Financial Times: Η ΕΕ σχεδιάζει περιορισμούς τύπου Τραμπ σε εισαγωγές τροφίμων - Ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι πρώτοι στόχοι
Η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει να παρεμποδίσει τις εισαγωγές συγκριμένων τροφίμων που πληρούν διαφορετικά πρότυπα σε μια προσπάθεια να προστατεύσει τους αγρότες της, απηχώντας την εμπορική πολιτική για επιβολή αμοιβαίων δασμών του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα των Financial Times.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα συμφωνήσει την επόμενη εβδομάδα να εξετάσει αυστηρότερους περιορισμούς στις εισαγωγές, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι συντάκτες του οποίου επικαλούνται τρεις αξιωματούχους που δεν κατονομάζονται.
Οι πρώτοι στόχοι θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν αμερικανικά προϊόντα αγροτικής παραγωγής, όπως η σόγια, που καλλιεργούνται με παρασιτοκτόνα, η χρήση των οποίων απαγορεύεται για τους αγρότες στην ΕΕ, σύμφωνα με το δημοσίευμα.
Ντράγκι: Ξεχάστε τις ΗΠΑ, η Ευρώπη έχει επιβάλει δασμούς στον εαυτό της
Με τον τίτλο «Ξεχάστε τις ΗΠΑ, η Ευρώπη έχει επιβάλει με επιτυχία δασμούς στον εαυτό της» οΜάριο Ντράγκι, που έχει επιμεληθεί τη βαρυσήμαντη έκθεση του 2024 για το μέλλον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας, επισημαίνει στο άρθρο του την εύθραυστη ανάκαμψη της ευρωζώνης και την προοπτική οι ΗΠΑ να επιβάλλουν δασμούς, ενδεχόμενο που δημιουργεί περαιτέρω αβεβαιότητα.
Ο Ντράγκι επισημαίνει δύο σημαντικούς παράγοντες που οδήγησαν την Ευρώπη σε αυτή τη δύσκολη θέση.
«Το ΔΝΤ εκτιμά ότι τα εσωτερικά εμπόδια της Ευρώπης ισοδυναμούν με δασμούς 45% για τη μεταποίηση και 110% για τις υπηρεσίες» υπογραμμίζει ο «Σούπερ Μάριο», ενώ στο πιο καινοτόμο σκέλος των υπηρεσιών, το ψηφιακό, οι ρυθμιστικοί κανόνες εμποδίζουν την ανάπτυξη των ευρωπαϊκών εταιρειών τεχνολογίας. «Το κόστος συμμόρφωσης με τον GDPR, για παράδειγμα, εκτιμάται ότι έχει μειώσει τα κέρδη για τις μικρές ευρωπαϊκές εταιρείες τεχνολογίας έως και 12%».
Ο δεύτερος παράγοντας που εμποδίζει την Ευρώπη «είναι η ανοχή της στην επίμονα ασθενή ζήτηση». «Αυτό έχει επιδεινώσει όλα τα ζητήματα που προκαλούνται από τους περιορισμούς της προσφοράς. Μέχρι την κρίση, η εγχώρια ζήτηση ως ποσοστό του ΑΕΠ στην ευρωζώνη βρισκόταν κοντά στο μέσο του εύρους των προηγμένων οικονομιών. Ύστερα, έπεσε στον πάτο και έμεινε εκεί».
«Και οι δύο αυτές ελλείψεις -προσφορά και ζήτηση- προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από την ίδια την Ευρώπη. Είναι επομένως μέσα στις δυνατότητές της να αλλάξουν, με μία «ανυποχώρητη προσπάθεια για την άρση των περιορισμών προσφοράς» και «ανακατευθύνοντας τη ζήτηση πίσω στην εγχώρια αγορά».
«Τα εσωτερικά εμπόδια είναι κληρονομιά εποχών που το εθνικό κράτος ήταν το φυσικό πλαίσιο δράσης. Αλλά είναι πλέον σαφές ότι η δράση με αυτό τον τρόπο δεν έχει προσφέρει ούτε ευημερία για τους Ευρωπαίους, ούτε υγιή δημόσια οικονομικά, ούτε καν εθνική αυτονομία, η οποία απειλείται από την πίεση από το εξωτερικό. Γι' αυτό χρειάζεται ριζική αλλαγή» καταλήγει.
13°
