Ξεκινάμε από το όνομα: Για να μην μπερδέψεις τον πλοηγό και για να φτάσεις σίγουρα στον προορισμό σου, να το προφέρεις σωστά. Είναι Καραβαϊκή και όχι Καραϊβική.
Ανεβαίνοντας τον δρόμο της Νέας Πεντέλης λοιπόν μια καθημερινή βράδυ, λίγο πιο μακριά από τη βαβούρα της κεντρικής πλατείας, θα βρεθείς στην τροπική αυλή της Καραβαϊκής. Στην ευγενική, χαμογελαστή φυσιογνωμία του Αντρέα που θα σε καλωσορίσει, θα αναγνωρίσεις τον άνθρωπο που για 3-4 χρόνια σέρβιρε τα τραπέζια του Kozi. Σήμερα ο Αντρέας, μαζί με τον Άρη και την Υπατία δημιούργησαν με κέφι και προσωπική δουλειά αυτό τον υπέροχο και δροσερό χώρο, στα τροπικά στοιχεία του οποίου παρεισφρέουν οι παλιές πορσελάνες της γιαγιάς!
Τα χέρια σου παίζουν νευρικά με το κινητό σε μια προσπάθεια να αντισταθείς στην παρόρμηση να φωτογραφίσεις κάθε σπιθαμή του μαγαζιού πριν καθίσεις σε μια από τις στρωμένες με τις χαρακτηριστικές «κουρελούδες» γωνιές που παραπέμπουν στις γραφικές ταβέρνες των Κυκλάδων και δίνουν επιπλέον χρώμα. Οι σιδερένιες φερ-φορζέ του ’60 και η άτακτη χωροταξία της αυλής, θα σε ταξιδέψουν μακριά από το γνώριμο Αθηναϊκό εστιατοριακό τοπίο.
Στις μικρές και αναπάντεχες λεπτομέρειες, να προσθέσουμε και τα παλιά ανάγλυφα πιάτα από το ξενοδοχείο Hilton που προσθέτουν αίγλη στο όμορφο αυτό συνονθύλευμα του στυλ.
Η Αφροδίτη, ηθοποιός στο επάγγελμα - το πραγματικό της πάθος όμως είναι το καλό φαγητό - μας έφερε τον φτιαγμένο στο χέρι κατάλογο που έκρυβε μια εντυπωσιακή ποικιλία επιλογών, από ψαρικά αλλά και κρέας, όλα δημιουργικά και, ήδη από το άκουσμά τους, απίστευτα νόστιμα! Η Αφροδίτη μας πρόσφερε για αρχή παξιμάδια από χαρούπι με ελαιόλαδο και τσάτνεϊ πριν δώσουμε την παραγγελία μας με όλα όσα πιστεύαμε ότι θα χωρέσουν στην επιφάνεια του τραπεζιού - υπάρχουν πάντα και τα εκτός μενού ξεχωριστά πιάτα ημέρας, γι’ αυτό καλό είναι να ρωτήσεις!
Ελαφρώς τηγανισμένα κεφτεδάκια chorizo με μαρμελάδα πιπεριάς και τηγανιτές πατάτες
Ξεκινήσαμε με σαλάτα Καραβίσια, κάτι σαν τον κλασικό ντάκο, με παξιμάδια χαρουπιού και λίγο χούμους με κάρι, πετιμέζι και κουκουνάρι, γεύσεις που έδεσαν και πέρασαν τον ουρανίσκο ποτισμένες με λίγη ρακή! Δεν πήγαμε καθόλου στα «κυρίως» - εκτός από το Περουβιανό κοτόπουλο με σάλτσα verde - αλλά απολαύσαμε λαχταριστές μπουκιές από ξεροψημένο πεϊνιρλί με σουτζούκι, παλαιωμένο κασέρι με νιφάδες τσίλι, τυρί φέτα με καρπούζι - θεϊκό! Οι ελαφρώς τηγανισμένοι κεφτέδες chorizo βουτηγμένοι σε μαρμελάδα πιπεριάς, όμως, θα μείνουν αξέχαστοι!
Η ατμόσφαιρα γινόταν ολοένα και πιο οικεία και ο Αντρέας δεν έχασε την ευκαιρία να μοιραστεί μαζί μας εικόνες από το μέλλον της Καραβαϊκής. Βλέποντας το χώρο να γεμίζει πριν ακόμη νυχτώσει, ακόμη και τα εσωτερικά τραπέζια παρά τους 30 βαθμούς που διατηρούσε το απόγευμα, καταλάβαινες πως η Καραβαϊκή ήρθε για να «μείνει»!
Ρωτήσαμε την Αφροδίτη για το αγαπημένο της γλυκό και η απάντηση μάλλον μας δίχασε παρά μας διευκόλυνε. Τουλούμπες με γέμιση παγωτό dondurma (Κωνσταντινουπολίτικη συνταγή) και φιστίκι (από την Αίγινα) ή καριόκες με γέμιση τσίλι και παγωτό από ροδοπέταλα. Τα λόγια περιττεύουν…
13°
