωστόσο οι γυναίκες έχουν διπλάσιες έως πενταπλάσιες πιθανότητες να προσβληθούν από τη νόσο σε σχέση με τους άνδρες. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται μετά την εφηβεία, πλήττοντας δυστυχώς το πιο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας, τους νεαρούς ενήλικες. Η γενετική προδιάθεση και οι καθημερινές συνήθειες παίζουν επίσης κάποιο ρόλο στην εμφάνιση της ιδρωταδενίτιδας, καθώς το 1/3 των ασθενών έχει οικογενειακό ιστορικό, ενώ τα υπέρβαρα άτομα και οι καπνίζοντες έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι το 90% των πασχόντων είναι καπνιστές, ενώ το 62% παχύσαρκοι.
Επιπτώσεις της νόσου
Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα, δυστυχώς, δεν επηρεάζει μόνο τη σωματική υγεία των ασθενών αλλά όλες τις πτυχές της ζωής τους: προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική. Λόγω της φύσης και των σημείων εμφάνισης των συμπτωμάτων, ακόμη και οι ηπιότερες μορφές της έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Η καθημερινότητα των πασχόντων περιστρέφεται γύρω από την ανάγκη να καλύψουν τη δυσάρεστη οσμή και τις αντιαισθητικές στην όψη βλάβες ή ουλές. Ειδικά η πυόρροια εξαναγκάζει αρκετούς να χρησιμοποιούν από επιδέσμους μέχρι σερβιέτες και πάνες, προκειμένου να μη λερώσουν τα ρούχα τους και να περιορίσουν τη δυσοσμία. Το χειρότερο σύμπτωμα για πολλούς είναι ο χρόνιος και οξύς πόνος, που είναι τόσο έντονος ώστε συχνά δεν μπορούν να καθίσουν, να κινήσουν τα χέρια τους ή ακόμη και να περπατήσουν. Εξίσου σημαντικές είναι οι ψυχολογικές επιπτώσεις της πάθησης. Οι ασθενείς κλείνονται όλο και περισσότερο στον εαυτό τους, καθώς βλέπουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις και τη σεξουαλική τους ζωή ουσιαστικά να καταστρέφονται, ενώ πολλοί πάσχουν από κατάθλιψη.
Η διάγνωση βασίζεται στην κλινική εικόνα, δηλαδή στην παρουσία των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων σε συγκεκριμένα σημεία στο σώμα, σε συνδυασμό με ένα ιστορικό υποτροπών. Όπως τονίζουν οι δερματολόγοι, που είναι οι αρμόδιοι γιατροί για να διαγνώσουν και να διαχειριστούν τη συγκεκριμένη πάθηση, η διάγνωση πολύ συχνά γίνεται καθυστερημένα, όταν η νόσος έχει εξελιχθεί αρκετά και τα συμπτώματα έχουν επιδεινωθεί πολύ. Αυτό συμβαίνει λόγω της άγνοιας των περισσότερων ασθενών για τη συγκεκριμένη πάθηση και της μη έγκαιρης επίσκεψης σε δερματολόγο. Επιπλέον, επειδή τα αρχικά συμπτώματα της ιδρωταδενίτιδας προσομοιάζουν με την κλινική εικόνα πολλών άλλων παθήσεων όπως σταφυλοκοκκική λοίμωξη (δοθιήνωση ή καλόγεροι), ακμή, θυλακίτιδα κ.ά., πολλοί ασθενείς συμβαίνει να λαμβάνουν εσφαλμένη διάγνωση και η αντιμετώπιση της νόσου περιπλέκεται ακόμη περισσότερο. Μάλιστα, έχει υπολογιστεί ότι κατά μέσο όρο η διάγνωση της νόσου καθυστερεί επτά χρόνια, αφού προηγουμένως οι ασθενείς έχουν επισκεφθεί γιατρούς πέντε διαφορετικών ειδικοτήτων!
Πώς αντιμετωπίζεται η ιδρωταδενίτιδα
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της διαπυητικής ιδρωταδενίτιδας αποτελεί πρόκληση, καθώς είναι μία εξελισσόμενη και ανίατη νόσος για την οποία μέχρι πρόσφατα δεν κυκλοφορούσε καμία εγκεκριμένη θεραπεία. Σε πρώτη φάση είναι καλό οι ασθενείς να κάνουν ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής τους, όπως να χάσουν τυχόν περιττά κιλά και να διακόψουν το κάπνισμα. Από εκεί και πέρα η θεραπευτική στρατηγική στοχεύει στον περιορισμό της έντασης των συμπτωμάτων και στην αναχαίτιση της εξέλιξης της νόσου. Μέχρι χθες, ο γιατρός επιδίωκε να ανακουφίσει τον ασθενή με τη χορήγηση αντιβιοτικών και παυσίπονων, ενώ σε πιο βαριά περιστατικά μπορεί να χρειαζόταν χειρουργική παρέμβαση. Οι υποτροπές, ωστόσο, ήταν σχεδόν βέβαιες, ενώ ο πόνος υποχωρούσε μόνο προσωρινά.
Ανταλιμουμάμπη το πρώτο φάρμακο για τη θεραπεία της ιδρωταδενίτιδας
Το ενθαρρυντικό είναι ότι μια νέα αποτελεσματική βιολογική θεραπεία, η ανταλιμουμάμπη (adalimumab), που έχει ήδη συνολικά 12 ενδείξεις σε αυτοάνοσα/φλεγμονώδη νοσήματα, μεταξύ των οποίων η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδιλίτιδα, η νόσος του Crohn, η ελκώδης κολίτιδα και η ψωρίαση, έρχεται τώρα να συμπληρώσει το θεραπευτικό αυτό κενό. Η συγκεκριμένη θεραπεία, που αποτελεί το πρώτο και μοναδικό φάρμακο με έγκριση από Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων για τη θεραπεία της διαπυητικής ιδρωταδενίτιδας μέχρι στιγμής, έχει δείξει πως προκαλεί γρήγορη ύφεση των συμπτωμάτων και σημαντική μείωση του πόνου, βελτιώνοντας αισθητά την ποιότητα ζωής πολλών ασθενών. Σημειώνεται πως η ανταλιμουμάμπη (adalimumab), που είναι διαθέσιμη στους ασθενείς με διαπυητική ιδρωταδενίτιδα από το Σεπτέμβρη του 2015, αποζημιώνεται από τον ΕΟΠΥΥ χωρίς καμία συμμετοχή ακόμη και για εκείνους που έχουν χάσει την ασφαλιστική τους ικανότητα.
Πού πρέπει να απευθύνονται οι ασθενείς
Είναι σημαντικό όσοι αντιμετωπίζουν παρόμοια συμπτώματα να απευθύνονται σε δερματολόγο για να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί εγκαίρως η νόσος τους. Προς αυτή την κατεύθυνση, στην Ελλάδα λειτουργούν ήδη τέσσερα ειδικά Ιατρεία Διαπυητικής Ιδρωταδενίτιδας. Στην Αθήνα οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα νοσοκομεία «Α. Συγγρός» (210 7265153) και «Αττικόν» (210 5832396), ενώ στη Θεσσαλονίκη στα νοσοκομεία «Αφροδισίων και Δερματικών Νόσων» (2313 308860-867) και «Παπαγεωργίου» (14741).
11°
