Προχτές βράδυ καθημερινής έχουμε ραντεβού τρεις φίλες, η μία (η μικρή) μόλις έχει αφιχθεί από Παρίσι, εκεί ζει. Οι μεγάλες, της αραδιάζουμε όλες τις νέες αφίξεις, εκείνη όμως, με την πέτσα της ξενιτιάς πάνω της, ζητάει ταβέρνα. Όχι μοντέρνα, μας το ξεκόβει, αλλά απλή, παλιά, χύμα... Λίγη ώρα μετά περνάμε το κατώφλι του Μαύρου Γάτου, μια ταβέρνα που παλιά ερχόμουνα συνέχεια, μετά... χαθήκαμε. Τη βρίσκω ακριβώς όπως τη θυμόμουνα, ο μπαμπάς Γιώργος επί της υποδοχής, η μαμά Παναγιώτα στις κατσαρόλες, τα παιδιά, η Βασιλική και ο Γιώργος στη σάλα για παραγγελίες. Γρήγορα-γρήγορα έρχονται νερά (βρύσης, σε καράφα) και σερβίτσια, η Βασιλική εκφωνεί τα άπαντα της κουζίνας. Αφού τη βάζουμε να μας τα πει δυο φορές παραγγέλνουμε κομψά: πατάτες, μαρουλοσαλάτα, μπιφτέκια, παϊδάκια, κρασί. Χαζεύουμε τις διάσημες ζωγραφιές των τοίχων, είναι αυτές που φτιάχνουν ατμόσφαιρα παλιακή και όμορφη. Στις περισσότερες πρωταγωνιστούν γάτοι, ξέρω και το ιστορικό τους που μοιάζει βγαλμένο από ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως εξάλλου και η ίδια η ταβέρνα. Τις έχει ζωγραφίσει παλιός γνωστός ζωγράφος, ο Ντόρης Παπαγεωργίου, ο οποίος έτρωγε εδώ πολύ συχνά και μ’ αυτές ξεπλήρωνε στον ταβερνιάρη το φαγητό του. Μη σας λέω πολλά, η παραγγελία ήρθε αμέσως, οι πατάτες ήταν καλές και μεγάλη μερίδα, η σαλάτα ήταν φρέσκια και είχε τα σωστά κρεμμυδάκια-ανιθάκια, τα μπιφτεκάκια ήταν 4 στη μερίδα (μαζί και με άλλες πατάτες) και ήταν μερακλίδικα, highlight ήταν τα παιδάκια που ήρθαν (πάλι με πατάτες) σε ικανοποιητική ποσότητα και ήταν τέλεια ψημένα, από αρνί ΑΑ. Σηκώσαμε το χέρι κουνώντας με νόημα την καράφα του κρασιού, ζητάγαμε με άνεση κάθε λίγο χαρτοπετσέτες, οδοντογλυφίδες, τασάκια, νερά και η Βασιλική τα έφερνε στο πι και φι και με χαμόγελο.
Στο τέλος, με το λογαριασμό, μας έφερε για κέρασμα γιαούρτι με σπιτικό γλυκό κυδώνι καθώς και χαλβαδάκι κατσαρόλας, 3 κομμάτια, πληρώσαμε και οι τρεις €30. Αυτά με τον Μαύρο Γάτο, ταβέρνα από το 1961, καλή, χαλαρή και φιλόξενη για κάθε έναν που θέλει απλά και χύμα ένα βράδυ ή και μεσημέρι να χορτάσει με νόστιμο, στοργικό φαγάκι. Να πω πως έχει τα πάντα από ορεκτικά, τυριά από Γιάννενα, όλα τα ψητά κρεατικά αλλά και συκωταριά στο τηγάνι, υπάρχουν πίτες από τη μαμά Παναγιώτα, μαγειρευτά και πολλά λαδερά, σουπίτσα με μοσχάρι για τώρα που χειμώνιασε.
12°
