O Graig Mackinley, βουλευτής των Συντηρητικών στο Ηνωμένο Βασίλειο επέζησε από σηπτικό σοκ, όμως, πλήρωσε βαρύ τίμημα για να κρατηθεί στη ζωή
Ο Graig Mackinlay, βρετανός βουλευτής των συντηρητικών σήμερα επιστρέφει στη δημόσια ζωή για πρώτη φορά μετά την περιπέτεια υγείας που του στέρησε μονομιάς και τα 4 άκρα του. Ο Mackinlay, πέρσι τον Δεκέμβριο μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε με σηψαιμία, μία σοβαρότατη λοίμωξη που συμβαίνει σε ακραίες αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος και καταστρέφει τους ιστούς και τα όργανα του σώματος.
Ο βουλευτής του South Thanet τράβηξε ένα βίντεο από το κρεβάτι του νοσοκομείου εκείνη την εποχή, λίγο μετά τον ακρωτηριασμό των ποδιών και των χεριών του, στο οποίο ακούγεται να λέει: «Ο Χάρος με άφησε να ζήσω, αλλά πληρώθηκε με 4 από τα άκρα μου».
Η απόφαση των γιατρών να ακρωτηριάσουν όλα τα άκρα του
Όπως αποκάλυψε στην Daily Telegraph, εκείνη τη μέρα του Δεκέμβρη είχε πάθει σηπτικό σοκ με αποτέλεσμα να πάψουν να λειτουργούν οι νεφροί και το ήπαρ και να σχηματιστούν θρόμβοι αίματος. Λίγο μετά, τόσο τα χέρια του όσο και τα πόδια του άρχισαν να μελανιάζουν και ήταν η σύζυγός του που επέμενε να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο. Η επιμονή της του έσωσε τη ζωή. Ο Mackinlay μεταφέρθηκε από το τοπικό του νοσοκομείο στο Medway του Κεντ στο St Thomas' στο κεντρικό Λονδίνο, ακριβώς απέναντι από το χώρο εργασίας του, το Κοινοβούλιο.
Θυμάται ελάχιστα από εκείνη τη μέρα - αλλά δεν ξεχνά τα παράξενα όνειρα που έβλεπε εκείνα τα βράδια που βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση, και αποδίδει εκείνον τον θολό ύπνο στη μορφίνη που του είχαν χορηγήσει για να μην πονάει.
Καθώς συνερχόταν, η ζοφερή πραγματικότητα άρχισε να τον καταβάλλει. Όταν τελικά ξύπνησε, θυμάται να ακούει συζητήσεις. Όταν πια τον ενημέρωσαν ότι χρειάστηκε να τα ακρωτησιάσουν όλα, δηλώνει ότι δεν εξεπλάγη.
«Δεν έχω πτυχίο ιατρικής, αλλά ξέρω πώς μοιάζουν τα νεκρά πράγματα. Ήμουν απροσδόκητα στωικός... Δεν ξέρω γιατί ήμουν. Ίσως έφταιγε το κοκτέιλ φαρμάκων που έπαιρνα», εξηγεί.
Η επέμβαση - και για τους τέσσερις ακρωτηριασμούς - έγινε την 1η Δεκεμβρίου. Θυμάται να ξυπνάει μετά τις επεμβάσεις και να αισθάνεται σε μια παράξενη εγρήγορση που σχεδόν αναρωτιόταν αν οι ακρωτηριασμοί του είχαν πραγματικά γίνει.
Τα Χριστούγεννα ήταν «μελαγχολικά», όπως λέει και όπως κάθε χρόνο τα πέρασε με την οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένης της τετράχρονης κόρης του Olivia. «Προσαρμόστηκε πολύ εύκολα», λέει ο Mackinlay.
Η Ολίβια έπρεπε να προσαρμοστεί σ’ αυτή τη νέα πραγματικότητα –δηλαδή, δύο προσθετικά πόδια που μάλιστα έχουν κι ονόματα: το ένα το λένε Άλμπερτ- όμως, για τον πολιτικό τα πράγματα ήταν απείρως πιο δύσκολα και οδυνηρά, καθώς έπρεπε να μάθει να κάνει τα πάντα από την αρχή. Να περπατάει, για παράδειγμα.
Πρώτα έπρεπε να «ξαναχτίσει» τους μύες που είχαν εξασθενήσει.
«Τα πόδια μου δεν ήταν ποτέ μεγάλα - πάντα έλεγα ότι έχω πόδια κότας, αλλά τώρα είναι πόδια σπουργιτιού. Δεν υπήρχε καθόλου μυς σε αυτά, ήταν φρικτό. Σήκωνες το πόδι σου και μπορούσες να δεις ένα κόκαλο και ένα κομμάτι που κρεμόταν».
Μόλις συνδέθηκαν τα προσθετικά του πόδια, σταδιακά έμαθε να περπατάει.
«Μετά από λίγο καιρό σκέφτεσαι “μπορώ να το κάνω αυτό”». Στις 28 Φεβρουαρίου - πέντε μήνες μετά την πρώτη του αδιαθεσία - μπόρεσε να περπατήσει τα πρώτα 20 βήματα χωρίς βοήθεια.
Αναπόφευκτα, η πρόοδος που σημείωνε ήταν αργή. Έβγαζε επώδυνες φουσκάλες σε περιοχές όπου το δέρμα του είχε καταρρεύσει και έπρεπε να σταματήσει για λίγο. «Αυτό ήταν πολύ απογοητευτικό - για μένα το περπάτημα ήταν το σημάδι της επιτυχίας μου», λέει.
Τώρα απλώς ονειρεύεται η ολική επιστροφή του στην καθημερινότητα να μην κρύβει εκπλήξεις και να προσαρμοστεί με ηρεμία στην νέα του καθημερινότητα.
