Η Μήλος της συγγραφέως Ελένης N. Gage
Συνειδητοποίησα πως η Μήλος δεν είναι απλώς ένα ονειρεμένο νησί να επισκεφθείς όταν είσαι νέος. Είναι απλώς ένα ονειρεμένο νησί, τελεία.
Μήλος: Η Ελένη N. Gage γράφει για το αγαπημένο της νησί στην Athens Voice
«Την επόμενη φορά θα αφήσουμε τα παιδιά στο σπίτι» μουρμούραγε ο άντρας μου, ο Emilio, σχεδόν σε κάθε κολπάκι της Μήλου. Δεν πήγαμε και στις 70 παραλίες, αλλά τουλάχιστον καταφέραμε να κολυμπήσουμε σε όσες περισσότερες μπορούσαμε στο διάστημα της μιας εβδομάδας που περάσαμε στο νησί πέρυσι το καλοκαίρι. Ετοίμαζα ένα θέμα για ένα ταξιδιωτικό περιοδικό και είχα διαλέξει να γράψω για τη Μήλο, συνεπαρμένη κυρίως από φωτογραφίες που είχα δει, το «σεληνιακό» τοπίο της παραλίας στο Σαρακήνικο, τις σπηλιές στην απότομη πλαγιά που κρεμόταν πάνω από το Κλέφτικο και την υπέροχη αμμουδιά της Φυριπλάκας. Το θέμα μου για τη Μήλο συνέπεσε χρονικά και με τις διακοπές που κάνουμε κάθε χρόνο στην Ελλάδα, από τη Νέα Υόρκη, οπότε δεν ακολουθούσε μόνο ο «περιπετειώδης» σύζυγός μου, αλλά και τα δυο ατίθασα και ανεξέλεγκτα παιδιά μας, ηλικίας 4 και 1μιση.
Αγαπάμε πολύ τα παιδιά μας και αγαπάμε να ταξιδεύουμε μαζί τους. Μόλις όμως ο Emilio αντίκρισε τη Μήλο άρχισε να φαντάζεται τον εαυτό του να πηγαίνει από παραλία σε παραλία όλη μέρα, κολυμπώντας, και να τρώει σε κάθε ψαροταβέρνα που βρισκόταν στο δρόμο μας. Κι εγώ θα απολάμβανα μια ώρα πεζοπορία από τον αμφιθεατρικά χτισμένο παραδοσιακό οικισμό της Τρυπητής προς τα κάτω στο παραθαλάσσιο χωριό Κλήμα, αν δεν σέρναμε και τα καρότσια μαζί μας. Αν ήμασταν μόνο οι δυο μας, ίσως να είχαμε νοικιάσει στο airbnb κάποιο από τα «σύρματα», τα ασβεστοβαμμένα σπιτάκια-αποθήκες με τις ζωγραφισμένες σε έντονα χρώματα ξύλινες πόρτες τους στο ισόγειο και τα δωμάτια από πάνω, αυτά που χρησιμοποιούν οι ψαράδες για να φυλάνε κάτω τις βάρκες τους και πάνω να μένουν. Όταν όμως έχεις ένα γιο που μόλις ανακαλύπτει την ικανότητά του να περπατάει, η ιδέα ενός ισόγειου καταλύματος σε απόσταση αναπνοής από το πέλαγος δεν φαντάζει τόσο γοητευτική.
