Όταν προσπαθείς να βρεις οδηγίες στο ίντερνετ για να λύσεις κάποιο τεχνικό πρόβλημά σου.
Το είχα για σιγουράκι – χοροπηδάς επί τόπου στο αγιάζι ενώ ψάχνεις κλειδαρά με το κινητό σου, ή έχεις ήδη μια κάρτα στην τσάντα σου επειδή είσαι ΘΕΑ μιλάμε. Τηλεφωνείς, έρχεται ο κλειδαράς, σκαλίζει κανένα δεκάλεπτο, παίρνει πενήντα-εξήντα-εκατό ευρώ κατά περίσταση, και μπαίνεις στο σπιτάκι σου επιτέλους.
Αλλά διάβασα σε ένα σάιτ συμβουλές για το πώς να βγάλεις το κλειδί που έχει σπάσει μέσα στην κλειδαριά, και ενθουσιάστηκα, γι' αυτό τις μοιράζομαι μαζί σας. Σύμφωνα με το έγκυρο σάιτ, είναι πολύ απλή υπόθεση (μια στιγμή γιατί στο σάιτ πέφτει διαφήμιση… πέφτει ένα άλλο θέμα… πέφτει «Τι δείχνει για τον χαρακτήρα σου το πώς χασμουριέσαι»… διαφήμιση… επόμενη σελίδα, επιτέλους). Σύμφωνα με το σάιτ, και αφού έχω δει ένα σκασμό διαφημίσεις, μια και μου δίνει τμηματικά τις οδηγίες για να μη βαριέμαι, χρειάζομαι κάποια απλά και συνηθισμένα εργαλεία, μιας και έμεινα έξω από το σπίτι μου με το κλειδί σπασμένο μέσα στην κλειδαριά:
Έναν πολύ ισχυρό μαγνήτη που θα τον βάλω στην κλειδαριά απ' έξω και επειδή είναι πολύ ισχυρός, θα τραβήξει το σπασμένο κλειδί.
Μετά, αν έχω απάνω μου μια πολύ ισχυρή κόλλα, θα κολλήσω τα δύο σπασμένα κομμάτια του κλειδιού και θα ξεκλειδώσω. Πις οφ κέηκ.
Αν δεν έχω απάνω μου ισχυρό μαγνήτη ούτε ισχυρή κόλλα, επειδή βασικά είχα πάει Ρέμο-Βανδή και κρατάω μικρό τσαντάκι (άμα πήγαινα Μαζωνάκη, μπορεί να είχα ισχυρό μαγνήτη και ισχυρή κόλλα, αλλά τι να κάνουμε;) Αν δεν έχω τίποτε από αυτά τα δύο, χρειάζομαι
Ένα λεπτό μακρόστενο πριόνι που λέγεται μάλλον στέγια και έχει δοντάκια σαν αγκίστρια. Με ένα δεύτερο μεγαλύτερο πριόνι, μετάλλων αυτή τη φορά, κόβω το λεπτό μακρύ πριόνι και το χώνω στην κλειδαριά, μέχρι να αγκυλώσει το σπασμένο κλειδί και να το τραβήξει έξω.
Μετά χρειάζομαι μια πολύ ισχυρή κόλα για να κολλήσω τα δύο κομμάτια του κλειδιού, να ανοίξω και να μπω.
Το περίεργο είναι ότι δεν έχω μαζί μου ούτε σιδεροπρίονο, ούτε λεπτό μακρύ πριόνι με δοντάκια-αγκίστρι – αν τα κουβαλούσα όλα αυτά, δεν θα με βάζανε στο κέντρο! Επίσης, θα μπορούσα να διαρρήξω την πόρτα και σκασίλα μου για το κλειδί.
Τα πράγματα είναι απλά, επιμένει το σάιτ (μετά από άλλες τρεις διαφημίσεις πίτσας και ένα εμβόλιμο θέμα «Τι σημαίνει το ροχαλητό στα κατοικίδια;»).
Υπάρχει ένα ειδικό λάδι μηχανής που ξεχνάω το όνομά του, κι αν αυτό το λάδι με το ειδικό σπρέι το ψεκάσεις στην κλειδαριά, μετά με το λεπτό πριόνι μπορείς πανεύκολα να τραβήξεις το σπασμένο κλειδί έξω. Ή με τον ισχυρό μαγνήτη.
Σόρι, αν δεν έχεις τίποτε από όλα αυτά επάνω σου, δεν σου φταίει κανείς, πάρε τον κλειδαρά να ξεμπερδεύουμε. Τον οποίον θα έπαιρνες έτσι κι αλλιώς, γιατί όσο ισχυρή και να είναι η κόλλα που την πας και την φέρνεις στα ξενυχτάδικα ώστε να είσαι πανέτοιμος/η, όσο κόλα-μαμούθ κι αν είναι, αποκλείεται να κολλήσει τόσο καλά το κλειδί ώστε να ανοίξει την πόρτα – το πιθανότερο είναι ότι θα κολλήσει μέσα στην καταραμένη την κλειδαριά και μετά θα δώσεις περισσότερα πολλά λεφτά στον κλειδαρά για να σου βάλει καινούργια.
Αλλά υπάρχουν τα πάντα στο ίντερνετ! Την επόμενη φορά θα ψάξω «Πώς να χειρουργήσετε εγκέφαλο με ένα μακρύ λεπτό πριόνι το οποίο βασικά κουβαλάτε παντού».
18°
