Εκδόσεις Βακχικόν και Το Μέλλον: 13 νέα βιβλία ελληνικής και ξένης πεζογραφίας και ποίησης από όλο τον κοσμο.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Ίχνη στα όνειρα, Γιώργος Παναγιωτίδης, εκδ. Βακχικόν
Το μυθιστόρημα Ίχνη στα όνειρα είναι μια ιστορία που θα μπορούσε να μη θεωρηθεί καν μυθοπλασία, αλλά περισσότερο ένας σκληρός ρεαλισμός παρά ένα μυθιστόρημα του φανταστικού, που αφηγούνται σε πρώτο πρόσωπο οι επτά πρωταγωνιστές της. Όμως, κάθε φορά, η συνείδηση του προηγούμενου ξυπνά στο σώμα του επόμενου και σταδιακά γίνεται ο άλλος, αυτός που δεν εννοούσε, ο ξένος που σκότωσε.
Ο πατέρας που δεν συμφιλιώθηκε με τον ομοφυλόφιλο γιο του, ο γιος που προδόθηκε από τον διεμφυλικό εραστή του, ο κυνηγημένος αλλοδαπός φίλος του διεμφυλικού, ο νεαρός αστυνόμος που τον συνέλαβε, ο δικαστής που τους δίκασε και ένας σκαραβαίος, το μαυριδερό έντομο που συμβολίζει την εκ νέου γέννηση, κάτω από το παπούτσι του δικαστή.
Έξι άνθρωποι, έξι συνειδήσεις κλεισμένες στα γυάλινα βάζα της εμφιαλωμένης πραγματικότητάς τους, και ένα σκαθάρι, που έμελλε, πάνω σε κάποια μεταφορά της γλώσσας, να σκοτωθεί ο ένας από τον άλλον, σε ένα ταξίδι προς την ενσυναίσθηση, για την κατανόηση του άλλου, του διαφορετικού, του ξένου μέσα από τον αλληλοσπαραγμό.
Ο κήπος των ονείρων, Γιάννης Μπούζας, εκδ. Βακχικόν
Ο Μάκης, ένας ονειροπόλος νέος με φιλοδοξίες, στην αγωνία του να βρει μια εργασία, η μοίρα τον οδηγεί στο ξενοδοχειακό χωριό του Club Med, στο νησί του Ιπποκράτη. Σε μικρό χρονικό διάστημα, ωστόσο, αντιλαμβάνεται πως δεν είναι ένας απλός υπάλληλος, αλλά ένας ευγενικός διοργανωτής· το πρόσωπο που αντιπροσωπεύει την πεποίθηση της ευγένειας και της ευτυχίας, το διαφορετικό στιλ διακοπών. Συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις, σ’ ένα περιβάλλον που η υποκριτική και η αληθοφάνεια παίζουν σημαντικό ρόλο στην ικανοποίηση του πελάτη. Πελάτισσες τον παρασύρουν στο κρεβάτι τους και μια γκέισα τον σαγηνεύει με την πειθαρχία της. Ζει με όλες του τις αισθήσεις την κρυφή ζωή ενός ονείρου.
Όταν η σεζόν τελειώνει κι επιστρέφει στην καθημερινότητα της πόλης, μελαγχολεί, κλείνεται στον εαυτό του· το επόμενο καλοκαίρι αποφασίζει να φύγει ξανά για την Κω. Αφουγκράζεται και πάλι το όνειρο, μέχρι την ημέρα που η Αλίνα τον αφήνει ελεύθερο να βιώσει ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα. Όμως, η ευτυχία τους δοκιμάζεται. Μέσα από το ονειρικό ταξίδι του Μάκη και της Αλίνα στον κόσμο των αισθήσεων, ξετυλίγεται η πολύχρονη ιστορία των ξενοδοχειακών χωριών του Club Med και η ιδιαίτερη ζωή ενός ευγενικού διοργανωτή.
