Αν δεν θέλεις να έχει ισχύ η Εκκλησία δεν τη βάζεις στη ζωή σου.
Συγκινημένος διαβάζω και ακούω τους συμπολίτες οι οποίοι πριν λίγες ημέρες ανακάλυψαν τον αναχρονιστικό και σκοταδιστικό ρόλο της Εκκλησίας με αφορμή τις αποκαλύψεις του μητροπολίτη Μόρφου και την απόφαση της Ιεραρχίας της Ελληνικής Εκκλησίας να καθιερώσει μια ημέρα για τους αγέννητους συνανθρώπους ή κάτι τέτοιο. Για την ημέρα των αγέννητων νομίζω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω πολλά (καταλαβαίνετε ότι έχει να κάνει με τις εκτρώσεις) και για τον μητροπολίτη Μόρφου είμαι σίγουρος πως χρειάζεται να εξηγήσω ακόμα λιγότερα καθώς σχεδόν όλοι έχουμε ενημερωθεί για την αποκάλυψή του σύμφωνα με την οποία η ομοφυλοφιλία είναι η συνέπεια της ευχαρίστησης που μπορεί να προκαλέσει η πρωκτική συνουσία (το greek style που λένε σε όλο τον πλανήτη) στην έγκυο.
Με το που μάθαμε για τον Μόρφου και τη ημέρα των αγέννητων τα πληκτρολόγια πήραν φωτιά και όχι μόνο για να κάνουν χαβαλέ με τις αρχιερατικές ανοησίες. Ήταν πολλές οι οργισμένες καταγγελίες για τον σκοταδιστικό ρόλο της Εκκλησίας, για τον ρατσισμό και τον σεξισμό που υποθάλπει, για τα ανθρώπινα δικαιώματα που δεν σέβεται και όλα αυτά που κάθε προοδευτικός άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του νιώθει υποχρέωση να καταγγείλει.
Με τα περισσότερα από αυτά συμφωνώ και μου φαίνεται αρκετά σοβαρή η άποψη σύμφωνα με την οποία το θέμα είναι σημαντικό όχι επειδή οι εκπρόσωποι μιας εκκλησίας είναι ρατσιστές και σεξιστές, αλλά επειδή η συγκεριμένη εκκλησία έχει τεράστια δύναμη και επιρροή στην ελληνική (και την κυπριακή) κοινωνία. Δεν είναι απλώς μια Εκκλησία, λένε οι εξοργισμένοι συμπολίτες, αλλά η επίσημη εκκλησία του κράτους. Αυτή που έχει τη δύναμη να ανεβοκατεβάζει υπουργούς (εκτός αν πρωθυπουργός είναι ο Σημίτης) και να υπαγορεύει πολιτικές (με τα πράγματα στην Κύπρο να είναι ακόμα χειρότερα).
Νομίζω πως οι συμπολίτες έχουν κατά βάση δίκιο κι αυτό το δίκιο τους με κάνει να θέλω να τους ρωτήσω:
Σοβαρά τώρα ή μας δουλεύετε;
Και ποιος, βρε παλικάρια, χαρίζει στην Εκκλησία αυτή τη δύναμη; Ποιος την έχει κάνει εκτός από συγκυβερνήτη και οικογενειακό σύμβουλο; Ποιος της έχει χαρίσει την επιρροή;
Ποιος, βρε υποκρίταροι, εξοργίζεται από την επιρροή της Εκκλησίας αλλά όταν είναι να παντρευτεί τρέχει να βρει ναό και παπά; Ποιος, βρε εναλλακτικοί μικροαστοί, «δεν πιστεύει» και ποιος δεν εγκρίνει «τον ρόλο που παίζει η Εκκλησία», αλλά υποβάλει με χαμόγελο τα παιδιά του στο μυστήριο (ή μαρτύριο κατ’ άλλους) της βάφτισης; Ποιος τρέχει κάθε Πάσχα στην Εκκλησία με το κεράκι του αναμμένο;
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, εσείς που κάνετε όλα τα παραπάνω, εσείς είστε που χαρίζετε στην Εκκλησία τη δύναμή της. Χάρη σε εσάς η Εκκλησία απαιτεί και κερδίζει συγκυβέρνηση. Χάρη σε εσάς συζητάμε στα σοβαρά για κουβέντες που η αξία τους είναι μόνο για παρεΐστικο χαβαλέ. Εσείς είστε που χαρίζετε δύναμη στην Ιερά τη Συνοδο και στους μητροπολίτες σαν αυτόν της Μόρφου. Εσείς που είστε οι πελάτες δίνετε δύναμη στο μαγαζί.
Για τους γνωστούς συμπολίτες με την αδυναμία κατανόησης κειμένου να πω πως όσα έγραψα παραπάνω δεν είναι επικριτικά για όσους παντρεύονται με θρησκευτικό γάμο, βαφτίζουν τα παιδιά τους ή πάνε το Πάσχα στην εκκλησία για το Χριστός Ανέστη. Είναι επικριτικό για εκείνους που κάνουν όλα τα παραπάνω, βάζουν την Εκκλησία στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής τους, συμμετέχουν οι ίδιοι στις πιο σημαντικές στιγμές της Εκκλησίας και μετά κάνουν τους ενοχλημένους με την ισχύ και την επιρροή που έχει η Εκκλησία.
Δε νομίζω πως υπήρξε ποτέ εποχή που οι παιδιάστικες συμπεριφορές ενηλίκων να ήταν γοητευτικές και αυτή η εποχή δεν αποτελεί εξαίρεση. Αν δεν θέλεις να έχει ισχύ η Εκκλησία δεν τη βάζεις στη ζωή σου. Αν θέλεις να τη βάλεις στη ζωή σου θα πρέπει να καταλάβεις ότι έτσι της χαρίζεις ισχύ. Κάνε ό,τι από τα δύο θέλεις, αλλά προσπάθησε να μη μοιάζεις με εκείνους τους νονούς που σκάνε στα βαφτίσια ντυμένοι για κλάμπινγκ κι όταν ο ιερέας, ακολουθώντας το πνεύμα της θρησκείας που εκπροσωπεί και έχουν επιλέξει οι νονοί, τους κάνει παρατήρηση εκείνοι διαμαρτύρονται στα κανάλια.
Είτε ζήστε σύμφωνα με τις απόψεις σας, είτε αλλάξτε απόψεις. Και οργισμένα ποστ κατά του σεξισμού και τελετές στις οποίες ακούγεται το «η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», δεν ταιριάζουν. Κι αν δεν μπορείτε να διαλέξετε τι είστε κι αν θέλετε και το έτσι και το γιουβέτσι, τουλάχιστον περιορίστε τις γεμάτες αγανάκτηση τοποθετήσεις σας. Και μπράβο σας.
