Τα 66 πράγματα που φανταζόσουν, αλλά δεν ήθελες να πιστέψεις για το προσφυγικό

Το μεσημέρι της Πέμπτης 16 Μαρτίου, μία ημέρα μετά την επανενεργοποίηση του Κανονισμού του Δουβλίνου και έναν χρόνο μετά τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το προσφυγικό, εκπρόσωποι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Γιατρών του Κόσμου, της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, του Solidarity Now, του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, της «Πράξις», της «Βαβέλ» και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών έκαναν τον «μαύρο» απολογισμό της εφαρμογής της.

Οι κ.κ. Μαριέττα Προβοπούλου, Νικήτας Κανάκης, Δημήτρης Σαραφιανός, Σπύρος Κουλοχέρης, Επαμεινώνδας Φαρμάκης, Ηρακλής-Σπυρίδων Ακτύπης, Δημήτρης Χριστόπουλος, Μαριανέλλα Κλώκα και Νίκος Περράκης μας ενημέρωσαν με τον πιο απλό, περιεκτικό και κατανοητό τρόπο για τα πιο αποτρόπαια πράγματα που υφίστανται οι πρόσφυγες στον δυτικό κόσμο και κάλεσαν την Ευρώπη να αλλάξουν άρδην την πολιτική για τους πρόσφυγες.

Κατάμεστη η αίθουσα της ΕΣΗΕΑ στη Συνέντευξη Τύπου των ΜΚΟ που ασχολούνται με το Προσφυγικό, και από Έληνες και από ξένους δημοσιογράφους

Σύμφωνα με τους ομιλητές, εδώ κι έναν χρόνο, έπειτα από την εφαρμογή της συμφωνίας:

1. Μόνο στην Ελλάδα έχουν χάσει τη ζωή τους 60 άνθρωποι.
2. Στη Βαλκανική Οδό έχουν σημειωθεί 140 θάνατοι, από ανθρώπους που προσπαθούσαν να την περάσουν από περάσματα στα οποία δεν έχουν υψωθεί φράχτες.
3. Στη Μόρια πέθαναν 5 άνθρωποι εξαιτίας των άθλιων συνθηκών διαβίωσης κατά τον τρομερό φετινό χιονιά.
4. Στη Σάμο έχουν σημειωθεί από πρόσφυγες 12 απόπειρες αυτοκτονίας και αυτοτραυματισμοί εξαιτίας των άθλιων συνθηκών διαβίωσης
5. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι απέτυχε η Ευρώπη στη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης. Γνωρίζαμε πολύ πριν από τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας τις ακατάλληλες δομές και τις αργές διαδικασίες παροχής ασύλου που επικρατούσαν στην Ελλάδα και σε αυτό ακριβώς στόχευε η Ευρώπη, στο να αποθαρρύνει τους πρόσφυγες να έρθουν.
6. Στην πραγματικότητα καμία χώρα δεν μπορεί να διαχειριστεί μόνη της το πρόβλημα. Χρειάζεται ευρωπαϊκή πρωτοβουλία.
7. 9 στις 10 γυναίκες-πρόσφυγες είναι θύματα βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης, είτε κατά τη διάρκεια του επίπονου ταξιδιού τους είτε αφότου έφτασαν στην Ελλάδα.
8. Οι κακοποιημένες γυναίκες στη Μόρια είναι κατ’ ουσίαν σκλάβες.
9. Ανήλικα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα καταφεύγουν στο λεγόμενο «σεξ επιβίωσης».
10. Στην Ελλάδα, προσφυγόπουλα έχουν εκμυστηρευτεί σε γιατρούς ΜΚΟ πως έχουν πέσει θύματα βιασμού και κατά την παραμονή τους στη χώρα μας.
11. Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι το πώς θα δώσουμε μια προοπτική σε αυτούς τους ανθρώπους.
12. Στην πραγματικότητα, συμφωνίες, όπως αυτή της ΕΕ-Τουρκίας, ευνοούν τις παράνομες οδούς διακίνησης και το trafficking.
13. Υπάρχει ασυμβατότητα της συμφωνίας της ΕΕ-Τουρκίας με το Διεθνές Δίκαιο.
14. Ένας από τους λόγους είναι πως η Τουρκία θεωρείται ασφαλής τρίτη χώρα για τους πρόσφυγες, ενώ δεν είναι.
15. Εκτός του ότι υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας, ειδικά μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, το σύστημα ασύλου της Τουρκίας βρίσκεται ακόμη υπό σύσταση.
16. Επίσης, η συμφωνία δεν είναι συμβατή με το διεθνές δίκαιο επειδή παραβιάζει και το δικαίωμα της εξατομικευμένης εξέτασης ασύλου της κάθε αίτησης.

