Υπάρχει μια μεγάλη ελλάδα που ζει στα 131.957 km2 της και καλύπτει όλους όσους πολίτες της θέλουν να ζουν και να δημιουργούν εντός και εκτός της. Χωρίς να ελέγχει το χρώμα σου, την ιθαγένεια, την υπηκοότητα, το φύλο σου, την φυλή, την τσέπη, τις επιλογές σου, τις αρρώστιες σου. Που για να σε πολιτογραφήσει Έλληνα πολίτη δεν χρειάζεται να γίνεις αστέρας του ΝΒΑ, για αυτήν την Ελλάδα ήσουν και είσαι Έλληνας από τότε που έπλενες παρμπρίζ στα φανάρια. Που δεν στέλνει tweet μόνο όταν είναι να μπεις στην 5αδα του all star game, αλλά που διεκδικεί μαζί σου να σου αποδοθούν τα δικαιώματα σου στο σχολείο, στην δουλειά, στην καθημερινότητα. Που στέλνει tweet ώστε κανένας πολιτικός να μην σε κόβει από το δικαίωμα του Έλληνα πολίτη.
Και υπάρχει μια άλλη μικρή ελλαδάρα που φοβάται τους έλληνες πολίτες. Που βλέπει εχθρούς, εφιάλτες, προδότες, μειοδότες. Που βαπτίζει κάποιους ως εχθρούς, εφιάλτες, προδότες, μειοδότες για να πάρει μερικά ψηφαλάκια από τα εθνίκια στις εκλογές. Αυτή η μικρή ελλάδαρα ποζάρει με φουστανέλες και κοστούμια ανάλογα την περίσταση. Από κυβέρνηση σε αντιπολίτευση, ανάλογα με την καρέκλα ανάλογο και το ένδυμα.
Στον Έβρο οι Πομάκοι, οι μουσουλμάνοι, οι αποκαλούμενοι «τούρκοι» ζούσαν για χρόνια με μπάρες και «διαβατήρια» γιατί κάποιοι τους φοβούνταν να μην γίνουν τούρκοι. Σηκώσαμε τις μπάρες μόνο όταν καταλάβαμε ότι έτσι θα γίνουν «τούρκοι». Όχι γιατί είναι έλληνες πολίτες με δικαιώματα ίδια με εμάς, αλλά γιατί φοβηθήκαμε μην γίνουν όντως «τούρκοι». Στην Φλώρινα ζουν περίπου 6-8χιλ μειονοτικοί «μακεδόνες» ομιλούντες την «μακεδονική» και το ελληνικό κράτος φοβάται να τους αναγνωρίσει τα δικαιώματα τους. Και ας τρώμε καταδίκες στο Ευρωπαικό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΔΔΑ). Δεν υπάρχει λέμε μακεδονική μειονότητα επειδή δεν είναι αναγνωρισμένη μειονότητα από τις συνθήκες. Γιατί υπάρχεις μόνο όταν σε αναγνωρίζουν οι συνθήκες! Και αυτοί οι 6-8 χιλ συμπολίτες μας εκεί πάνω τι είναι; Προτιμάμε να τους λέμε γυφτοσκοπιανούς παρά έλληνες πολίτες μακεδόνες. Τους φοβόμαστε χωρίς λόγο. Τους θέλουμε να γίνουν ελληναράδες που θα φοβούνται τις άλλες μειονότητες. Δεν τους θέλουμε Έλληνες να σέβονται τους άλλους Έλληνες. Με την Αλβανία είμαστε επίσημα σε εμπόλεμο από το 1940 γιατί και εμείς και αυτοί βάζουμε εμπόδια, είτε για την ΑΟΖ, είτε για το «ανύπαρκτο τσάμικο» (ένα υπαρκτό πρόβλημα από το 1924), είτε για την ελληνική μειονότητα. Κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί της ακινησίας, και αφήνουμε το χρόνο να περνάει εις βάρος όλων. Δεν κερδίζει κανένας. Όλοι χάνουν. Πρώτοι χάνουν οι έλληνες μειονοτικοί. Αν εκλέγεσαι στην Β΄ Αθήνας και στα studio των παπαδακηδοαυτιάδων χέστηκες για τον Έλληνα της Χιμάρας, χέστηκες για τον Έλληνα της Φλώρινας και τον Πομάκο της Ροδόπης. Ό,τι είναι ξένο από εσένα, δεν υπάρχει.
Αν σε ψηφίζουν οι πατρίς θρησκεία οικογένεια χέστηκες για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+, των μεταναστών 2ης γενιάς, τους ασθενείς με HIV τους τοξικοεξαρτημένους, τους Ρομά, τους άθεους, τους Εβραίους. Τους φοβάσαι, γιατί τους «φοβάται» μια δράκα ψηφοφόρων σου. Θα υπερασπιστείς το δικαίωμα κάποιων νοικοκυραίων να σαπίσουν στο ξύλο κάποιον γιατί μπήκε στο μαγαζί τους και δεν τους άρεσε η φάτσα τους, θα υπερασπιστείς το «δικαίωμα» κάποιου να πυροβολεί τους αλβανούς μπάτσους και θα καταθέτεις στεφάνια στον ήρωα του παροξυσμού σου (το θύμα της πατριδοκάπηλης προπαγάνδας σου). Δεν θα υπερασπιστείς κανένα κοινωνικό νομοσχέδιο που αναγνωρίζει τα στοιχειώδη δικαιώματα τους γιατί αυτοί δεν είναι σαν και εσένα, γιατί η «κοινωνία δεν είναι έτοιμη», γιατί εσύ θες η κοινωνία να μην είναι «έτοιμη».
Τα προβλήματα δεν λύνονται αν δεν τα αντιμετωπίζεις. Ο φόβος δεν επιλύει. Ο φόβος πολλαπλασιάζει τον φόβο, κτίζει οχυρώματα, ανοίγει αποστάσεις. Μέχρι πότε οι Έλληνες θα φοβούνται τους Έλληνες; Δεν υπάρχουν έλληνες προδότες και μειοδότες, δεν υπάρχουν πολίτες άλλοι με υψηλό εθνικό φρόνημα και άλλοι πεμπτοφαλαγγίτες, κανένας δεν μπορεί να φοβάται να αναγνωρίσει κυριαρχικά δικαιώματα σε κοινωνικές μειονότητες, κανένας δεν μπορεί να φοβάται να αναγνωρίσει το δικαίωμα του θρησκευτικού γλωσσικού εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού σε άλλους γιατί τους φοβάται. Ο ρεαλισμός, η λογική, η εμπιστοσύνη και ο αλληλοσεβασμός θα κλείσουν όσα αγκάθια μένουν ανοικτά. Δεν υπάρχουν δικαιώματα αλά καρτ μόνο για τους δικούς σου. Τα δικαιώματα δεν μπαίνουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τα οφείλεις. Δεν τα φοβάσαι. Το μέλλον θέλει τόλμη.
12°
