«Ανάμεσα στους ήλιους» του Παναγιώτη Αγγελόπουλου

Σεφέρης διά της τεθλασμένης, Κυκλάδες πρόσω ολοταχώς, μετράει και το ταξίδι και ο προορισμός: 83 σελίδες εν πλω με μίλια, κόμβους και στάσεις-σκέψεις σε νησιά όπου «τίποτα πιο επικίνδυνο από το να επιστρέφεις σ’ έναν τόπο όπου έχεις υπάρξει ευτυχισμένος».

Βαθύ, Σίκινος, Σέριφος, Φολέγανδρος, Δήλος, Φούρνοι Κορσεών, Πόρος, Αιγαίο, Μεσόγειος, Πεντζίκης, Παπαδιαμάντης, Φέρμορ, Γέητς, Βιρτζίνια Γουλφ, Αρανίτσης, νερά, ουρανοί, μνήματα, καρνάγια, πέτρες, εκκλησιές και ένα ταξίδι σε μια εντελώς προσωπική και ιδιοσυγκρασιακή μεθόριο, όπου ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος συλλαμβάνει με έξτρα πνευματικές βοήθειες βάθη, επιφάνειες, έκσταση φωτός, ιλιγγιωδώς ναρκωμένα και ράθυμα μεσημέρια που διαπερνούν τις ταραγμένες φουσκοθαλασσιές ή την ακινησία του ελληνικού καλοκαιριού. Επαναδιατυπώνει και επιχειρεί να διαβάσει την ιερογλυφική της ιδιαίτερης φύσης: στεριά και θάλασσα, βάθη και επιφάνειες συγχωνεύονται κατά έναν μαγικό και αδιανόητα μεγαλειώδη τρόπο, καθώς ο ταξιδιώτης-ναύτης-παραθεριστής-συγγραφέας, σε αντίθεση με το μεταμοντέρνο μάτι που δεν βλέπει και δεν ψηλαφεί, παρά μόνο σαρώνει εικόνες στο ίνσταγκραμ, καταφέρνει να αντιπαρέλθει τη φολκλορική αφέλεια.

Μακριά από τη βεβαρημένη τουριστική πληροφορία, τα «νησιά» του Αγγελόπουλου παραμένουν πάντα ένα αξεδιάλυτο μυστήριο, που ανατρέχοντας στο σεφερικό έργο (Μέρες, Δοκιμές, Σκηνοθεσία για την Κίχλη) εξακτινώνονται και εξαϋλώνονται. Μέσω μιας αφήγησης γεμάτης από «έμψυχους κρότους και ψίθυρους της φύσης», ο Αγγελόπουλος μεταμορφώνει τις «εικόνες» του σε κάτι περισσότερο από σκέτα φόντα-τοπία προς απαθανάτιση καταργώντας κάθε υποψία φωτογραφικής θέασης: στόχος του είναι να τα ερμηνεύσει σαν αληθινά «πρόσωπα». Και τον καταφέρνει κατά έναν λιτό, ουσιαστικό και ολότελα sui generis τρόπο.

---

Info: Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος γεννήθηκε το 1991. Σπούδασε στο Χάρβαρντ, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Εργάζεται στην Αθήνα.