    

17. Μάλιστα, η Τουρκία έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες μόνο για ανθρώπους προερχόμενους από την Ευρώπη. Αυτό σημαίνει πως παραχωρεί προστασία ασύλου μόνο σε Ευρωπαίους, ενώ για όλους τους άλλους ισχύει η λεγόμενη προσωρινή παραχώρηση ασύλου.
18. Η προσωρινή παραχώρηση ασύλου μπορεί να ανακληθεί μονομερώς από την Τουρκία ανά πάσα ώρα και στιγμή.
19. Όσοι βρίσκονται υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας ασύλου δεν μπορούν να ενταχθούν στην πλήρη προστασία.
20. Πολλοί πρόσφυγες στάλθηκαν από την Τουρκία πίσω σε Αφγανιστάν και Ιράκ, κάτι που αποτελεί κατάφορη παραβίαση της συμφωνίας.
21. Ακόμη δεν έχει επιμεριστεί δίκαια ο αριθμός των προσφύγων στις χώρες της ΕΕ.
22. Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό δεν είναι δεσμευτική και αυτό το γνωρίζουν στην ΕΕ.
23. Σε πρόσφατη απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι επειδή τη συμφωνία την υπέγραψαν εκπρόσωποι των κρατών-μελών της ΕΕ και όχι η ΕΕ συνολικά με μια τρίτη χώρα, τότε η συμφωνία δεν είναι δεσμευτική για την ΕΕ, αλλά η ευθύνη της τήρησής της βρίσκεται στα κράτη-μέλη, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.
24. Στην Ελλάδα υπάρχει κατακερματισμός των δικαιωμάτων. Η χώρα έχει χωριστεί για τους πρόσφυγες στα νησιά και στην ηπειρωτική Ελλάδα, κάτι που αποτελεί παραβίαση του οικουμενικού δικαιώματος των προσφύγων.
25. Η ΕΕ θεωρεί ασφαλή τρίτη χώρα και το Αφγανιστάν! Τον Οκτώβριο του 2016 υπέγραψε παρόμοια συμφωνία με αυτή με την Τουρκία και με το Αφγανιστάν!
26. Στην Ελλάδα όταν οι Επιτροπές Ασύλου δεν θεώρησαν την Τουρκία ασφαλή χώρα για επαναπροώθηση των προσφύγων, η κυβέρνηση πολύ απλά άλλαξε τα μέλη των Επιτροπών.
27. Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι μετά  την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου για τη μη έκδοση των 8 Τούρκων στρατιωτικών, που κατηγορούνται για συμμετοχή στην απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, η συμφωνία στην ουσία είναι στον αέρα.
28. Οι Επιτροπές Ασύλου είναι νομικά δεσμευμένες από την απόφαση του Αρείου Πάγου, που δεν θεωρεί την Τουρκία ασφαλή τρίτη χώρα, και πρέπει να υλοποιούν αυτή την απόφαση και όχι τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
29. Όσο η ΕΕ θεωρεί την Τουρκία ασφαλή χώρα, τόσο η ίδια όσο και τα κράτη-μέλη της (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) είναι μη ασφαλείς για τους πρόσφυγες.
30. Η κρίση δεν είναι προσφυγική κρίση, αλλά κρίση του Κράτους Δικαίου.
31. Ο κυνισμός της ΕΕ σε σχέση με τους πρόσφυγες είναι τόσο ανείπωτος που εκπλήσσει ακόμη και τους πιο υποψιασμένους.
32. Ο ανείπωτος κυνισμός της ΕΕ βαφτίστηκε ρεαλισμός.
33. Ο πρώτος που είχε ρίξει στο τραπέζι την ιδέα του εγκλωβισμού και της «αποθήκευσης» ανθρώπων σε τρίτες χώρες, ήταν ο πρώην Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Μάλιστα, είχε προχωρήσει και σε ορισμένες συζητήσεις με τον τότε ηγέτη της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι. Ωστόσο τότε, η πρόταση δεν υιοθετήθηκε.

    

