To soundtrack της πόλης ξέφυγε από τις σελίδες της Athens Voice και έγινε βιβλίο. Ένα βιβλίο με 40 δυνατά ονόματα και άλλους τόσους guests. Η A .V. proudly presents: Γιώργος Δημητρακόπουλος live…
Γιώργο, οι συνεντεύξεις που δημοσιεύεις επτά χρόνια στην εφημερίδα μαζεύτηκαν σε ένα υπέροχο βιβλίο. Όχι όλες. To «Soundtrack της πόλης - 40 συνεντεύξεις με μουσικούς που εμφανίστηκαν στην Αθήνα» (εκδ. Athens Voice Books) περιέχει κάποια μόνο από τα σημαντικά ονόματα με τα οποία έχεις συνομιλήσει. Πόσο δύσκολο ήταν να επιλέξεις; Ξεκίνησα με αυτά που θυμόμουν πιο έντονα. Mε όσους μουσικούς είχαν να πουν κάτι παραπάνω, όχι μόνο για τον τελευταίο τους δίσκο. Δεν λείπουν και οι εμμονές μου με ονόματα όπως Stereolab και Bauhaus και μουσικά είδη όπως η electronica, o μινιμαλισμός και το new wave.
Ποιες συνεντεύξεις θυμάσαι πιο έντονα; Πολλές και διάφορες. Η αποκλειστική τηλεφωνική συνέντευξη με τον Herbie Ηancock που συνέπεσε χρονικά με τη συναυλία της Madonna, τα υπέροχα αραιά δόντια της Jane Birkin, οι απαντήσεις των Autechre που, απλώς, σπάνια δίνουν συνεντεύξεις, η ευγένεια του Αntony και του Rufus, ο ενθουσιασμός της Patti Smith που μου ζήτησε να της ξανατηλεφωνήσω το ίδιο βράδυ στο ξενοδοχείο της, το έξτρα μισάωρο που μου παραχώρησε ο Robert Wyatt, η πανομοιότυπη λεκτική άνεση των μινιμαλιστών Philip Glass, Michael Nyman, Max Richter, το kool του Τhurston Moore των Sonic Youth και του Daniel Ash των Bauhaus (κόλλημα), o urban σαρκασμός των Beastie Boys, oι νουθεσίες του RZA, η εξωστρέφεια της Roisin Murphy και της Florence, τα γλωσσικά παιχνίδια των Mum, των CocoRosie και φυσικά του Μalcolm McLaren,λίγο πριν την «κάνει» οριστικά για να κάνει άνω κάτω τον Παράδεισο.
Ποιες συνεντεύξεις λυπήθηκες που δεν συμπεριέλαβες στο βιβλίο; Στενοχωρήθηκα γι’ αυτές που έχασα τα audio αρχεία από το γαμω-κασετοφωνάκι. Ή γι’ αυτές που ήταν πολύ μικρές, όπως του Mark E Smith των Fall. Επέλεξα να αφήσω εκτός και κάποια μεγάλα ονόματα, όπως οι Faithless, Pink Martini, James, Gotan Project, γιατί δεν θυμόμουν κάποια δυνατή τους ατάκα.
Πώς δέχτηκαν την πρόταση για να συμμετάσχουν, προλογίζοντας τις συνεντεύξεις, οι guests; Μου αρέσουν πολύ οι συνεργασίες. Η ιδέα εδραιώθηκε όταν πήρα τα πρώτα κείμενα, γιατί δεν ήμουν και σίγουρος ότι θα δούλευε. Τα καταπληκτικά κείμενα όμως του Αργύρη Ζήλου για τους Sonic Youth και του Λένου Χρηστίδη για τον Ιggy μού άνοιξαν την όρεξη. Προσπάθησα να βρω τα ιδανικά μουσικά ζευγάρια. Πρότεινα τους μουσικούς που θεωρούσα πως ταίριαζαν γάντι στους guests. Τις περισσότερες φορές κόλλαγε αμέσως, άλλοτε χρειάζονταν «διαπραγματεύσεις». Σε κάθε περίπτωση μετά το τελικό ok όλα τα κείμενα που ήρθαν επιβεβαίωναν την ταιριαστή επιλογή, δημιουργώντας μια σειρά από 40 πραγματικά τέλεια ζευγάρια. Ο Kωνσταντίνος Τζούμας με την Jane Birkin, ο Γιάννης Νένες με τον Antony, o Mάκης Μηλάτος με την Patti Smith, o Φοίβος Δεληβοριάς με τον David Byrne, ο Χρήστος Δασκαλόπουλος με τη Souxsie, o Mιχάλης Αδάμ με το φίλο του Philip Glass… Μετά από ένα σημείο έγινε ένα παιχνίδι που έπρεπε να συνθεθεί ένα ιδανικό μουσικό παζλ.
Eίναι η Αθήνα προορισμός για μεγάλα ξένα ονόματα; Δεν είναι; Koτζάμ Madonna και U2 έσκασαν στην Αθήνα. Εμπορικά, πάντως, δύο είναι οι κατηγορίες που πάντα θα μαζεύουν κόσμο. Jazz και metal. Tελεία. Tζι Αρ.
Ποιο είναι τελικά το soundtrack της πόλης; Η Αθήνα έχει τον άναρχο θόρυβο του industrial με jazz –τους λες και τρελαμένους– κατοίκους σε ένα un-easy listening δίσκο που χάνει (ολοένα και περισσότερες) στροφές.
13°