Δραπέτες της καθημερινότητας, Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου, εκδ. Βακχικόν
Οι αγωνίες ενός μαθητή τρίτης Λυκείου σε καιρό πανδημίας, τα βιώματα μιας γυναίκας στην επαρχία, η σχέση με την οικογένεια και το τραγικό τέλος της, η απόδραση μιας ομάδας φίλων από την καθημερινότητα (ιστορία που έδωσε τον τίτλο στη συλλογή), οι ακροβασίες ενός ηλικιωμένου ζευγαριού και το τίμημα, η συγκίνηση ενός δασκάλου για τους μαθητές του, τα απρόβλεπτα στη ζωή μιας πολύτεκνης μητέρας και ο τρόπος αντιμετώπισής τους, τα μαθήματα Ιστορίας μιας φοιτήτριας στο φίλο της για το 1821 και τον Κολοκοτρώνη, οι προετοιμασίες και οι χαρές ενός γάμου, η άκρατη λατρεία και αγάπη των κατοίκων ενός νησιού για τη φύση και τις ομορφιές της και ο αγώνας τους για την προστασία της, η μοναξιά και τα προβλήματα ηλικιωμένων που ζουν χωρίς τα παιδιά τους, οι αναμνήσεις και οι σκανταλιές των αθώων παιδικών χρόνων. Κι ακόμη, η ανθρωπιά ενός νέου στην έκκληση βοήθειας άστεγου πολίτη του δρόμου, η επίδραση του γεγονότος στο νεαρό ζευγάρι φίλων του, που τον επιβραβεύουν και η αγανάκτηση κάποιων πολιτών για τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί το Καλοκαίρι του 2020! Ποιο είναι όμως το κοινό στοιχείο όλων αυτών των ηρώων ή καλύτερα των απλών ανθρώπων στα διηγήματα του βιβλίου; Είναι η ανθρώπινη ματιά με την οποία αντικρίζουν τους γύρω τους και η δυναμική αντιμετώπιση των απρόβλεπτων γεγονότων στη ζωή τους. Γιατί έτσι πιστεύουν πως θα επιβιώσουν και ο κόσμος θα γίνει καλύτερος, διαφορετικός και γιατί όχι ιδανικός!
Θα τα πω όλα στον Θεό, Κώστας Γραμματικόπουλος, εκδ. Βακχικόν
Μια συγκινητική νουβέλα που διαβάζεται απνευστί. Πυκνή γραφή, γοργές εναλλαγές, σαφείς περιγραφές. Θα μπορούσε να είναι μια αληθινή ιστορία, θα μπορούσε να είναι μια παραβολή ή μια διήγηση με επιμύθιο ανοιχτό σε πολλές ερμηνείες. Παρακολουθούμε τη διαδρομή ενσωμάτωσης ενός μικρού πρόσφυγα στον ελλαδικό χώρο, στην ελληνική παιδεία, όπου ο συγγραφέας εστιάζει στα κυριότερα επεισόδια-σταθμούς μέχρι τον τελικό του, συγκλονιστικό, προορισμό. Και δεν φειδόμαστε στην αποκάλυψη της τραγικής κατάληξης, δεδομένου ότι την προαναγγέλλει και ο συγγραφέας στην αφήγησή του εν είδει προεξαγγελτικής παράθεσης. Ο κόσμος των ενηλίκων έχει αρχίσει προ πολλού να ξεφεύγει προς ατομικά, συμφεροντολογικά και εμμονικά μονοπάτια, σε αντίθεση με τον κόσμο των ανηλίκων που κρατούν ακόμα στοιχεία συλλογικής, διαλογικής και επιλογικής διασύνδεσης με ό,τι συνιστά τον πραγματικό κόσμο, καθώς αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η παιδική αθωότητα δεν είναι προστάδιο εισαγωγής στον ενήλικο βίο, αλλά στοιχείο υπέρβασης της ζωής και αυθεντικής νοηματοδότησης των λειτουργιών της. Ας δώσουμε, όμως, τον λόγο στον αφηγητή, που συνάντησε με το βλέμμα του τις φωτεινές εκείνες ανταύγειες που περιβάλλουν τις παιδικές κινήσεις σ’ ένα δωμάτιο, σ’ ένα προαύλιο, σε μια αίθουσα ή σ’ έναν θάλαμο και τις έκανε να ζωντανεύσουν σαν τρισδιάστατες τοιχογραφίες μέσα σε βυζαντινό ναό.
Κατάρες, Δαμιανός Λαουνάρος, εκδ. Βακχικόν
Έχουν όντως τα πάντα στη ζωή ένα τίμημα;
Ό,τι λάμπει τελικά είναι χρυσός ή κρύβει σκοτάδια;
Οι Κατάρες είναι μια νουβέλα βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, και αναφέρεται στην ιστορία ενός νεαρού άνδρα, ο οποίος με τη ζωή που έκανε ήρθε αντιμέτωπος με τα παραπάνω ερωτήματα. Στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν καλό του φίλο που θαυμάζει και ζηλεύει τον τρόπο ζωής του, αφηγείται την εμπειρία του από την ψυχωτική Φιλιώ, καθώς και άλλες παράπλευρες κωμικοτραγικές ιστορίες εκείνης της χρονικής περιόδου. Σεξ, γέλιο, ξενύχτια, διασκέδαση αλλά και φλερτ με τον θάνατο και την τρέλα, είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που διαδραματίζονται στο βιβλίο αυτό, βρίσκοντας τον ήρωα να ακροβατεί σε ένα τεντωμένο σχοινί, προσπαθώντας να βρει τις ισορροπίες του.
