ΟΠΕΚΕΠΕ: Το σκάνδαλο και ο σκανδαλώδης κυβερνητικός χειρισμός του
Ο Κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ κυβερνούν τη χώρα μια εξαετία και, πέρα από κάποιες επί μέρους αλλαγές, δεν επέφεραν καμιά ριζική αλλαγή στα όσα συνθέτουν το εγχώριο κοινωνικό και οικονομικό παράδειγμα
Ο χειρισμός του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ δείχνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία παραμένουν δέσμιοι του παρελθόντος, παρά τα μεγάλα λόγια
Τις πρώτες μεταπολιτευτικές δεκαετίες το σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» δονούσε την ελληνική επικράτεια. Ο λαός με το πέρασμα των χρόνων, προφανώς ξέχασε τι σημαίνει δεξιά. Εκείνη, όμως, μάλλον όχι. Έτσι η Νέα Δημοκρατία, με την αλαζονεία που της προσδίδει η δημοσκοπική υπεροχή, πέταξε πλέον τη φιλελεύθερη μεταρρυθμιστική λεοντή και επανήλθε στις παραδοσιακές δεξιές καταβολές της. Πέρα από την ταύτισή της με οτιδήποτε ιδιωτικό, κόντρα στο κατασυκοφαντημένο δημόσιο, την αδιαφανή χρήση των ροών του Ταμείου Ανάκαμψης και ταυτόχρονα τις λαϊκίστικες επιδοματικές πολιτικές, εκεί που οι πρακτικές της θυμίζουν την κλασική ελληνική δεξιά είναι στη θεσμική της συμπεριφορά. Η κυβέρνηση, και μάλιστα ο στενός πρωθυπουργικός της πυρήνας, χειρίζεται τους θεσμούς με μόνο γνώμονα την ακύρωση και την παρεμπόδιση κάθε ελέγχου και την αναπαραγωγή της εξουσίας της. Δεν εφαρμόζει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την ενημέρωση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχετικά με την παρακολούθηση του από την ΕΥΠ, ενώ με την ισχύ της κυβερνητικής πλειοψηφίας παρακάμπτει τις συνταγματικές διατάξεις για την ποινική ευθύνη των υπουργών. Για παράδειγμα, με το φληνάφημα της υποτιθέμενης άμεσης εμφάνισης των κατηγορούμενων υπουργών, όπως ο Τριαντόπουλος, ενώπιον του φυσικού τους δικαστή, παρακάμπτεται η ερευνητική διαδικασία και η βάσανος της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής. Και αυτό κόντρα στις ισχύουσες συνταγματικές διατάξεις και στο ισχύον εγχώριο ποινικό δίκαιο κατά το οποίο οι σχετικές διαδικασίες δεν υπόκεινται στη βούληση και στη διακριτική ευχέρεια του κατηγορουμένου αλλά υποχρεωτικά τηρούνται όλες όπως προβλέπεται.
Τώρα, με την ίδια πολιτική θρασύτητα, χειρίζεται την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Την ίδια θρασύτητα επιδεικνύουν και τα διάφορα ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα δημοσιολογούντα κυβερνητικά φερέφωνα που, αντί να ομιλούν και να γράφουν για τη συγκεκριμένη υπόθεση, παραπέμπουν στις διαχρονικές ελληνικές παθογένειες και εγκαλούν την αντιπολίτευση που τολμά και ζητά τη διερεύνησή της. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, η οποία διενεργούσε έρευνα για τις επιχορηγήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ στους Έλληνες κτηνοτρόφους, διαπίστωσε πληθώρα παρανομιών, παρατυπιών και οργανωμένων μεθόδων για τις όσο το δυνατόν μεγαλύτερες καταβολές σε διάφορες συγκροτημένες ομάδες που δήλωναν εξωπραγματικούς αριθμούς αιγοπροβάτων και τεράστιες βοσκοτοπικές εκτάσεις. Στην έρευνα αυτή διαπιστώθηκε η τέλεση αξιόποινων πράξεων, όπως απάτες εις βάρος των συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με παράνομο όφελος εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και αντίστοιχη ζημία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με παράνομες αλλαγές του χαρακτηρισμού των καλλιεργειών, με διαμεσολαβήσεις και παρεμβάσεις βουλευτών και κομματικών παραγόντων της Νέας Δημοκρατίας, με συμμετοχή στελεχών του ΟΠΕΚΕΠΕ στις αποκαλυφθείσες έκνομες ενέργειες, με παρεμπόδιση των ελέγχων και τον διωγμό των υπαλλήλων και των προέδρων που επέμειναν στη διενέργειά τους, με διαλόγους και ψευδώνυμα των εμπλεκομένων που παρά την ιλαρότητά τους αναδεικνύουν περισσότερο την πολλαπλή εγχώρια τραγωδία και, τέλος, με την ύπαρξη ενός καθοδηγητικού και συντονιστικού κέντρου όλων αυτών με βασικά στελέχη που παραπέμπουν στον ιταλικό νότο.
