Η είδηση ότι η ΔΕΗ προτίθεται να «κατεβάσει» τους διακόπτες που τροφοδοτούν με ρεύμα τη Χαλυβουργική, ίσως να ήταν μια –σημαντική έστω– επιχειρηματική είδηση για την πάλαι ποτέ σημαιοφόρο της ελληνικής βιομηχανίας, αν δεν είχε μια ακόμη πιο μεγάλη διάσταση: την κορύφωση του διχασμού μέσα στην ίδια την «φαμίλια» των ιδιοκτητών της. Δηλαδή του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου, και των παιδιών του, Γιώργου και Παναγιώτη, που τα τελευταία χρόνια βρίσκονται στα δικαστήρια για τον έλεγχο της οικογενειακής περιουσίας.
Μπορεί μια οικογένεια που έχει λάβει εκατοντάδες εκ. σε δάνεια από το τραπεζικό σύστημα, να αφήνει τα δάνεια αυτά να «κοκκινίζουν» και να ζητά την περικοπή τους, όταν η ίδια διατηρεί σημαντικές άλλες υγιείς επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα μέλη της χαίρουν ιδιαίτερης προβολής και αναγνώρισης;
Πρόκειται για μια διαμάχη, πραγματικά για τα βιβλία, στο πλαίσιο της οποίας κάθε μάσκα έχει πέσει. Τα παιδιά να στρέφονται εναντίον του πατέρα τους χαρακτηρίζοντάς τον ανίκανο, και ζητώντας δικαστική συμπαράσταση, ενώ εκείνος, αμυνόμενος, να ζητά πίσω τα ευεργετήματα που τους είχε παραχωρήσει. Με την παραπαίουσα Χαλυβουργική και τους εργαζομένους (όπως και τους προμηθευτές της) να είναι το προφανές θύμα του οικογενειακού διχασμού, η υπόθεση έχει και μία ακόμη, ηθική αυτή τη φορά διάσταση: Μπορεί μια οικογένεια που έχει λάβει εκατοντάδες εκατομμυρίων σε δάνεια από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, να αφήνει τα δάνεια αυτά να «κοκκινίζουν» και να ζητά την περικοπή τους, όταν η ίδια διατηρεί σημαντικές άλλες υγιείς επιχειρηματικές δραστηριότητες και τα μέλη της χαίρουν ιδιαίτερης προβολής και αναγνώρισης είτε στους κόλπους των εφοπλιστών, είτε στις επαγγελματικές αθλητικές δραστηριότητες;
Για όσους γνωρίζουν τα «οικογενειακά», οι Αγγελόπουλοι, του Κωνσταντίνου, ήταν αυτοί που ήθελαν να επιδεικνύουν το ηθικό τους πλεονέκτημα απέναντι στην οικογένεια του αδελφού Θεόδωρου, που μετά τον γάμο του με τη Γιάννα Αγγελοπούλου οδηγήθηκε σε ρήξη, η οποία κατέληξε στον (κατ’ αρχήν) διαχωρισμό των συμφερόντων και της περιουσίας. Τελικά όμως βρέθηκαν και αυτοί στη μέση μιας ακόμη χειρότερης δίνης, αυτής του οικογενειακού εμφυλίου, και μάλιστα μεταξύ πατρός και τέκνων.
Τα δύο παιδιά, Παναγιώτης και Γιώργος, γνωστά από την εμπλοκή τους στον ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού, εδώ και πολλά χρόνια έχουν υποβάλλει αίτημα «δικαστικής συμπαράστασης» σε βάρος του πατέρα τους, Κωνσταντίνου. Ένα τέτοιο αίτημα συνήθως υποβάλλεται εναντίον προσώπου που παρουσιάζει σοβαρά ψυχοδιανοητικά ή σωματικά προβλήματα και ανωμαλίες, με συνέπεια να έχει ολική ή μερική, δικαιοπρακτική ανικανότητα. Έτσι έχει ανάγκη της συναίνεσης συγκεκριμένου προσώπου (δηλαδή του δικαστικού συμπαραστάτη) για την έγκυρη κατάρτιση όλων ή ορισμένων δικαιοπραξιών. Η κατάθεση του αιτήματος, πέρυσι, και η εκδίκασή του τον περασμένο Μάιο, προκάλεσαν έκπληξη στο πανελλήνιο. Ίσως να μην ήταν η πρώτη τέτοια κίνηση ανάμεσα σε μέλη οικογένειας, ήταν όμως η πρώτη μεταξύ μελών οικογένειας τέτοιου βεληνεκούς, η οποία δημοσιοποιήθηκε.
