Μουσικη

Various artists 400

Το δεύτερο άλμπουμ του dj/μουσικού από το Milwaukee είναι από τα πιο ενδιαφέροντα ηλεκτρονικά άλμπουμ του 2012.

ΤΕΥΧΟΣ 400
11.07.2012, 12:56
Μάκης Μηλάτος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Σωκράτης Φάμελλος: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία μιλάει στην ATHENS VOICE για τις πολιτικές εξελίξεις, τις προτεραιότητές του και τη ζωή του.

Πολιτικη & Οικονομια Σωκράτης Φάμελλος: «Ανέλαβα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για να τον αλλάξω»

Δημήτρης Αθανασιάδης

TV + Series Adolescence: Μήπως δεν πρόκειται για χάσμα γενεών αλλά για χάσμα ψηφιακής εμπειρίας;

Επιστήμη Μπινάζη

Ο Αλέξανδρος Βάρθης είναι ο κύριος Στρολίδη στο Memorandum στο θέατρο Μπέλλος

Θεατρο - Οπερα Αλέξανδρος Βάρθης: Στο «Μεμοράντουμ» το σκηνικό είναι σαν ένας παραμορφωτικός καθρέφτης

Νίκη - Μαρία Κοσκινά

Κριτική δίσκων | 11.07.2012

Lorn - Ask the Dust (****)

Ο μελαγχολικός αστροναύτης Markos «Lorn» Ortega διαβάζει το «Αsk the dust» του John Fante ταξιδεύοντας στο ηλεκτρονικό σύμπαν. Δημιουργεί ηχητικά τοπία σκληρά και αφιλόξενα, ονειρικές εικόνες απόκοσμες και νεφελώδεις. Το δεύτερο άλμπουμ του dj/μουσικού από το Milwaukee (από την Brainfeeder του Flying Lotus μεταπηδάει στη Ninja Tune) είναι από τα πιο ενδιαφέροντα ηλεκτρονικά άλμπουμ του 2012.

Neon - Κάθε πραγματικότης, αποκρουστική (**)

Ο 4ος δίσκος των Neon είναι και ο πρώτος τους που οι ηλεκτρονικές τους ατμόσφαιρες συνδυάζονται με στίχους, καθώς επιχειρούν να μελοποιήσουν Καριωτάκη με τη συμμετοχή στην ερμηνεία των: The Boy, Etten, Lolek, Βαγγέλη Στρατηγάκου. Κάθε σπουδαίο κείμενο και ιδίως η ποίηση έχει υποκειμενική ανάγνωση, αλλά αντικειμενική μουσικότητα, όμως οι Neon την παραβλέπουν υπέρ της δικής τους άποψης και του ήχου που συνηθίζουν να παράγουν. Έτσι, απλώς δημιουργούν ατμόσφαιρες για μία «spoken word» αισθητική προσέγγιση του ποιητή, που μετατρέπει την απόγνωση σε στιλιστική μελαγχολία και το σκοτεινό του κόσμο σε μια γκρίζα απόχρωση.

Newton Faulkner - Write It On Your Skin (***)

Ο Άγγλος τραγουδοποιός που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην πατρίδα του με τον πρώτο του δίσκο το 2007, απέδειξε με τον δεύτερο το 2009 και τώρα με τον τρίτο πως κατέχει κι αυτός μια θέση στο κλαμπ του «συμπαθούς τίποτα». Εμφάνιση «νεοχίπι», χτυπήματα στην κιθάρα, τραγούδια «θετικής ενέργειας», ρηχοί «στοχασμοί», όμως όταν τελειώνει ο δίσκος τίποτα δεν έχει απομείνει που να τον ανακαλεί και να σε ωθεί να τον ξανακούσεις.

Opera Chaotique - Death of the Phantom of the Opera (***)

O Voodoo Drummer και ο Tenorman δημιουργούν ένα πειστικό κόνσεπτ άλμπουμ που αφηγείται ένα «εναλλακτικό» παραμύθι με το φάντασμα της όπερας. Νέα Ορλεάνη, Voodoo Queen, έρωτες, μυστήριες ιστορίες και τραγική κατάληξη με μελοδραματικό ύφος. Ένα χαρμάνι από καμπαρέ, όπερα, jazz, pop, progressive σε μία λειτουργική αλληλουχία, αν και μερικές φορές η μουσική δεν έχει το ρόλο που της αναλογεί, υποχωρώντας υπέρ της ερμηνείας. Και μόνο που έκαναν την «τρέλα» τους χωρίς να μας υποτιμήσουν…

➜ makismilatos@gmail.com