O Jim Sanders ζει στο Brighton. Ζωγραφίζει, κάνει κολάζ, παίζει σε μπάντα και προσπαθεί, όπως λέει ο ίδιος, να κατανοήσει τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από την τέχνη του, σε αυτήν την κρίσιμη ηλικία των 30something που διανύει. Στις 5/10 παρουσιάζει την ατομική του έκθεση ‘Solitaires’ για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Θεωρεί ότι η τεχνική και τα θέματά του κάτι έχουν να πουν στην Αθήνα αυτών των ανήσυχων καιρών. Η AV του έκανε μερικές ερωτήσεις…
Ένα trailer της αθηναϊκής σου έκθεσης;
Τα θέματα με τα οποία ασχολούμαι τον τελευταίο χρόνο βασίζονται στο πλήθος και τα προβλήματα που δημιουργούνται από τον υπερπληθυσμό. Θα εγκαταστήσω τις δικές μου φιγούρες στην Titanium Gallery. Κι από ότι φαίνεται οι εξεγερμένες μάζες είναι αρκετά επίκαιρες αυτή τη στιγμή.
Διάβασα ότι παρότι σπούδασες graphic design δεν ακολούθησες ανάλογη καριέρα γιατί …χμμ μισούσες τους υπολογιστές. Τα ψηφιακά μέσα δεν μπορούν να κάνουν τέχνη;
Καλά το κατάλαβες, αυτός ήταν ο λόγος που δε συνέχισα σε αυτόν τον τομέα. Ας πούμε πώς πιστεύω ότί η ψυχή χάνεται κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά τα καλώδια.
Πώς μετράς την επιτυχία της δουλειάς σου; Προσωπική ικανοποίηση, πλούσια κομπλιμέντα, υψηλές τιμές για τους πίνακές σου;
Δε με ενδιαφέρει να μετρήσω την επιτυχία. Όλη μου η ευχαρίστηση προέρχεται από τη διαδικασία δημιουργίας των έργων μου.
Ο δικός σου ορισμός για τον «καλλιτέχνη» της μεταμοντέρνας εποχής; Συχνά νιώθω ότι περιτριγυριζόμαστε από αυτοανακηρυσσόμενους «καλλιτέχνες» που μπερδεύουν το κριτήριο του κοινού…
Όταν τον ρώτησαν «τι σε κάνει καλλιτέχνη;», ο Warhol είπε το αμίμητο «είμαι καλλιτέχνης επειδή το λέω εγώ ο ίδιος». Υποθέτω ότι έκτοτε ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιεί αυτή τη ρήση για να δικαιολογεί καλλιτεχνική δράση και ιδιότητα. Παρατηρώντας τη μοντέρνα τέχνη βλέπω πώς πολλοί το κάνουν…
Πιστεύεις σε παλιομοδίτικα σχήματα σαν το ‘high vs. low art’;
Τώρα θα τσιτάρω τον γάλλο ζωγράφο και γλύπτη Dubuffet που είπε κάποτε: «Η αληθινή τέχνη πάντοτε εμφανίζεται εκεί που δεν το περιμένεις, εκεί που κανένας δεν το διανοείται και κανένας δεν προφέρει το όνομά της. Η τέχνη απεχθάνεται την αναγνώριση και την αυτοαποθέωση. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, το σκάει». Δεν μπορώ να σου απαντήσω καλύτερα.
Οι μεγαλύτερες σου επιρροές ενώ σχημάτιζες την καλλιτεχνική σου ταυτότητα…
Κυρίως έρχονται από τη μουσική. Πρόκειται για εικόνες που προκύπτουν από στίχους των Bob Dylan, Leonard Cohen, Nick Cave κ.ά.
Μια κουβέντα για τους Crucks, την μπάντα που παίζεις ντραμς;
Νομίζω πώς είναι μι επέκταση της εικαστικής μου δραστηριότητας. Προσεγγίζω το drum kit ακριβώς με την ίδια λογική, με το μίνιμουμ της συνειδητής σκέψης που μπορώ να αφιερώσω εκείνη τη στιγμή.
Στα κείμενα που έχουν γραφτεί για σένα όλοι εντοπίζουν ισχυρή παρουσία της θρησκείας και κυρίως της καθολικής ανατροφής σου. Το παραδέχεσαι; Ισχύει ακόμα;
Μεγάλωσα με τα καθολικά ιδεώδη και προφανώς αυτό με επηρεάζει ακόμα όταν ζωγραφίζω, άλλωστε τα έργα μου έχουν πολύ συχνά βιβλικές αναφορές. Νομίζω ότι ακόμα υπάρχει μια ηθική επιρροή της εκκλησιάς στη ζωή μου, αν και σίγουρα μπορείτε να με θεωρείτε έναν από τους αποσκιρτήσαντες.
Διαβάζοντας εφημερίδες και βλέποντας τηλεόραση ποια είναι η εντύπωσή σου για την ελληνική κρίση χρέους; Τι περιμένεις να συναντήσεις στην Αθήνα;
Ενημερώνομαι κυρίως από το ραδιόφωνο του BBC που φυσικά καλύπτει σε μεγάλη έκταση όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Αυτό που καταλαβαίνω και περιμένω να δω είναι πολλούς κανονικούς ανθρώπους βαθιά οργισμένους με λίγους πολύ πλούσιους ανθρώπους που δεν πληρώνουν φόρους τα τελευταία 20 χρόνια.
Ποιο θα ήθελες να είναι το τελευταίο σου γεύμα;
Ένας ανθρώπινος κωνοειδής αδένας θα ήταν ένας καλός τρόπος να φύγω. Ίσως με λίγο πουρέ…
Μια λέξη, τέλος, για το Brighton…
Αυτάρεσκο.
Titanium Yiayiannos Gallery, Βασιλέως Κωνσταντίνου 44, Αθήνα, 210 72.97.644
Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 18:00-22:00, Σάββατο – Κυριακή 11:00-15:00
Εγκαίνια 5/10 (μέχρι 29/10)