Ο Αλέξανδρος Μαραγκουδάκης και η «Πύλη Μετρό»
«Ένα θεατρικό έργο μυθοπλασίας με εναλλακτικό και συνάμα ανατρεπτικό τέλος, αφιερωμένο στους συνανθρώπους μας που στην περίοδο της κρίσης δεν άντεξαν και δυστυχώς έδωσαν τέλος στη ζωή τους»
Αλέξανδρος Μαραγκουδάκης: Μιλήσαμε με τον θεατρικό συγγραφέα, με αφορμή την κυκλοφορία του θεατρικού του έργου «Πύλη Μετρό» από τις Εκδόσεις Βακχικόν.
Συνέντευξη στον Γιάννη Παπαδόπουλο
Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;
Η ψυχή μου ξεκάθαρα… Η αποτύπωση των σκέψεων μου στο χαρτί με βοηθά να εξωτερικεύω τα συναισθήματα μου, τους προβληματισμούς, τους φόβους, την χαρά ή την λύπη, την απογοήτευση ή ακόμα και την λύτρωση… Όλα αυτά που νιώθω, παίρνουν ζωή μέσα από τον γραπτό λόγο και έτσι αισθάνομαι ελεύθερος. Θα έλεγα πως η ενασχόληση με την συγγραφή επιφέρει εσωτερική αρμονία και ψυχική ισορροπία.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί;
Υπάρχουν στιγμές που μία ιδέα μπορεί να αποτυπωθεί σχετικά γρήγορα και το χέρι να μην προλαβαίνει το μυαλό, αλλά στον αντίποδα, υπάρχουν και στιγμές που κοιτάς αυτά που έχεις γράψει για ώρες. Σίγουρα πρέπει να πληρούνται και κάποιες προϋποθέσεις για κάθε άνθρωπο που ασχολείται με τη συγγραφή. Συγκεκριμένα για εμένα, η βασική προϋπόθεση είναι πως για να καταγράψω τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου στο χαρτί θα πρέπει πρωτίστως να έχω καταφέρει να ελαχιστοποιήσω τις υποχρεώσεις μου και να απομονωθώ από τις έγνοιες της καθημερινότητας.
Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Η ίδια η ζωή. Όσα συμβαίνουν στον κόσμο και στην κοινωνία μας. Όσο μεγαλώνω τόσο περισσότερο επηρεάζομαι. Και αλήθεια, πως μπορεί κανείς να μείνει ανεπηρέαστος; Δυστυχώς υπάρχει τόσο μεγάλη κοινωνική ισοπέδωση, κάτι που εύκολα γίνεται αντιληπτό όχι μόνο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και απ’ όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας. Αλήθεια αν κάποιος άνθρωπος χρειαστεί βοήθεια, πόσοι θα τρέξουν να τον βοηθήσουν και πόσοι απλά θα απαθανατίσουν την στιγμή στο κινητό τους; Πόσοι έχουν το σθένος και την αξιοπρέπεια να βγουν μπροστά και να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν;
Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σας;
Κυρίως τα ανθρώπινα πάθη και συναισθήματα. Στον ανθρώπινο ψυχισμό για να υφίσταται ισορροπία πρέπει να υπάρχει το «μέτρο». Όταν τα πάθη υπερτερούν επέρχεται ανισορροπία η οποία σε συνδυασμό με τις καταστάσεις και τα συναισθήματα μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε ακραίες καταστάσεις.
Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας.
Είναι η δεύτερη συγγραφική μου προσπάθεια και η πρώτη που εκδίδεται. Η ιστορία διαδραματίζεται στη στάση μετρό Σύνταγμα το 2011, την περίοδο των μνημονίων. Τότε που πραγματικά δεν ήξερες τι σου ξημερώνει και πόσο θα διαρκέσει όλο αυτό. Στον σταθμό συναντιούνται τυχαία ένας δικηγόρος και ένας καρδιοχειρουργός. Λίγο αργότερα θα εμφανιστεί και ένας πολιτικός. Και οι τρεις τους είναι βουτηγμένοι μέσα στην υποκρισία και στη διαφθορά αλλά θέλοντας και μη οι μάσκες θα πέσουν και θα φανερώσουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αρκεί ένας άνθρωπος, ένας απλός καθαριστής να τους οδηγήσει στην αυτοκριτική, στην εξιλέωση και στην πραγματική κάθαρση; Είναι ένα θεατρικό έργο μυθοπλασίας με εναλλακτικό και συνάμα ανατρεπτικό τέλος, αφιερωμένο στους συνανθρώπους μας που στην περίοδο της κρίσης δεν άντεξαν και δυστυχώς έδωσαν τέλος στη ζωή τους.
Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Δύσκολη ερώτηση ... Ζούμε σε μία εποχή που ότι δηλώσεις είσαι, κάτι το οποίο δεν ασπάζομαι σε καμία περίπτωση. Αυτό που θα μπορούσα να πω με σιγουριά είναι πως όλοι οι άνθρωποι κρίνονται εκ του αποτελέσματος, και στην συγκεκριμένη περίπτωση οι αναγνώστες είναι αυτοί που έχουν την τελική άποψη.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας, τι θα ήταν αυτό;
Να αλλάξω κάτι; Μάλλον όχι. Όμως θα ήθελα με κάποιο τρόπο η σύγχρονη λογοτεχνία να βρει χώρο στην εκπαίδευση από μικρές ηλικίες. Έχουμε σας λαός την τύχη και την τιμή σπουδαίοι και καταξιωμένοι Έλληνες συγγραφείς να μας έχουν πραγματικά προικίσει με τόσα μεγάλα έργα. Αριστουργήματα που σου μιλάνε απευθείας στη ψυχή, σε ωριμάζουν και σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Φανταστείτε για παράδειγμα αν τα παιδιά διδάσκονταν Καζαντζάκη. Πόσο πιο διαφορετικά θα έβλεπαν τη ζωή; Τί μηνύματα θα έπαιρναν; Λογοτεχνία στη παιδεία λοιπόν.
Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Έχω κάποιες συγγραφικές ιδέες οι οποίες δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα σταματήσω να εκφράζομαι και να ονειρεύομαι μέσα από την συγγραφή.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Αδύνατον να μη σχολιάσει κανείς και να μη χαρεί με το πόσο κόσμο είχαν κυριολεκτικά όλες οι εκδηλώσεις
Όταν ένα μικρό νησί του Αιγαίου συνδέεται με τη Βόρεια Θάλασσα και τον Ατλαντικό Ωκεανό μέσω των ανθρώπων του βιβλίου
Για τη συλλογή διηγημάτων του Κωνσταντίνου Δομηνίκ, «Κακό ανήλιο» (Εκδόσεις Ίκαρος)
Συναντήσαμε τον ανοιχτά γκέι νέο ποιητή και μιλήσαμε για την ποίηση, την ορατότητα, τον ακτιβισμό, την αριστερά, την ομοφυλοφιλία
Στο πρώτο μιλάει ο κακοποιητής. Στο δεύτερο ο κακοποιημένος
Χιούμορ κι αλήθειες που κόβουν σαν ξυράφι
Δύο χρόνια μετά τη δολοφονική απόπειρα εναντίον του, ο συγγραφέας επιστρέφει –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στον τόπο του εγκλήματος
Σήμερα, 15 Μαΐου, η παρουσίαση του βιβλίου του «Μέρες μαγικές με γρανίτες και Ταμ-Ταμ» στον Ιανό στη Σταδίου
Χαρακτηρίστηκε «Τσέχοφ του Καναδά» - Υπέφερε από άνοια για πάνω από μια δεκαετία
«Επιστολή προς Μενοικέα, Κύριαι δόξαι, Επικούρου προσφώνησις» (εκδ. Στιγμή), «Λεβιάθαν» (εκδ. Γνώση) και «Ωφελιμισμός» (εκδ. Πόλις) αντίστοιχα
Ένα ευαίσθητο πορτρέτο ενηλικίωσης σε επικίνδυνες εποχές και µια επική ιστορία για τον διχασµό ενός έθνους. Kυκλοφορεί στις 15 Μαΐου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος
Γιατί στα μάτια ενός αναγνώστη λογοτεχνικής πεζογραφίας κάποια βιβλία φαίνονται κωμικά ακόμη και αν παριστάνουν πως δεν είναι
H ΓΓ Σύγχρονου Πολιτισµού μας μίλησε για τα σχέδια του ΥΠΠΟ για την εξωστρέφεια της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας
Βιογραφίες, ντοκουμέντα, ιστορία, προσωπική ανάπτυξη και ψυχολογία, δοκίμια, μελέτες, επιστήμη
Όταν έχεις παιδιά στην εφηβεία, διαβάζεις άρθρα και βιβλία σχετικά με τον πόνο σου με την ελπίδα ότι θα σε βοηθήσουν… και όταν βρίσκεις κάτι πραγματικά βοηθητικό, το συστήνεις
Ξεφυλλίζουμε μερικές από τις εκδόσεις της πιο ωραίας εποχής του χρόνου
Ξεφυλλίζουμε μερικές από τις εκδόσεις της άνοιξης
Αν το βιβλίο είναι πράγματι κάτι ιερό, δεν αφορά μονάχα κάποιου είδους ιερατείο: αφορά τους πάντες, αφορά το «πλήρωμα», και (πρέπει να) μιλά τη γλώσσα του
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.