Ο σύλλογος «Το Μέτρον» παρουσίασε σε ανοιχτή συζήτηση τις θέσεις του για τη δύσκολη αλλά εφικτή επόμενη μέρα της ΑΕΠΙ και την προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών με κάλεσμα στη μουσική κοινότητα για ενότητα, ενημέρωση και δράση. Οι 125 δημιουργοί της κίνησης, με εισηγητές τους Γιώργο Ανδρέου, Θάνο Μικρούτσικο, Νίκο Πορτοκάλογλου, Μανώλη Φάμελλο, Στάθη Δρογώση, έθεσαν επί τάπητος τα ανοιχτά ζητήματα που έχουν προκύψει με τις διαφορετικές θέσεις μεταξύ του «Μέτρον» και της πρωτοβουλίας των 450 στο σωματείο «Άσμα».
Ο Μανώλης Φάμελλος ξεκίνησε παρουσιάζοντας τις θέσεις του σωματείου για το νέο νομοσχέδιο. Τόνισε πως ενδεχόμενη αλλαγή του άρθρου 45 (υποχρεωτική διαπραγμάτευση χωρίς εγγυήσεις από τους χρήστες της μουσικής) θα ήταν αιτία πολέμου για όλους τους δημιουργούς.Σημείωσε επίσης πως αν το νέο Σωματείο Άσμα έχει αλλάξει θέση στο συγκεκριμένο ζήτημα,τότε τους χωρίζει χάσμα.
Για τον Θάνο Μικρούτσικο, οι δημιουργοί βρίσκονται μπροστά σε ένα τραγικό αδιέξοδο και απαιτείται άμεση παρέμβαση της δικαιοσύνης, αλλά ταυτοχρόνως συνέχεια είσπραξης και απόδοσης δικαιωμάτων καθώς υπάρχει ο κίνδυνος κατεδάφισης της ΑΕΠΙ και χώρος εκμετάλλευσης για μεγάλες πολυεθνικές που θα θελήσουν απλώς να πλουτίσουν με τα δικαιώματά τους. Προειδοποίησε για την ιστορική ευθύνη όσων συνειδητά ή ασυνείδητα δηλητηριάζουν το κλίμα οδηγώντας τους χρήστες σε άρνηση πληρωμής των δικαιωμάτων, καθώς ο θάνατος του ελληνικού τραγουδιού βρίσκεται προ των πυλών. Επισημαίνοντας ότι είναι σεβαστές οι διαφορετικές απόψεις των συναδέλφων, ο Θάνος Μικρούτσικος κάλεσε όλους τους δημιουργούς να μείνουν σε όσα τους ενώνουν. Αναφέρθηκε στο εγχείρημα του εισπρακτικού φορέα της ΕΜΣΕ που δεν καρποφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, όταν πολλοί δημιουργοί έφυγαν από την ΑΕΠΙ την εποχή που ασελγούσε επί των δικαιωμάτων των δημιουργών με πράξεις που «κάνουν τα τεκταινόμενα της τελευταίας περιόδου να φαίνονται πταίσματα». Τόνισε πως για πρώτη φορά το ελληνικό τραγούδι κινδυνεύει να πεθάνει καθώς από τη μία «η δισκογραφική βιομηχανία εδώ και χρόνια κατέρρευσε ολοσχερώς, με αποτέλεσμα οι δημιουργοί να χάσουν το βασικό τους στήριγμα», και από την άλλη οι συναυλίες είναι σχεδόν αδύνατες για τη συντριπτική πλειοψηφία των συνθετών, των τραγουδοποιών αλλά και των τραγουδιστών με δεδομένα τον ΦΠΑ στο 24%, τα υψηλά ποσοστά που ζητούν φορείς του Δημοσίου και Δήμοι για τη χρήση των χώρων που διαθέτουν, αλλά και την πολύ χαμηλή τιμή του εισιτηρίου λόγω της κρίσης. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων υπολειτουργεί ανεβάζοντας ταυτοχρόνως σε δυσθεώρητα ύψη την ανεργία των μουσικών. Απομένει μόνο η δημόσια παρουσίαση της δουλειάς των δημιουργών, τα δικαιώματα που απορρέουν από τη δημόσια εκτέλεση καθώς και από τις αναμεταδόσεις όσων χρησιμοποιούν τη μουσική τους. Κάτι που έχει να κάνει κυρίως με την ΑΕΠΙ. Ο Θ Μικρούτσικος δήλωσε πως σωστά διέταξε το ΥΠΠΟ τη διεξαγωγή διαχειριστικού ελέγχου στην ΑΕΠΙ και πως αυτά που προέκυψαν από τον έλεγχο δείχνουν ξεκάθαρα την ευθύνη των βασικών μετόχων της ΑΕΠΙ –δηλαδή της οικογένειας Ξανθόπουλου– και είναι απολύτως απαραίτητο η δικαιοσύνη να ενεργήσει ταχύτατα και να αποδώσει όλες τις ευθύνες. Τα οργανωμένα συμφέροντα των μεγαλοχρηστών που ποτέ δεν απέδιδαν τα δικαιώματα που εκ του νόμου όφειλαν να αποδώσουν, εκμεταλλεύονται τη δημοσιοποίηση του πορίσματος του διαχειριστικού ελέγχου της ΑΕΠΙ και ο μηχανισμός απόδοσης των δικαιωμάτων οδηγείται σε πλήρη κατάρρευση. Για τους συνθέτες όσο βασικό και αδιαπραγμάτευτο θέμα είναι η άμεση απόδοση ευθυνών σε όσους είναι υπεύθυνοι για την κρίση στην ΑΕΠΙ, άλλο τόσο βασικό είναι η αδιάκοπτη είσπραξη και απόδοση των δικαιωμάτων. Χαρακτήρισε, δε, τις φωνές που ακούγονται για τη δημιουργία νέου φορέα εδώ και τώρα ως ανιστόρητες και παράφωνες.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου κάλεσε όλη την κοινότητα των δημιουργών σε ενότητα, ενημέρωση και δράση σε μια εποχή που «όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας και το πνευματικό δικαίωμα κινδυνεύει για πρώτη φορά να αφανιστεί. Και το χειρότερο είναι ότι μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή κρίση του κλάδου μας εμφανιζόμαστε διασπασμένοι. Προσωπικά είμαι εδώ σήμερα για να προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να εμποδίσω αυτή την τυφλή αυτοκαταστροφική πορεία. Να υπερασπιστώ χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος τα μέλη του Δ.Σ. του Μέτρον, Μανώλη Φάμελλο, Στάθη Δρογώση, Γιώργο Ανδρέου και Φοίβο Τασσόπουλο, φίλους και ομότεχνους εκλεκτούς, ανθρώπους ακέραιους που τους είμαι ευγνώμων για τον άφθονο χρόνο και κόπο που έχουν αφιερώσει στην κοινή μας υπόθεση. Όλα αυτά ισχύουν κατά γράμμα και για τους 3 συναδέλφους που παραιτήθηκαν απο του Δ. Σ. του σωματείου μας, Φοίβο Δεληβοριά, Παναγιώτη Καλατζόπουλο και Αντώνη Πλέσσα. Η μόνη διαφορά είναι πως οι 4 πρώτοι συκοφαντήθηκαν βάναυσα. Και όπως λέει ο πατέρας όλων μας, ο Τσιτσάνης, αυτό το βρίσκω να ναι άδικο!».
Για τον Ν. Πορτοκάλογλου υπάρχουν δύο επιλογές: «Να αρχίσουμε να σκαλίζουμε το παρελθόν καταλογίζοντας λάθη και παραπτώματα εκατέρωθεν ή να ανοίξουμε νέο κεφάλαιο κοιτώντας μπροστά». Ο ίδιος επιλέγει σαφώς το δεύτερο επιμένοντας πως «έχουμε παγιδευτεί σε ένα κυκεώνα ασυνεννοησίας και παρεξηγήσεων, γιατί επικεντρωθήκαμε στα λίγα που μας χωρίζουν και όχι στα πολλά και πρωταρχικά που μας ενώνουν».