Η έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, εκτός από την πληθώρα των βουλευτών που παρεμβαίνουν και διαμεσολαβούν για την τέλεση των απατηλών πράξεων, προσέκρουσε και στα ονόματα των υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη. Ο χρόνος της θητείας των δύο υπουργών ήταν και ο χρόνος τέλεσης της διερευνώμενης απάτης εις βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι υπουργοί, υπό την άμεση εποπτεία των οποίων ήταν ο ΟΠΕΚΕΠΕ, φέρονται να έχουν ποικίλες πολιτικές, κοινωνικές και προστατευτικές σχέσεις με τους βασικούς οργανωτές της απάτης, να παρεμποδίζουν τους ελέγχους και να αποπέμπουν τους προέδρους του ΟΠΕΚΕΠΕ που τους ήθελαν να είναι οι πόλοι αναφοράς κατά τον σχεδιασμό και κατά την επιχειρούμενη συγκάλυψη των παράνομων πρακτικών από τους ιθύνοντες του καθοδηγητικού και συντονιστικού κέντρου των διαπιστωμένων αδικημάτων. Όταν οι ευρωπαίοι εισαγγελείς είδαν τα ονόματα των υπουργών, τηρώντας τη σχετική συνταγματική διάταξη, έστειλαν τη δικογραφία στη Βουλή για να αποφανθεί αυτή για την περαιτέρω διερεύνηση των ποινικών τους ευθυνών. Η Βουλή έπρεπε να αποφανθεί για τη διερεύνηση των συγκεκριμένων κατηγοριών για τους συγκεκριμένους υπουργούς, για συγκεκριμένες πράξεις που φέρονται να τελέστηκαν στον συγκεκριμένο χρόνο της θητείας τους και περιγράφονται στη συγκεκριμένη δικογραφία. Αυτήν τη υποχρέωση είχε η Βουλή κατά τις σχετικές διατάξεις για την ευθύνη των υπουργών. Και αυτή την υποχρέωση θα αναλάμβανε η Βουλή μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας, πρώτιστο καθήκον της οποίας θα ήταν η προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος και των δημοκρατικών θεσμών. Όμως, για μια ακόμα φορά, η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της επέλεξαν τις πρακτικές του χειρότερου παραδοσιακού πολιτικάντικου παρελθόντος τους. Η κυβερνητική πλειοψηφία αρνείται την προβλεπόμενη από το ισχύον άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος συγκρότηση ειδικής επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για να διερευνήσει τις συγκεκριμένες κατηγορίες κατά των συγκεκριμένων υπουργών για όσα φέρονται ότι διέπραξαν στους συγκεκριμένους χρόνους της θητείας τους. Αλλά δεν αρκείται μόνον σ’ αυτό. Επειδή η κυβέρνηση δεν μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξη του σκανδάλου και την με διάφορες μορφές εμπλοκή δικών της στελεχών και εν γένει του κόμματός της, αποφασίζει όχι τη διερεύνηση των αδικημάτων του σκανδάλου για το οποίο εστάλη η δικογραφία στη Βουλή, αλλά τη συγκρότηση μιας εξεταστικής επιτροπής για τα τεκταινόμενα στον ΟΠΕΚΕΠΕ από το 1998, τον χρόνο της ίδρυσής του.