Θα καταφέρει ύστερα από τόσα χρόνια να λυτρωθεί από αυτή την ιστορία που τον βαραίνει.
Μάχη με τον χρόνο, Σωτήρης Κακίσης, εκδ. Βακχικόν
Στην τσέπη μου μέσα μυρίζει ρίγανη, φυτεία
ολόκληρη από κάθε ως τώρα μου εποχή,
κάθε κόκκος της κι άλλη μυρωδιά, όλες σ’
όλους η μία καλύτερη από την άλλη,
η μια εποχή πιο δική μου εδώ τώρα από το μέλλον
όπως φαίνεται, από την άλλη. και χάδια
στην τσέπη μου μέσα μαζί, κι από των
ελάχιστων ηλικιών μέσα στην τσέπη μου
εδώ φερμένα. κι όπερα ολόκληρη μες στην
τσέπη μου υπέροχα ιδιωτική. όπερα με χάδια
και ρίγανη αποκλειστικά.
Ιδού, Σωτήρης Σαμπάνης, εκδ. Βακχικόν
Θα ’ρθει κάποια μέρα…
ανδριάντας η σιωπή των νεκρών
θα υψωθεί
τη λήθη τρυπώντας
λουσμένη με αίμα.
Ποτέ δεν είναι αρκετό
το αίμα
δεν είναι ποτέ αρκετό
δεν ξεδιψάει το λάθος του κόσμου.
Ποτέ δεν είναι αρκετό
το λάθος του κόσμου.
Χ, Μαριάννα Πλιάκου, εκδ. Βακχικόν
Ο γρανίτης επιμένει κάτω
από τα βότσαλα.
Οι αιχμηρές γωνίες,
καμουφλαρισμένες από
την απαλή στρογγυλάδα,
θα τραυματίσουν
τον ανύποπτο επισκέπτη.
Παραπέρα,
τα σκουλήκια Ophelia bicornis
δουλεύουν ακούραστα
τον πουαντιγισμό της υγρής άμμου.
Κι ανάμεσά τους
τα δικά μας αποτυπώματα,
καθώς βαδίζουμε
παράλληλα στο νερό.
Ο ήχος
από το κύμα που θα τα σκεπάσει
ήδη στα αυτιά μας.
Ο άνθρωπος που μιλούσε με τον ήλιο, Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου, εκδ. Βακχικόν
Αδιάλειπτη προσπάθεια αυτογνωσίας
και διαφυγής από απρόβλεπτα αδιέξοδα,
από γεγονότα φοβερά και πρωτόγνωρα
και συντροφικότητας, φιλίας, ανοχής
και στόχων υψηλών, έντιμων, ιδανικών.
Και συμφιλίωσης με τον αγύρτη χρόνο,
με τη στυγνή και κρύα καθημερινότητα,
κι επιδίωξης ελπίδας, δύναμης και προσμονής
για ταξίδια άγνωστα, μακρινά κι ονειρεμένα.
Κι αγώνας ενδοσκόπησης, αυτοκριτικής
κι αποστασιοποίησης απ’ τα κακώς κείμενα
κι ακόμη ενατένισης κι απόλαυσης ενός
άλλου ουρανού, με πιο φωτεινά αστέρια…
κι απόκτησης της αγάπης και της αγκαλιάς
της εμπιστοσύνης και της ευημερίας, μακριά
από καταστροφές, πανδημίες, απιστίες ολέθριες.
Αμετάκλητες και συνεχείς προσπάθειες
από τον άνθρωπο που μιλούσε με τον ήλιο!
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Τοπογραφίες/Τοπογραφές, Ιρέν Νιγκ, εκδ. Βακχικόν
Η πρόζα Τοπογραφίες/Τοπογραφές αποτελείται από πεζά κείμενα ποικίλης έκτασης. Από σύντομα, συμπυκνωμένα χρονογραφήματα έως διηγήματα και νουβέλες. Σε αυτά τα κείμενα, το βασικό μέλημα της συγγραφέως είναι η εξερεύνηση της διαδικασίας της δημιουργικής γραφής.
