Εδώ και καιρό λέω και γράφω για την υποκρισία όλων αυτών που ανακαλύπτουν σεξισμό σε κάθε χλευασμό ή κριτική ή χαβαλέ που γίνεται σε βάρος γυναίκας που τυχαίνει να είναι δημόσιο πρόσωπο. Για την υποκρισία των πονηρών εκείνων συμπολιτών που στην πραγματικότητα είναι οι πιο σκληροί σεξιστές, καθώς αυτό που στην πραγματικότητα απαιτούν είναι η διαφορετική αντιμετώπιση των γυναικών.
Η δήθεν υπέρμαχος της ισότητας Δούρου συνεχίζει αυτή την ωραία παράδοση και αμέσως μετά την απαγγελία κατηγοριών σε βάρος της για την τραγωδία στο Μάτι επικαλείται το φύλο της, προκειμένου να υποστηρίξει το άδικο της κριτικής που δέχεται, και ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζεται πως είναι άδικο να γίνεται αποδιοπομπαίος τράγος μια γυναίκα (σε περίπτωση που την έχω παρεξηγήσει και αυτό που εννοεί είναι ότι το σωστό για μια γυναίκα είναι να γίνει αποδιοπομπαία κατσίκα, ζητώ συγγνώμη). Απολαύστε την.
Κι αφού εμμέσως είπε «είναι ντροπή να κατηγορείται μια γυναίκα, μόνο οι άντρες μπορούν να κατηγορηθούν» ή «γυναίκα είμαι, όλο και θα καεί κάποιος στη βάρδια μου, δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε θέμα», συνέχισε στο ίδιο σεξιστικό ύφος να απαντήσει στη Φώφη τη Γεννηματά, πάλι επικαλούμενη το φύλο της που τυχαίνει να είναι και φύλο της αρχηγού του ΚΙΝΑΛ και το οποίο, για κάποιο σεξιστικό λόγο, φαίνεται να το θεωρεί στοιχείο υπεροχής. Ξαναπολαύστε την.
Αφού ξεπεράσω το ότι προδίδει ενοχή το να σε κατηγορούν για κάτι κι εσύ το μόνο επιχείρημα αθωότητας που βρίσκεις είναι η αναφορά στις ικανότητες του κατηγόρου, να πω πως ο απροκάλυπτος σεξισμός της Δούρου, μιας από τις πολλές γυναίκες πολιτικούς που διαρκώς επικαλούνται το φύλο τους προκειμένου να απαιτήσουν διαφορετική αντιμετώπιση, προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες και επιχειρήματα σε όσους πιστεύουν στις διακρίσεις.
Κάθε φορά που η Δούρου αξιώνει διαφορετική συμπεριφορά επειδή είναι γυναίκα, κάθε φορά που υπονοεί ότι το φύλο της την κάνει πιο ικανή και πιο αξιόπιστη, κάθε φορά που μοιάζει να τοποθετεί το φύλο της ως ασπίδα στις επιθέσεις, ένας σοβινιστής αισθάνεται δικαιωμένος. Γιατί μια πολιτικός επιβεβαιώνει την ανοησία σύμφωνα με την οποία άνδρες και γυναίκες πρέπει να τυγχάνουν διαφορετικής αντιμετώπισης και άρα (σετάκι πάνε αυτά) να έχουν διαφορετικές υποχρεώσεις και κατά συνέπεια (το ίδιο σετάκι είναι) διαφορετικά δικαιώματα.
Φυσικά οι διάφορες Δούρου δεν λένε ό,τι λένε από ανοησία και γι' αυτό ο σεξισμός τους είναι χυδαίος. Γιατί καταλαβαίνουν το κακό που κάνουν σ’ αυτό που ονομάζεται εξάλειψη των διακρίσεων. Απλώς η καριέρα και ο μισθός είναι πολύ πιο σημαντικοί από κάθε ισότητα, που είναι καλή μόνο όταν θέλουμε να κατηγορήσουμε κάποιον πολιτικό μας αντίπαλο ή να κερδίσουμε λίγα λεπτά δημοσιότητας παραπάνω κλαίγοντας που μας κορόιδεψαν/χλεύασαν/κατηγόρησαν παρότι είμαστε γυναίκες. Και μπράβο μας.
11°
