Μουσικη

Florence and the machine

Το πιο ζεματιστό όνομα της φετινής μουσικής σοδειάς μιλάει στην ATHENS VOICE. Kαι τα λέει ωραία.

4169-207182.JPG
Γιώργος Δημητρακόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 271
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
7398-16685.jpg

Tην είδες στο Synch. Tην είδα στο Galaxy. Μια διαγαλαξιακή εκδηλωτική Λονδρέζα 22 (αρωματικών) Μαΐων με βικτοριανή αύρα, θεατρικές κινήσεις, διαχυτικότητα και ενθουσιασμό, που συνδυάζει με μια νιχιλιστική και noir θεώρηση της κατάστασης των πραγμάτων. Όλη την ώρα αποκάλυπτε μέσα από το φόρεμα (που φορούσε και στο Synch) τα δίμετρα πόδια της, αλλά κυρίως μια συναρπαστική διαφορετικότητα η οποία φανέρωνε μια πραγματικά αυθεντική περσόνα που διαθέτει τη γοητεία μιας μελαγχολικής σειρήνας και το ταλέντο μιας (αντι)σταρ. Το ντεμπούτο άλμπουμ της “Lungs” κυκλοφορεί εκεί έξω από τη Universal.

Πού ζεις στο Λονδίνο; Νότια.

Έχεις πάει στη Φλωρεντία (Florence); Συνηθίζαμε να πηγαίνουμε συχνά όταν ήμουν μικρή.

Tι είναι για σένα τέχνη; Κάτι όμορφο και συγχρόνως τρομακτικό. Δεν ξέρεις αν σε ελκύει ή αν θέλεις να αποτραβηχτείς από αυτό. 

Τι είναι για σένα ποπ; Καθαρή ευχαρίστηση.

Αγαπημένο λουλούδι; Κινέζικα γαρίφαλα (ενθουσιασμένη). Αυτή τη στιγμή τα βλέπεις παντού στο Λονδίνο.

Αγαπημένη διαδρομή; (Μετά από μικρό κενό, ενθουσιασμένη) Ήμουν στη Γλασκόβη, δύο η ώρα το μεσημέρι, δεν είχα κοιμηθεί για δυο μέρες. Η διαδρομή με το λεωφορείο, 4 ώρες περίπου μακριά από το  αεροδρόμιο της Γλασκόβης στο χωριό που πήγαινα να μείνω, ήταν τόσο υπέροχη, που έχασα το μυαλό μου. Το πιο υπέροχο τοπίο που έχω δει ποτέ. Λόφοι, βουνά, λίμνες, όμορφα ψαροχώρια. Σαν εγκαταλειμμένο πάρκο αναψυχής, αισθανόμουν τόσο παράξενα. Ίσως γιατί η γιαγιά μου είναι Σκοτσέζα και ακολουθούσα ασυναίσθητα τα ίχνη της.

Τι έχεις πάρει από τους γονείς σου; Από τον πατέρα μου την εξωστρέφεια, ενώ από τη  μητέρα μου την κατάθλιψη. Θυμάμαι μια μέρα που την παρακολουθούσα σε ένα μάθημά της, που δίδασκε όπως η γιαγιά μου. Είδα ένα διαφορετικό άνθρωπο που κρατούσε όλη την τάξη για μία ώρα σε πλήρη έλεγχο. Ήταν πολύ διαφορετική και πολύ πιο εσωστρεφής από τον πατέρα μου.

Πόσο διαφέρεις όταν είσαι στη σκηνή; Η ίδια είμαι, αλλά στη ζωή μου επηρεάζομαι από τα συναισθήματά μου ενώ στη σκηνή καταφέρνω να τα κυριεύω.

Είσαι κοινωνική; Έχεις πολλούς φίλους; Έχω πραγματικά στενούς φίλους που αγαπάω πολύ.

Πρώτη μουσική ανάμνηση; Τραγουδώντας σε ένα σκουπόξυλο. Όχι, όχι. Ήταν ένας ρόλος που είχα σε μια σχολική παράσταση. Είχα ένα μικρό σόλο.

Πιο είναι το πιο χαρακτηριστικό σου γνώρισμα; Συχνά έχω το μυαλό πάνω από το κεφάλι μου.

Πώς ισορροπείς ανάμεσα στην ποπ μελωδία και τις ζοφερές αφηγήσεις τραγουδιών όπως το “Rabbit Heart (Raise It Up)”, για παράδειγμα; Γράφω uplifting μουσική και το σώμα μου ανταποκρίνεται πάντα θετικά σε αυτή. Θέλω να χοροπηδάω πάνω κάτω συνέχεια, αλλά κάπου εκεί το μυαλό μου τα γαμάει όλα (γέλια).

Τι σε κάνει ευτυχισμένη; Mικροπράγματα. Μια βόλτα με το ποδήλατο στο ποτάμι, το κολύμπι, ένα φιλί.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