Σε ηλικία 94 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας της Ιταλίας, ο Αντρέα Καμιλλέρι.
Σε ηλικία 94 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ένας από τους σημαντικότερους και πολυγραφότατους συγγραφείς της αστυνομικής λογοτεχνίας της Ιταλίας, ο Αντρέα Καμιλλέρι.
Είναι ο συγγραφέας που έδωσε ζωή στον «Επιθεωρητή Μονταλμπάνο» και στον πολύχρωμο από προσωπικότητες και χαρακτήρες ήρωες της φανταστικής πόλης Βιγκάτα στη Σικελία. Ο Καμιλλέρι, εκτός από το συγγραφικό του έργο είχε εργαστεί ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και καθηγητής Σκηνοθεσίας στην Εθνική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης.
Επέλεξε να βαφτίσει τον Επιθεωρητή του Μονταλμπάνοπρος τιμήν του Ισπανού συγγραφέα Μανουέλ Βαθκεθ Μονταλμπάν.
Στα μέσα του Ιουνίου ο Καμιλλέρι είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Ρώμης όταν, ενώ προετοιμαζόταν να παρακολουθήσει το έργο του για την «Αυτοϋπεράσπιση του Κάιν» στις Θέρμες του Καρακάλλα, ένοιωσε αδιαθεσία.
Σύντομο βιογραφικό
Γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1925 στο Πόρτο Εμπέντοκλε, στη νότια ακτή της Σικελίας. Για μικρό χρονικό διάστημα φοίτησε σε επισκοπικό κολέγιο, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, απ’ όπου αποβλήθηκε διότι πέταξε ένα αυγό σ' έναν σταυρό. Το 1944 γράφτηκε στο πανεπιστήμιο, στο τμήμα Λογοτεχνίας, αλλά δεν πήρε ποτέ πτυχίο, ενώ την ίδια περίοδο έγινε μέλος του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα και ποιήματα. Σπούδασε σκηνοθεσία στην Ακαδημία Δραματικής Τέχνης Silvio d’Amico, εργάστηκε ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος, ενώ το 1957 παντρεύτηκε την Rosseta Dello, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά.
Το 1958 ο Καμιλλέρι έφερε στην Ιταλία το θέατρο του παραλόγου του Σάμιουελ Μπέκετ με το έργο Το τέλος του παιχνιδιού. Τη δεκαετία του ’60 εργάστηκε στη RAI και συμμετείχε σε πολλές παραγωγές της ιταλικής τηλεόρασης.
Η συγγραφική του καριέρα ξεκίνησε το 1978, στα 60 του χρόνια, με την έκδοση του μυθιστορήματος Η ροή των πραγμάτων, το 1980 εξέδωσε το μυθιστόρημα Καπνός στον ορίζοντα, το πρώτο από τα μυθιστορήματά του στα οποία η υπόθεση τοποθετείται σε μια φανταστική πόλη στη Σικελία, τη Βιγκάτα. Έχει δημοσιεύσει πολλά δοκίμια για το θέατρο καθώς και έναν τόμο με τίτλο Τα μόνιμα θέατρα στην Ιταλία (1898-1918).
Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: Η άλλη άκρη του νήματος, (εκδ. Πατάκη 2019), Το ολοδικό μου, (Ελληνικά Γράμματα 2019), Η αναφορά τού Μάουρο, (εκδ. Πατάκη 2018), Το γκρι ταγιέρ, (Ελληνικά Γράμματα 2018), Η εξαφάνιση της Λάουρα, (Ελληνικά Γράμματα 2017), Θάνατος στα ανοιχτά, (εκδ. Πατάκη 2017), Ο ζυθοποιός του Πρέστον, (εκδ. Πατάκη 2017), Ο χορός των παρεξηγήσεων, (εκδ. Πατάκη 2017), Η φωλιά της οχιάς, (εκδ. Πατάκη 2016), Πυραμίδα από λάσπη, (εκδ. Πατάκη 2016), Ακτίνα φωτός, (εκδ. Πατάκη 2015), Μια φωνή τη νύχτα, (εκδ. Πατάκη 2015), Το παιχνίδι με τους καθρέφτες (εκδ. Πατάκη 2015), 3 υποθέσεις για τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο (εκδ. Πατάκη 2014), Το νόμισμα του Ακράγαντα (εκδ. Καστανιώτη 2014), Το χαμόγελο της Αντζέλικα (εκδ. Πατάκη 2014), Το κυνήγι του θησαυρού (εκδ. Πατάκη 2013), Τριάντα ημέρες με τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο (εκδ. Πατάκη 2013), O χορός του γλάρου (εκδ. Πατάκη 2012), Ο κλεμμένος ουρανός (εκδ. Καστανιώτη 2012), Προσωρινή διακοπή (εκδ. Πατάκη 2012), Η ηλικία της αβεβαιότητας (εκδ. Πατάκη 2011), Ίχνη στην άμμο (εκδ. Πατάκη 2010), Το ματωμένο χωράφι (εκδ. Πατάκη 2010), Οι έρευνες του αστυνόμου Κολλούρα (εκδ. Πατάκη 2009), Τα φτερά της πεταλούδας (εκδ. Πατάκη 2009), Το χρώμα του ήλιου (εκδ. Πατάκη 2008), Η εξαφάνιση του Πατό (εκδ. Καστανιώτη 2007), Ήλιος του Αυγούστου (εκδ. Πατάκη 2007), Πανσιόν Εύα (εκδ. Πατάκη 2007), Χάρτινο φεγγάρι (εκδ. Πατάκη 2007), Η άλωση του Μακαλλέ (εκδ. Πατάκη 2006), Η υπομονή της αράχνης (εκδ. Πατάκη 2006), Ο ζυθοποιός του Πρέστον (εκδ. Πατάκη 2005), Υποχρεωτική πορεία (εκδ. Πατάκη 2005), Εκδρομή στο Τίνταρι (εκδ. Πατάκη 2004), Καπνός στον ορίζοντα (εκδ. Καστανιώτη 2004), Λουίτζι Πιραντέλο (Μεταίχμιο 2004), Τα πορτοκάλια του Μονταλμπάνο(εκδ. Πατάκη 2004), Το άρωμα της νύχτας (εκδ. Πατάκη 2003), Η φωνή του βιολιού (εκδ. Πατάκη 2002), Αίτηση για τηλέφωνο (Ωκεανίδα 2001), Ο κλέφτης της μεσημβρίας (εκδ. Πατάκη 2001), Η ροή των πραγμάτων (εκδ. Καστανιώτη 2000), Σκύλος από τερακότα (εκδ. Πατάκη 2000), Την εποχή του κυνηγιού (Ωκεανίδα 1999), Το σχήμα του νερού (εκδ. Πατάκη 1999), καθώς και η διασκευή που έκανε στο έργο του Νικολάι Γκόγκολ, Η μύτη (εκδ. Πατάκη 2015).
Απέτυχα ως Ιταλός πολίτης
Πριν από ένα χρόνο και όταν η Ιταλία βρίσκεται πια στον αστερισμό του ακροδεξιού της Λέγκας του Βορρά, Ματέο Σαλβίνι, ο Καμιλέρρι είχε μιλήσει στην εφημερίδα Repubblica και είχε εκφράσει την πικρία του και την ανησυχία του για τον αυξανόμενο ρατσισμό στις τάξεις των συμπατριωτών του.
«Υπάρχει μια κακή συναίνεση για τις εξτρεμιστικές θέσεις του Ματέο Σαλβίνι, και μου θυμίζουν την κατάσταση του 1937», είχε πει ο διάσημος Ιταλός συγγραφέας. Ο δημιουργός του τηλεοπτικού «Επιθεωρητή Μονταλμπάνο» έλεγε ότι δυστυχώς ο ρατσισμός κάνει και πάλι την εμφάνιση του στην Ιταλία ενάντια στους μετανάστες.
«Συμμερίζομαι τις ανησυχίες του τελευταίου μου Μονταλμπάνο. Ποτέ δεν ήθελα να δω τον αντίπαλό του στην κυβέρνηση», εξήγησε ο Καμιλλέρι, κατηγορώντας τον υπουργό Εσωτερικών της Ιταλίας και ηγέτη της Λέγκας για τις θέσεις του κατά των μεταναστών.
«Ο Λεονάρντο Σάσα -συνέχισε ο σπουδαίος συγγραφέας- είπε ότι την παραμονή της ανόδου του φασισμού στην Ιταλία, ζήτησαν από έναν τυφλό αγρότη να πει πώς βλέπει το μέλλον. Και ο αγρότης απάντησε: Αν και είμαι τυφλός, το βλέπω μαύρο. Το ίδιο θα έλεγα και εγώ σήμερα».
Σύμφωνα με τον Καμιλερι, «ο Σαλβίνι είναι άνθρωπος της υπαίθρου, δεν γνωρίζει τη θάλασσα. Αν την γνώριζε, θα είχε περισσότερο σεβασμό για εκείνους που αναγκάζονται να επιβιβάζονται σε άθλια πλοιάρια προοριζόμενα να ναυαγήσουν». «Η συγκατάθεση των Ιταλών στις πιο ακραίες θέσεις αποκαλύπτει τη χειρότερη πλευρά μας, ξεκινώντας από τον ρατσισμό», λέει ο Καμιλέρι και προσθέτει: «Στα 93 μου, ευρισκόμενος σε απόσταση αναπνοής από τον θάνατο, αφήνω μια χώρα που δεν περίμενα. Και για το λόγο αυτό αισθάνομαι ότι απέτυχα ως Ιταλός πολίτης».
15°
