Ο Μάνος Βουλαρίνος γράφει για την πιθανότητα μόνιμης διεξαγωγής των Μουντιάλ τη χειμερινή περίοδο μετά τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου στο Κατάρ
Μετά από ένα μουντιάλ αντάξιο εκείνου του 1982 που ολοκληρώθηκε με έναν τελικό που όμοιο του μάλλον δεν έχουμε δει ποτέ σε καμία κορυφαία διοργάνωση, νομίζω ότι η απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι εύκολη και καταφατική. Γιατί η εποχή διεξαγωγής του παγκοσμίου κυπέλου είχε να κάνει με τα όσα φοβερά είδαμε και γιατί αν τα μουντιάλ εξακολουθήσουν να διεξάγονται καλοκαίρι αυτές τις δυσκολίες θα αντιμετωπίσουμε και πάλι.
Βλέπετε, μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες οι ποδοσφαιριστές δεν είχαν να δώσουν δεκάδες αγώνες σε δεν ξέρω κι εγώ πόσες διοργανώσεις. Μπορεί, με κάποια προσοχή τις χρονιές του μουντιάλ, να κατάφερναν να παίξουν καλή μπάλα ακόμα και στο τέλος της σεζόν. Τα τελευταία χρόνια ο ετήσιος αριθμός των αγώνων, ειδικά για τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές (αυτούς που κυρίως φτάνουν με τις ομάδες τους στα μουντιάλ) να έχει αυξηθεί τόσο που όταν έρχεται το τέλος της σεζόν είναι πιο ξεζουμισμένοι κι από λεμόνι σε τραπέζι με παϊδάκια. Και ο αριθμός των αγώνων εξακολουθεί να αυξάνεται (την περίοδο 16 - 17 οι τρεις πρώτοι σε συμμετοχές ποδοσφαιριστές είχαν από 65 έως 67 αγώνες, την περίοδο 20 - 21 είχαν από 69 έως 73). Δεν είναι ότι με ενοχλεί σε κάτι το οικειοθελές ξεζούμισμα νεαρών εκατομμυριούχων, αλλά το ότι περιορίζεται η πιθανότητα να βλέπουμε καλή μπάλα στα μουντιάλ είναι ένα θέμα.
Αντιθέτως, μια από τις αιτίες, μπορεί και η βασικότερη, του θεάματος που απολαύσαμε φέτος είναι ότι το μουντιάλ έγινε λίγο πριν τη μέση της περιόδου με τους ποδοσφαιριστές να είναι σε τοπ φόρμα και σίγουρα όχι ξεπατωμένοι από μια ατελείωτη σεζόν. Μαζί με τη διάθεση που πάντα έχει ένας ποδοσφαιριστής στο μουντιάλ είχαν και τις δυνάμεις και τη διαύγεια να αξιοποιήσουν τη διάθεση αυτή και να παίξουν μεγάλη μπάλα.
«Μα το μουντιάλ είναι συνδεδεμένο με καλοκαίρι, μπύρες, μπαλκόνι μπλα μπλα μπλα», λένε πολλοί συμπολίτες και ενώ αναγνωρίζω τη σύνδεση, αδυνατώ να καταλάβω γιατί αυτή είναι τόσο σημαντική. Ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, καταλαβαίνω γιατί είναι σημαντική για κάποιον που δεν τρελαίνεται για ποδόσφαιρο και χρειάζεται τα γύρω γύρω για να το ευχαριστηθεί, αλλά αν αυτό που θέλεις να βλέπεις είναι όσο το δυνατόν καλύτερη μπάλα, τότε νομίζω ότι μπορείς να την απολαύσεις και στο σαλόνι αντί για το μπαλκόνι. Οι μπύρες άλλωστε πίνονται όλο τον χρόνο.
Δεν λέω ότι αν έχουμε να διαλέξουμε το ίδιο καλά μουντιάλ δεν είναι καλύτερο να τα βλέπουμε καλοκαίρι. Λέω ότι πια έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε μέτρια προς κακά καλοκαιρινά μουντιάλ και καλά προς φοβερά (όπως το φετινό) χειμωνιάτικα. Ε, δεν είναι δα και τόσο δύσκολη επιλογή. Απλώς αυτό ως μόνιμη κατάσταση δεν θα γίνει ποτέ. Βλέπετε υπάρχουν σοβαρότεροι λόγοι από το μπαλκόνι και τη μπύρα: οι ομάδες. Και μπράβο τους.
ΥΓ: Καθώς γράφω συνειδητοποιώ ότι η φανατική προτίμηση για καλοκαίρι είναι ακόμα πιο ακατανόητη από όσο νόμιζα πριν, αφού όλο το νότιο ημισφαίριο, δηλαδή και η Αργεντινή και η Βραζιλία και η Ουρουγουάη (σύνολο 10 παγκόσμια κύπελλα) βλέπει τα μουντιάλ χειμώνα.
13°