Η Ιρέν Νιγκ ξεκινά από το επίπεδο των μεμονωμένων λέξεων, και ακόμη πιο συγκεκριμένα, από τον ήχο των λέξεων. Σε αυτό το επίπεδο, εμπνέεται συχνά από τον τρόπο που τα παιδιά παίζουν με τα καινούρια πράγματα ή λέξεις: χωρίς προκατάληψη, με έντονη περιέργεια και σοβαρή αφοσίωση. Όταν μεταφέρει την εξερεύνησή της σε επίπεδο φωνών, χαρακτήρων και ιστοριών ή θραυσμάτων ιστοριών, οι αναφορές αλλάζουν. Δεδομένης της μουσικής ποιότητας της γραφής της Νιγκ, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο χορός είναι μια από τις βασικές μεταφορές για την διαδικασία της δημιουργικής γραφής. Η πλοκή των κειμένων και οι χαρακτήρες υποτάσσονται στο μουσικό παιχνίδι των λέξεων και η Νιγκ αποκαλύπτει και δημιουργεί διαφορετικά επίπεδα νοήματος στα κείμενά της.
ΠΟΙΗΣΗ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Μου δίνεις την ελευθερία να μην ανήκω, Γιλά Μοσάεντ, εκδ. Βακχικόν
Η Γιλά Μοσάεντ είναι μεγάλη Ποιήτρια, αρχετυπική και ανθρώπινη συνάμα, όχι για αυτά που συμβολίζει (το γεφύρωμα Δύσης κι Ανατολής, ως άλλη σύγχρονη Ευρώπη), αλλά γιατί πάσχει και συμπάσχει με όλα τα νοήμονα όντα. Ασκημένη στην ενσυναίσθηση, μετατρέπει τον Πόνο σε Πόθο για τη Ζωή, για το Φως, για την Ελευθερία, την Ισότητα και τη Δικαιοσύνη (γραπτή και άγραφη, εκείνη στην οποία υπακούει η Αντιγόνη του Σοφοκλή και όλων των καθαρών ψυχών που δεν τις λέρωσε η τύρβη του βίου).
Μια μέρα θα πάρω τον γριφώδη
δρόμο και θα σε αναζητήσω
περίμενέ με λίγο ακόμη, αγαπημένη σκιά,
είμαι στον δρόμο προς εσένα
σε λίγο θα είμαι κοντά σου
Με απελευθερώνεις από τον πόνο
Παίρνεις την τριχιά από τον λαιμό μου
Μου δίνεις την ελευθερία να μην ανήκω
Εγώ και οι άλλοι, Ιζόλντε Καρίμ
Ζούμε σε μια εκπλουραλισμένη κοινωνία. Κάθε πνευματικός πολιτισμός υπάρχει δίπλα σε άλλους. Δεν υφίσταται πλέον κανένα αυτονόητο αίσθημα του συνανήκειν. Τι είναι όμως μια εκπλουραλισμένη κοινωνία; Και τι σημαίνει για το άτομο να ζει σε μια τέτοια κοινωνία; Η εξωτερική προοπτική -το ότι δηλαδή τα πράγματα θα μπορούσαν πάντα να είναι διαφορετικά, το ότι θα μπορούσε κανείς να είναι ή να πιστεύει κάτι διαφορετικό και να ζει διαφορετικά- αποτελεί σήμερα μέρος κάθε πνευματικού πολιτισμού. Και η αλλαγή αυτή επηρεάζει όλα τα άτομα. Αλλάζει τη σχέση τους με την κοινωνία, αλλά και με την ίδια τους την ταυτότητα. Η φιλόσοφος Ιζόλντε Καρίμ εφαρμόζει τη θέση της σε διάφορα ζητήματα: από την ενταξιακή πολιτική ως τον ορισμό της έννοιας «πατρίδα» και τις αντιπαραθέσεις για τα θρησκευτικά σύμβολα. Η πολυμορφία μάς αλλάζει όλους, είτε το θέλουμε είτε όχι.
Ο άνθρωπος που μιλούσε με τον ήλιο, Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου, εκδ. Βακχικόν
![Ανθολογία νέων Αζέρων ποιητών/Gənc Azərbaycan [...] antalogiyası, εκδ. Βακχικόν](/images/w250/3/jpg/sites/default/files/azeroi.webp "Ανθολογία νέων Αζέρων ποιητών/Gənc Azərbaycan [...] antalogiyası, εκδ. Βακχικόν")
