Η 19η Αυγούστου έχει οριστεί Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού
«Δράσε για την ανθρωπότητα» είναι το μήνυμα που στέλνει το 2025 η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού που τιμάται σήμερα, 19 Αυγούστου. Το 2024 ήταν η χρονιά που σκοτώθηκαν οι περισσότεροι εργαζόμενοι στον ανθρωπιστικό τομέα, με τα στοιχεία για το 2025 να είναι δυσοίωνα.
Η 19η Αυγούστου ορίστηκε το 2008 Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού. Πέντε χρόνια νωρίτερα, καταγράφηκε ένα γεγονός που οδήγησε στην καθιέρωσή της. Στις 19 Αυγούστου 2003, μια βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο Canal στη Βαγδάτη του Ιράκ σκότωσε 22 εργαζόμενους σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Ειδικού Αντιπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Ιράκ, Sergio Vieira de Mello.
Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού: Η βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο Κανάλ στη Βαγδάτη
Η βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο Canal καταγράφηκε στη Βαγδάτη του Ιράκ, το απόγευμα της 19ης Αυγούστου 2003. Σκότωσε 23 άτομα, συμπεριλαμβανομένου του Ειδικού Αντιπροσώπου των Ηνωμένων Εθνών στο Ιράκ, Sérgio Vieira de Mello, και τραυμάτισε πάνω από 100, συμπεριλαμβανομένου του δικηγόρου ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικού ακτιβιστή Amin Mekki Medani. Η επίθεση είχε ως στόχο την Αποστολή Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών στο Ιράκ που δημιουργήθηκε μόλις πέντε ημέρες νωρίτερα. Η επίθεση είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση, εντός εβδομάδων, των περισσότερων εκ των 600 μελών του προσωπικού του ΟΗΕ από το Ιράκ.
Την επίθεση ακολούθησε μια επίθεση αυτοκτονίας με παγιδευμένο αυτοκίνητο στις 22 Σεπτεμβρίου 2003 κοντά στην έδρα του ΟΗΕ στη Βαγδάτη, σκοτώνοντας έναν φύλακα ασφαλείας και τραυματίζοντας 19 άτομα. Ο Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι, ηγέτης της τρομοκρατικής οργάνωσης Τζαμάατ αλ-Ταουχίντ βαλ-Τζιχάντ, ανέλαβε την ευθύνη για την έκρηξη της 19ης Αυγούστου τον Απρίλιο του 2004.
Στο βιβλίο του «Ο Πρίγκιπας των Βάλτων», ο Βρετανός πολιτικός και συγγραφέας Ρόρι Στιούαρτ αφηγείται τις εμπειρίες του στο ξενοδοχείο Canal την ημέρα του βομβαρδισμού. «Είχα περάσει από το σημείο ασφαλείας χωρίς κανείς να προσπαθήσει να με ερευνήσει ή να με ρωτήσει για τις δουλειές μου. Οι Ιρακινοί που έμπαιναν και έβγαιναν από το συγκρότημα ήταν καλοδιάθετοι. Είχα πει στη φίλη μου ότι τα πράγματα φαίνονταν αρκετά χαλαρά. Μου είχε απαντήσει ότι η ειδική απεσταλμένη ήταν περήφανη που οι Ιρακινοί μπορούσαν να πλησιάσουν το κτίριο του ΟΗΕ - σε αντίθεση με την Πράσινη Ζώνη, της οποίας τα φράγματα απείχαν μισό μίλι από τα κεντρικά γραφεία. Πήγα στην καντίνα, όπου καθόμουν από τις δέκα μέχρι τις δύο, μιλώντας με το προσωπικό των τοπικών ΜΚΟ που έμπαιναν για να φάνε και να χρησιμοποιήσουν το Διαδίκτυο. Έφυγα στις δύο, με σκοπό να επιστρέψω αργότερα το απόγευμα για να χρησιμοποιήσω το Διαδίκτυο. Αλλά όταν επέστρεψα στις 4:30, πυκνός καπνός υψωνόταν από κάθε πλευρά του κτιρίου, οι οικογένειες ούρλιαζαν και έσπρωχναν ένα κλοιό Αμερικανών στρατιωτών, και η γυναίκα που μου είχε σερβίρει τη σαλάτα μου στην καφετέρια έτρεχε προς το μέρος μας. Στο σύντομο χρονικό διάστημα που έλειπα από το κτίριο, ένας βομβιστής αυτοκτονίας είχε οδηγήσει το φορτηγό του κάτω από το παράθυρο του γραφείου του Ντε Μέλο.
Η έκρηξη σημειώθηκε ενώ ο Μάρτιν Μπάρμπερ, διευθυντής της Υπηρεσίας Δράσης κατά των Ναρκών του ΟΗΕ (UNMAS) παραχωρούσε συνέντευξη Τύπου. Η έκρηξη προκλήθηκε από βομβιστή αυτοκτονίας που οδηγούσε φορτηγό με βόμβα. Το όχημα έχει αναγνωριστεί ως ένα μεγάλο Kamaz με καρότσα του 2002.
Σύμφωνα με τον Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι , ο Βιέιρα ντε Μέλο ήταν ο συγκεκριμένος στόχος της έκρηξης. Ο λόγος που επικαλέστηκε ο αλ-Ζαρκάουι για τη στόχευση του Βιέιρα ντε Μέλο ήταν ότι είχε βοηθήσει το Ανατολικό Τιμόρ να γίνει ανεξάρτητο κράτος. Ο Ζαρκάουι είπε ότι ο Βιέιρα ντε Μέλο είχε συμμετάσχει στην παράνομη απομάκρυνση εδαφών από το ισλαμικό χαλιφάτο και ως εκ τούτου ήταν κλέφτης και εγκληματίας.
Τη βομβιστική επίθεση ακολούθησε στις 22 Σεπτεμβρίου 2003 μια ακόμη βόμβα σε αυτοκίνητο έξω από το ξενοδοχείο Canal. Η έκρηξη σκότωσε τον βομβιστή και έναν Ιρακινό αστυνομικό και τραυμάτισε 19 άλλους, συμπεριλαμβανομένων εργαζομένων του ΟΗΕ. Η δεύτερη επίθεση οδήγησε στην αποχώρηση περίπου 600 διεθνών υπαλλήλων του ΟΗΕ από τη Βαγδάτη, μαζί με υπαλλήλους άλλων οργανισμών βοήθειας. Τον Αύγουστο του 2004, ο αντικαταστάτης του ντε Μέλο, Άσραφ Κάζι, έφτασε στη Βαγδάτη μαζί με έναν μικρό αριθμό υπαλλήλων.
10°