Όπου κι αν κολυμπήσαμε στη Μήλο βλέπαμε καλογυμνασμένα νεαρά ζευγάρια να κάνουν καταδύσεις και ψαροτούφεκο. Χαμογελούσαν ευδιάθετα στο μικρό παχουλό μας αγοράκι που τραβούσε δεξιά αριστερά στο βαρκάκι του η «αυταρχική» μεγαλύτερη αδερφή του και εγώ τους σκεφτόμουν να λένε «έτσι θα είμαστε κι εμείς μια μέρα». Και η επόμενη σκέψη μου ήταν, «απολαύστε τη στιγμή! Κατεβείτε τη σχοινένια σκάλα που οδηγεί στην παραλία Τσιγκράδο! Δαμάστε τα ρεύματα στο σπήλαιο του Παπάφραγκα! Πάρτε τώρα τα ρίσκα, τώρα που δεν έχετε άλλες υποχρεώσεις. Ή τουλάχιστον, απολαύστε το γεύμα πλάι στο νερό χωρίς να χρειάζεται να τρέχετε κάθε λίγο και λιγάκι πίσω από ένα ζιζάνιο». Κάτι άλλαζε όμως όσο εκείνη η βδομάδα πλησίαζε στο τέλος της, ένα συναίσθημα που γιγαντώθηκε αφού φύγαμε από το νησί και με κατέκλυζε κάθε φορά που σκεφτόμουν αυτό το ταξίδι. Το Σαρακήνικο έπαψε να φαντάζει ως το «απόκοσμο» φυσικό φαινόμενο, και άρχισε να γίνεται το μέρος που ο Νίκος, ο γιος μας, βουτούσε γυμνός στη θάλασσα. Το χωριό Μαντράκια ήταν εκεί που η Αμαλία ατρόμητη πλησίασε τα χταπόδια που ξεραίνονταν στον ήλιο έξω από το εστιατόριο Μέδουσα. Και η σπηλιά στη Φυριπλάκα, εκεί που κολυμπήσαμε για να βγάλουμε σέλφι και να φτιάξουμε τις χριστουγεννιάτικες κάρτες μας, με κίνδυνο να βραχούν τα iphone μας. Συνειδητοποίησα πως η Μήλος δεν είναι απλώς ένα ονειρεμένο νησί να επισκεφθείς όταν είσαι νέος, φοράς καυτό μπικίνι και ψάχνεις την περιπέτεια και την έξαψη. Είναι απλώς ένα ονειρεμένο νησί, τελεία. Ίσως μια μέρα επιστρέψουμε χωρίς τα παιδιά. Για την ώρα, όμως, είμαι απίστευτα χαρούμενη που είχαν την ευκαιρία να δουν τόσο υπέροχα τοπία. Και τα είδαμε μαζί.
*Η Ελένη N. Gage είναι συγγραφέας («The ladies of Manangua», «Other Waters», «North of Ithaca») και αρθρογράφος (μεταξύ άλλων στο Conde Nast Traveller, NYT, Allure κ.ά.)
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στη λίστα του Far Away Travel Blog
Ρεκόρ αφίξεων από τον Μάιο
Φωτογραφικό οδοιπορικό στην ιστορική περιοχή και την άγρια ομορφιά της
Η αγγλική εξοχή είναι μια μαγεία, αν είσαι φτιαγμένη από ατσάλι, με κόκκαλα και μυς που αντέχουν στην υγρασία
Ένα τραπέζι για δύο στο εστιατόριο του Gabriel, παρακαλώ!
Το πρόγραμμα «Φως Παντού» για τον φωτισμό των βράχων της περιοχής
Κάποια μέρη στην Ευρώπη, πέρα από την ομορφιά τους, σε κάνουν να σκεφτείς τι σημαίνει να είμαστε ενωμένοι. Η επίσκεψη σε αυτά σε φέρνει πιο κοντά στην ουσία της ευρωπαϊκής ιδέας.
Τα παράξενα ηφαίστεια που φτιάξανε αυτήν τη Γη, φτιάξανε κι αυτόν τον μαγικό τόπο!
Το αφιέρωμα του National Geographic για το νησί των Κυκλάδων
«Tο πιο γαλήνιο και φυσιολατρικό από τα νησιά των Σποράδων»
Η πρέσβειρα της Γαλλίας στην Ελλάδα γράφει και για τη γαστρονομική γέφυρα που έχει στηθεί με διαγωνισμούς και σεφ απ' όλον τον κόσμο
Ο Γιαν Χένρικ Σβαν εξήγει γιατί για έναν συγγραφέα η Σάμος, είναι ένα από τα πλουσιότερα μέρη στη γη
Τώρα που τελειώνει το καλοκαίρι, κοιτάω τις φωτό που τράβηξα τους τελευταίους δυο μήνες στο κινητό και ψάχνω να το βρω. Πού πήγε; Φεύγει όντως; Κι αν φεύγει, πού πάει;
Ο ηθοποιός γράφει για το νησί και την καλύτερη εποχή να το επισκεφθείς
Ιταλία-Γαλλία, σκέψεις και ιδέες για ένα road trip
Είχα να κάνω «κανονικές» διακοπές χρόνια ολόκληρα
Η νεαρή πιανίστρια γράφει για το νησί με τον πιο όμορφο νυχτερινό ουρανό
Ο ηθοποιός και συγγραφέας γράφει για τις ιστορίες του νησιού που κάποτε θα χωρέσουν σε ένα βιβλίο του
«Αυτό είναι το πιο κοντινό που μπόρεσα να φτάσω στα νέφη»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.