Όσο κι αν ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος θεωρείται ένας από τους πλέον ευυπόληπτους επιχειρηματίες, η κατάσταση της υγείας του έχει οδηγήσει τους περισσότερους νομικούς κύκλους να εκτιμούν ότι τα παιδιά του έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν την υπόθεση και να θέσουν τον πατέρα τους εκτός Χαλυβουργικής. Και όπως τα ίδια υποστηρίζουν, να τους δώσει τη δυνατότητα να προχωρήσουν στις ριζικές αλλαγές που θέλουν να κάνουν στη Χαλυβουργική με στόχο την εξυγίανση και τη βιωσιμότητά της.
Το ερώτημα βέβαια είναι εάν σώζεται η Χαλυβουργική. H βιομηχανία λειτουργεί από το 2014 στο «ρελαντί», με εργαζόμενους (όσους δεν απολύθηκαν) που υποαπασχολούνται.
Το ερώτημα βέβαια είναι εάν σώζεται η Χαλυβουργική. H βιομηχανία λειτουργεί από το 2014 στο «ρελαντί», με εργαζόμενους (όσους δεν απολύθηκαν) που υποαπασχολούνται. Από τους 520, σήμερα εργάζονται μόνο 170, που δουλεύουν μόνο τρεις ημέρες την εβδομάδα. Παρουσιάζει δανεισμό της τάξης των 410 εκ. ευρώ, στο μεγαλύτερο μέρος του μη εξυπηρετούμενο. Σύμφωνα με τον τελευταίο ισολογισμό (2015) έχει τζίρο 16,8 εκ. και ζημιές 35 εκ. Από το 2016 σταμάτησε την αποπληρωμή των δόσεων και των τόκων των δανείων της, ενώ η πρόταση της διοίκησης για αναδιάρθρωση με γενναίο κούρεμα των δανείων δεν έγινε δεκτή. Και τώρα οι τράπεζες φέρονται να εξετάζουν λύσεις τύπου Χαλυβουργίας για την ιστορική βιομηχανία, με πώληση των δανείων και είσοδο στρατηγικού επενδυτή. Και αυτό όμως δεν φαίνεται εύκολο.
Επισήμως, η Xαλυβουργική έχει εγγεγραμμένα στα βιβλία της (χρήση 2015) αξία ακινήτων στα 291 εκατ. αξία και εξοπλισμού στα 135 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, περίπου όσα και τα χρωστούμενα. Όμως το ερώτημα είναι πόσο θα αποτιμηθούν σε περίπτωση ρευστοποίησης. Σύμφωνα με τους τραπεζίτες, η αποτίμηση των ακινήτων στον Ασπρόπυργο είναι αποκαρδιωτική, η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας είναι μηδαμινή με τα φουγάρα να έχουν πρακτικά σβήσει, ενώ και ο εξοπλισμός είναι απαρχαιωμένος.
Σε αυτό προστίθενται και οι οφειλές προς τη ΔΕΗ, ύψους 31 εκατ. ευρώ, που το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει αφορμή για τις πιέσεις της Επιχείρησης και την απειλή να «κατεβάσει» τους διακόπτες παροχής ρεύματος. Κάτι που θα δώσει το οριστικό τέλος στη βιομηχανία.
Σφήνα, στη ζοφερή αυτή εικόνα, μπήκε πρόσφατα και η επαναφορά της πρόταση της πλευράς του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου, να κουρευτούν τα δάνεια της Χαλυβουργικής κατά 35-40%, σε μια προσπάθεια ανάστασης της βιομηχανίας και επανεκκίνησης ενός προγράμματος αποπληρωμής των δανείων. Μια πρόταση που σύμφωνα με πληροφορίες ορισμένων επιχειρηματικών κύκλων δεν βρίσκει σύμφωνα τα αδέλφια Γιώργο και Παναγιώτη, τα οποία εκτιμούν ότι πιθανότερα το μέλλον της ιστορικής βιομηχανίας θα πρέπει να πατήσει στα χνάρια που βάζουν οι τράπεζες: δηλαδή τις αναδιαρθρώσεις και τις απαραίτητες συγχωνεύσεις.