Η διαφωνία για τον Ν. Πορτοκάλογλου έγκειται στη στρατηγική και όχι στο στόχο που είναι κοινός και για τις δύο ομάδες δημιουργών. «Όσοι δεν συμφώνησαν με την πρόταση του νομικού συμβούλου του "Μέτρον", Γιωργανδρέα Ζάννου, περί διακοπής κάθε διαπραγμάτευσης με τη διοίκηση της ΑΕΠΙ και διορισμό τραπεζικού επιτρόπου κρίθηκαν ένοχοι». Επεσήμανε την ανάγκη σοβαρής νομικής καθοδήγησης καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος, ζητώντας τα όλα, να μείνουμε με το τίποτα. Επεσήμανε πως ο ίδιος είχε ενημέρωση και δέχτηκε συμβουλές από έγκριτους νομικούς, καθηγητές Πανεπιστήμιου και έμπειρους επαγγελματίες που δεν έχουν απολύτως καμία ανάμειξη και κανένα συμφέρον στο χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων: τον συνταγματολόγο Σταύρο Τσακυράκη, τον καθηγητή αστικού δικαίου Αντώνη Καραμπατζό και τον ειδικό στο εμπορικό δίκαιο Στάθη Ποταμίτη. Οι εκτιμήσεις όλων τους ήταν ότι το μοντέλο του τραπεζικού επιτρόπου δεν μπορεί να μεταφερθεί σε οποιαδήποτε ΑΕ και για αυτό μπορεί να προσβληθεί πολύ εύκολα στα ελληνικά ή τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, και να «βρεθούμε σε δεινότερη θέση από αυτή που είμαστε τώρα. Ένα ωραίο δώρο στην ΑΕΠΙ, την οποία υποτίθεται πως πολεμάμε ηρωικά». Για την τοποθέτηση προσωρινού Επιτρόπου στην ΑΕΠΙ μετά την τροποποίηση του άρθρου 54 ο Ν. Πορτοκάλογλου ανέφερε πως «η πρόταση που έκανα στην άλλη πλευρά σαν μεσολαβητής ήταν να πραγματοποιηθεί συνάντηση όλων των μελών του ΔΣ του Μέτρον, των δύο δικηγόρων που ασχολούνται χρόνια με τα θέματά μας, Γιωργανδρέα Ζάννου και Γιάννη Φώσκολου, και των εμπειρογνωμόνων. Να ακούσουμε τα νομικά επιχειρήματα από όλες τις πλευρές και να καταλήξουμε σε μια κοινή, ρεαλιστική και προπαντός νομικά τεκμηριωμένη γραμμή που να μας δώσει επιτέλους την πολυπόθητη ενότητα. Η πρόταση που αρχικά αντιμετωπίστηκε θετικά, τελικά απορρίφθηκε, ακολούθησε η διάσπαση. Tώρα που φτάσαμε στη λύση του προσωρινού επιτρόπου, η πέτρα του σκανδάλου, ο λόγος που διασπαστήκαμε, δηλαδή ο οριστικός τραπεζικός επίτροπος, έχει ήδη φύγει από το τραπέζι, έχουμε μια πίστωση χρόνου. Από τις γνωμοδοτήσεις των ειδικών έχω βγάλει το συμπέρασμα πως ο επίτροπος όχι μόνο δεν θα λύσει το πρόβλημα αλλά τελικά θα νομιμοποιήσει τους ιδιοκτήτες και θα τους καταστήσει ισχυρότερους από όσο είναι τώρα που προτείνουν συνθηκολόγηση και σταδιακή αποχώρηση. Και το χειρότερο είναι ότι θα είμαστε απόντες στις εξελίξεις μεταξύ επιτρόπου και ΑΕΠΙ. Γιατί αυτή η πρόταση πλειοψήφησε στη γενική μας συνέλευση! Δυστυχώς φαίνεται πως χάνουμε μια ιστορική ευκαιρία. Ειλικρινά ελπίζω να κάνουμε λάθος και ο προσωρινός επίτροπος να αποδώσει καρπούς. Ας εκμεταλλευτούμε όμως αυτή την πίστωση χρόνου για να συζητήσουμε σοβαρά για την επόμενη μέρα. Για έναν οργανισμό που θα ελέγχεται από εμάς με δικαιοσύνη και διαφάνεια, χωρίς να σταματήσει η είσπραξη των δικαιωμάτων μας ούτε για μία ημέρα». Κλείνοντας έκανε έκκληση προς όλες τις πλευρές: «Να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Βάζοντας στην άκρη τις προσωπικές εμπάθειες, αποφεύγοντας τη διχόνοια. Επαναλαμβάνω επίμονα και μονότονα το κάλεσμα σε αυτή τη συνάντηση δημιουργών και εμπειρογνωμόνων περιμένοντας μια κίνηση ανταπόκρισης από την άλλη πλευρά για τη χάραξη ενός κοινού μέλλοντος.