Η εν λόγω εξεταστική επιτροπή πράγματι προβλέπεται από το άρθρο 68 παρ. 2 του Συντάγματος και σε συνδυασμό με το άρθρο 144 παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής μπορεί να έχει ως αντικείμενο ζητήματα δημόσιου ενδιαφέροντος. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, η κυβέρνηση, υποτιμώντας προφανώς την νοημοσύνη των πολιτών, παρόλο που εστάλη στη Βουλή μια δικογραφία για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο για συγκεκριμένα αδικήματα με υπόπτους τέλεσης τους συγκεκριμένους υπουργούς, αυθαίρετα παρακάμπτει τα όσα επιτάσσει το άρθρο 86 του Συντάγματος και προτείνει, έχοντας και τη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να την επιβάλει, τη συγκρότηση μιας εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση, υποτίθεται, των πεπραγμένων του ΟΠΕΚΕΠΕ στο βάθος είκοσι επτά χρόνων, η οποία δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα αφού ήδη έχουν παραγραφεί όλα τα, ενδεχομένως, τελεσθέντα αδικήματα. Τα μόνα αποτελέσματα που θα υπάρξουν θα είναι αφενός η διάχυση των ευθυνών των υπουργών για τους οποίους απεστάλη στη Βουλή η δικογραφία από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στο χρονικό διάστημα του ενός τετάρτου του αιώνα και πλέον και στο χάος των επιδοτήσεων όλα αυτά τα χρόνια και βέβαια η παραγραφή των αδικημάτων με πρώτα αυτά για τα οποία θεωρείται ύποπτος ο κ. Βορίδης. Αυτός άλλωστε είναι και ο στόχος της κυβέρνησης.Ο συμψηφισμός των διερευνώμενων πράξεων των υπουργών της με οποιεσδήποτε άλλες ενδεχομένως έχουν συμβεί στο παρελθόν και παράλληλα η κατοχύρωση της ασφάλειας της παραγραφής. Και όλα αυτά με μια αλαζονική έπαρση, με τη διακωμώδηση των συνταγματικών θεσμών και με την υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών. Καλό θα ήταν η δημοκρατική αντιπολίτευση να μη μετάσχει στη Βουλή στις διαδικασίες συγκρότησης της εξεταστικής επιτροπής που προτείνει η κυβέρνηση και ούτε βέβαια στη σύνθεση της και στη λειτουργία της. Δεν πρέπει να δοθεί καμιά νομιμοποίηση στη στρέβλωση του συντάγματος και των κοινοβουλευτικών λειτουργιών και στην επιχειρούμενη μετάθεση των κυβερνητικών και υπουργικών ευθυνών.
Ο Κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία κυβερνούν τη χώρα μια εξαετία και, πέρα από κάποιες επί μέρους αλλαγές, δεν επέφεραν καμιά ριζική αλλαγή στα όσα συνθέτουν το εγχώριο κοινωνικό και οικονομικό παράδειγμα. Η συμπεριφορά τους δε στον χειρισμό του ζέοντος σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ δείχνει ότι παραμένουν δέσμιοι του παρελθόντος του, παρά τα μεγάλα λόγια. Η δημοσκοπική ισχύς τους όμως ας μην τροφοδοτεί την έπαρση, την αλαζονεία και την αίσθηση της ατιμωρησίας. Τα γεγονότα και οι πολλαπλές αστοχίες της κυβέρνησης συσσωρεύονται και όταν διαρραγούν τα όρια της αντοχής της κοινωνίας και της μιντιακής χειραγώγησης θα προσλάβουν μορφή χιονοστιβάδας που θα αλλάξει άρδην τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς. Ας μην μιλούν με θρασύτητα λοιπόν και ας μην εφησυχάζουν. Όπως είπε εξάλλου και ένας άλλος πρόεδρος κάποτε, μια σπίθα αρκεί για να βάλει φωτιά στον κάμπο.
10°