Η κρίσιμη καθυστέρηση
Οι διαφορετικές προσεγγίσεις για το μέλλον, αλλά και η προσπάθεια της οικογένειας Αγγελόπουλου να αποφύγει ένα δεύτερο δημόσιο «σόου» στη διαμάχη μεταξύ αδελφών και πατρός, είναι κατά πολλούς και ο λόγος της καθυστέρησης της απόφασης του δικαστηρίου για το αίτημα των αδελφών Παναγιώτη και Γιώργου σε βάρος του Κωνσταντίνου. Όσο κι αν επιχειρηματικοί λόγοι το απαιτούν, είναι πράγματι θλιβερό για δυο παιδιά να δημοσιοποιούν αυτό που ανέφεραν στις 19 Μαρτίου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά ως «το θλιβερό καθήκον να ενεργήσουν ό,τι είναι αναγκαίο για τη θέση του σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση για διασφάλιση της προσωπικότητας και των συμφερόντων του».
Σε κάθε περίπτωση η καθυστέρηση της δικαστικής απόφασης πλησιάζει πλέον τον μήνα, και σύμφωνα με ορισμένους κύκλους είναι και η αφορμή της κινητοποίησης της ΔΕΗ για το κατέβασμα των διακοπτών στη Χαλυβουργική. Θέλοντας δηλαδή να προλάβει τα χειρότερα για το χρέος που η ίδια έχει επωμιστεί…
Αν η ΔΕΗ «προλάβει» να τραβήξει την πρίζα, η ιστορική βιομηχανία θα βρεθεί στο χείλος του γκρεμού και η οικογένεια Αγγελόπουλου θα δει το κύρος της να γκρεμίζεται ανεξάρτητα από τις εσωτερικές της έριδες.
Αν η ΔΕΗ «προλάβει» να τραβήξει την πρίζα, η ιστορική βιομηχανία θα βρεθεί στο χείλος του γκρεμού και η οικογένεια Αγγελόπουλου θα δει το κύρος της να γκρεμίζεται ανεξάρτητα από τις εσωτερικές της έριδες. Εάν το δικαστήριο δικαιώσει τη μία από τις δύο πλευρές, η επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολη, αλλά ίσως όχι ακατόρθωτη για τη συνέχιση της λειτουργίας του μεγάλου ομίλου της μεταλλουργίας.
Ίσως όμως αυτό που θα κρίνει περισσότερο απ’ όλα το μέλλον της Χαλυβουργικής, ως τμήμα των επιχειρήσεων της οικογένειας Αγγελόπουλου, να είναι το κατά πόσον τα μέλη της, πατέρας ή τέκνα, αποφασίσουν να βάλουν «το χέρι στην τσέπη» για να στηρίξουν την επόμενη ημέρα της.
Η οικογένεια Αγγελοπούλου διατηρεί μια σειρά άλλων ιδιαίτερα κερδοφόρων επιχειρήσεων, με κορωνίδα την ναυτιλιακή Arcadia, που διαχειρίζεται έναν από τους μεγαλύτερους στόλους δεξαμενοπλοίων τύπου aframax και suezmax παγκοσμίως. Όπως η ίδια επαίρεται, αποτελεί τη μοναδική εταιρεία που έχει αυξήσει τον στόλο της μόνο με νεότευκτα πλοία, που ναυπηγήθηκαν από τν HYUNDAI και την SAMSUNG στην Κορέα. Και παράλληλα, όπως αναφέρει, «στηρίζει εμπράκτως την ελληνική σημαία στον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό, παρά το γεγονός ότι το κόστος είναι υψηλότερο σε σύγκριση με τα ξένα νηολόγια. Έχει 15 πλοία στο νερό και τέσσερα υπό ναυπήγηση, με το 90% να είναι εγγεγραμμένο στο ελληνικό νηολόγιο ενώ οι έλληνες κυριαρχούν στα πληρώματα».
Οι δραστηριότητές της επιτρέπουν στον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο να διαχειρίζονται με τεράστια επιτυχία (και αντίστοιχη προβολή) την ομάδα του Ολυμπιακού στη Euroleague, αλλά και τον τελευταίο να αναλαμβάνει πρόσφατα την θέση του Αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών.
Μπορεί ενδεχομένως η κοινή γνώμη να μην έχει λόγο στο πώς θα διαχειρίζονται τις τύχες των επιχειρήσεών τους τα μέλη μιας οικογένειας. Εφόσον, όμως, η ίδια εκτίθεται στη δημόσια γνώμη, μπορεί να κρίνεται και ανάλογα για τα μέτρα και τα σταθμά με τα οποία ασκεί τη διοίκησή της στις διαφορετικές περιπτώσεις της χαλυβουργίας και της ναυτιλίας.