34. Ο σκληρός πυρήνας του προσφυγικού προβλήματος είναι ότι στην Ευρώπη έχει αλλάξει η θεώρηση για το ποιος είναι και ποιος δεν είναι πρόσφυγας.
35. Σήμερα, για την ΕΕ πρόσφυγας είναι αυτός του οποίου καίγεται το σπίτι και είναι μέσα σε αυτό, αλλά δεν είναι πρόσφυγας ο άνθρωπος του οποίου καίγεται το σπίτι, αλλά για να σωθεί έχει βγει έξω από αυτό.
36. Πλέον, γίνεται αφαίμαξη όλου του κανονιστικού πλαισίου αναφορικά με τους πρόσφυγες που υιοθετήθηκε έπειτα από δύο παγκόσμιους πολέμους.
37. Η ΕΕ συνομιλεί πλέον με την ξενοφοβία στο εσωτερικό της.
38. Τελείως υποκριτικά η «δημοκρατική Ευρώπη» βρίσκεται απέναντι από τον Ντόναλντ Τραμπ μόνο και μόνο επειδή αυτός δεν κρατά τα προσχήματα.
39. Η ΕΕ με την πολιτική της απέναντι στους πρόσφυγες κατ’ ουσίαν νομιμοποιεί ηθικά την άκρα δεξιά, αλλά ξεχνά ότι κάηκε στο παρελθόν από την άκρα δεξιά και όχι από τους πρόσφυγες.
40. Στην Ελλάδα αναγκαζόμαστε κι εφαρμόζουμε την πολιτική της ΕΕ, ήτοι την πολιτική της αποτροπής.
41. Η πολιτική της αποτροπής που χρησιμοποιείται σε σχέση με τους πρόσφυγες βάλλει υπαρξιακά εναντίον της κοινωνικής ενσωμάτωσης αυτών των ανθρώπων.
42. Το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής δεν ασχολείται με την ενσωμάτωση στη χώρα των 800.000 νόμιμων μεταναστών.
43. Η Ελλάδα φέρεται στα νησιά της όπως η ΕΕ φέρεται στην Ελλάδα. Αποθηκεύει, εγκλωβίζει κι απομονώνει ανθρώπινες ψυχές.
44. Τα hotspots μετατράπηκαν από κέντρα φιλοξενίας σε κέντρα υποχρεωτικής κράτησης ΟΛΩΝ, και των ευάλωτων δηλαδή περιπτώσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων έγκυες γυναίκες, παιδιά, θύματα βασανιστηρίων, ΑΜΕΑ κ.α.
45. Η υποχρεωτική κράτηση μετατράπηκε σε κάτι το αυτονόητο, ενώ είναι η απόλυτη παρανομία.
46. Στη Μόρια υπάρχει τεράστια αδυναμία αντιμετώπισης περιπτώσεων με θύματα βασανιστηρίων.
47. Μάλιστα, υπήρξαν περιπτώσεις που θύματα βασανιστηρίων δεν κρίθηκαν ως ευάλωτες περιπτώσεις και επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία.
48. Οι επιστροφές θα γίνουν ακόμη περισσότερες καθώς από τις 15 Μαρτίου επανενεργοποιήθηκε το Δουβλίνο.
49. Στη Μόρια όσο περνά ο καιρός τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο περίπλοκα. Το 80% των νεοαφιχθέντων είναι αφρικανικής καταγωγής.
50. Στη Μόρια δεν υπάρχει ούτε νομική κάλυψη ούτε ψυχίατρος.
51. Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας εκτός από νομικά έωλη, είναι εξίσου καταστροφική για την έννοια «πρόσφυγας».
52. Η έννοια «πρόσφυγας» κατάντησε να είναι στην ΕΕ μια γραφειοκρατική έννοια.
53. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Στην Ελλάδα έχουν δοθεί πάνω από 1 δισ. ευρώ, αλλά δεν έχουν γίνει πράξη οι ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
54. Κατασπατάληση πόρων.
55. Οι δομές φιλοξενίας προσφύγων πρέπει να είναι μικρές και να βρίσκονται στον αστικό ιστό. Έτσι θα υπάρχουν πολλαπλά οφέλη και για τους πρόσφυγες και για τις τοπικές κοινωνίες.

    

56. Οι καταυλισμοί ευνοούν την απομόνωση και την κατασπατάληση δημόσιου χρήματος χωρίς κανένα όφελος ούτε για τις κοινωνίες ούτε για τους πρόσφυγες.
57. Έπειτα από αυτή την απομόνωση στους καταυλισμούς θα είναι αδύνατη στο μέλλον η ενσωμάτωση των προσφύγων στον αστικό ιστό.
58. Με τους καταυλισμούς ενισχύονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.
59. Από τους καταυλισμούς κερδίζουν οι εργολάβοι και οι εταιρείες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τρόπος που γίνεται η σίτιση στους καταυλισμούς: χωρίς διαγωνισμούς και με πλήρη αδιαφάνεια.
60. Ανικανότητα της κυβέρνησης οι καταυλισμοί έτσι όπως λειτουργούν.
61. Πρέπει να κλείσουν οι καταυλισμοί και να γίνουν ΕΔΕ για κατασπατάληση χρήματος.
62. Είναι ιδιότυπη η διγλωσσία της Κομισιόν. Το διοικητικό χάος και οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στα ελληνικά νησιά, από τη μία καταγγέλλονται και από την άλλη αποτελούν την καλύτερη αφορμή για να στείλει το μήνυμα στους πρόσφυγες: Μην έρθετε εδώ!
63. Η ΕΕ γνωρίζει την αθλιότητα και βολεύεται.
64. Τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης και συνεννόησης μεταξύ υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υγείας.
65. Και μπορεί η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό να είναι κακή, ωστόσο υπάρχει κι ένα δεύτερο σκέλος: Η υλοποίησή της. Για παράδειγμα, πουθενά στη συμφωνία δεν αναφέρεται ότι οι πρόσφυγες πρέπει να μένουν σε σκηνές μέσα στο χιόνι. Εδώ έγκειται η ευθύνη της Ελλάδας.
66. Όσο για τις καταγγελίες του υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα για κατεύθυνση των ευρωπαϊκών κονδυλίων προς ΜΚΟ, η απάντηση είναι πως για παράδειγμα, η χρηματοδότηση προς του Γιατρούς του Κόσμου έχει υποβληθεί σε εξονυχιστικό έλεγχο, ενώ τα προγράμματα της έχουν απορροφητικότητα άνω του 80%, κάτι που δεν συμβαίνει τα του Δημοσίου.