Υπάρχει το παράδειγμα της κορυφαίας σήμερα εταιρείας εκπροσώπησης και είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων, της SACEM, της αντίστοιχης Γαλλικής ΑΕΠΙ όπου μέσα από διαπραγματεύσεις διαμορφώθηκε ένας οδικός χάρτης και οι μέτοχοι αποχώρησαν αφήνοντας την εταιρεία στα χέρια των δημιουργών. Με αποφασιστικές κινήσεις αλλά και διπλωματική και διαπραγματευτική υπευθυνότητα οι δημιουργοί πήραν την εταιρεία στα χέρια τους. Αυτή πρέπει να είναι για τον Γιώργο Ανδρέου και η επιδίωξη των ελλήνων δημιουργών. Ανέφερε πως η επιδίωξη του σωματείου ΆΣΜΑ, μετά την περίοδο του Επιτρόπου να εξελιχθεί σε ΟΣΔ (Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης) διοικούμενος από τα μέλη του, τους βρίσκει μεν σύμφωνους αλλά δεν ξεκαθαρίζεται η νομική οδός για τη μετατροπή μιας ΑΕ σε ΟΣΔ. «Εδώ φτάνουμε οδυνηρά στο θέμα ουσίας: Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να συμβεί αυτό, εκτός από τη συναίνεση των μετόχων ιδιοκτητών και την παραδοχή από την πλευρά τους της δικής μας κατηγορηματικής τοποθέτησης πως όσα χρήματα θα μας στερήσει η εξυγίανση μέσω επιτρόπου τα θέλουμε πίσω υπό μορφή συμμετοχής μας στην ιδιοκτησία της εταιρείας. Είναι περιουσία μας και δεν χαρίζουμε, ούτε δεχόμαστε να πληρώσουμε εμείς, και μάλιστα δύο φορές, τα χρέη και τις παρανομίες των ιδιοκτητών μετόχων».
Ανέφερε την αναγκαιότητα συμμετοχής των δημιουργών στη διοίκηση της ΑΕΠΙ μέσω του Εποπτικού Συμβουλίου Καλλιτεχνών που ο νέος νόμος προβλέπει, και παράλληλα την ανάγκη πίεσης στον Επίτροπο ώστε να καταργηθεί η διοίκηση των μετόχων ιδιοκτητών με ορισμό νέου ΔΣ. Πρόεδρος σε αυτό προτείνεται να είναι κάποιος δημιουργός και μέλη του πλειοψηφία δημιουργών μαζί με καταξιωμένα πρόσωπα από το νομικό και ευρύτερο επιστημονικό πεδίο ώστε να αποφευχθεί η μετατροπή του Επιτρόπου σε απόλυτο μονάρχη. Τόνισε τη σημασία της διατήρησης του αρχείου της ΑΕΠΙ που αποτελεί το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο των δημιουργών. Την τεκμηρίωση από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα ως προς το τι έχει γραφτεί στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού, από ποιους, πότε και σε πόσες εκτελέσεις. Υπογράμμισε την ανάγκη για τη συνάντηση και συμφωνία όλων των δημιουργών στη χάραξη μιας διαδρομής που θα οδηγήσει σε λίγα χρόνια με διαφάνεια την ΑΕΠΙ σε μια ελληνική SACEM, μια εταιρεία πρότυπο για την υπεράσπιση, ανάδειξη και είσπραξη των πνευματικών δικαιωμάτων, μια εταιρεία που θα ανήκει και διοικείται από τους ίδιους τους δημιουργούς.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
16°
