Ο «άνθρωπος ορχήστρα» West Thordson συναντάει μετά από καιρό τον ήχο της φωνής και του βιολιού της Sonja Larsen κι ένα pop requiem γεννιέται ξανά. Πιάνο και βιολί δημιουργούν ένα μελαγχολικό νέφος και η αποστασιοποιημένη ερμηνεία μια αύρα συναισθημάτων χωρίς μελοδραματισμούς. Το ντουέτο από τη Minneapolis (που μας επισκέπτεται σε λίγες μέρες) έχει την αίσθηση του μέτρου και την ικανότητα να δημιουργεί ατμόσφαιρα.
Jack White - Blunderbuss (****)
H δουλειά που έχει προηγηθεί δικαιώνεται εδώ. Ο νεανικός ενθουσιασμός των White Stripes και οι δύο ημιτελείς απόπειρες με τους (εύστοχους) Raconteurs και τους (ατυχείς) Dead Weather έδωσαν γνώση, πείρα και βάθος στον Jack White. Ο «πιο καλός μαθητής» της ροκ ιστορίας δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο blues/rock άλμπουμ με πολλά επιμέρους στοιχεία, με ενδιαφέροντες προσωπικούς στίχους, φροντισμένο στη λεπτομέρεια και με «κρυμμένους» σε στρατηγικά σημεία πολλούς ροκ ήρωες, από τον Iggy Pop ως τον Captain Beefheart.
Ο James Mercer επιστρέφει μετά από 5 χρόνια στη δισκογραφία με τη δική του εταιρεία και με αλλαγμένα πολλά μέλη του γκρουπ του, αλλά η ανανέωση δεν φαίνεται να βοηθάει. Όμως, ποτέ δεν φταίνε οι άλλοι. Αμήχανος και συμβατικός, αντικαθιστά την έλλειψη έμπνευσης με ηχητική φροντίδα και ποικιλία γεύσεων από ψυχεδελική pop μέχρι folk.
Τον Λευτέρη Καλαμπάκα τον γνωρίσαμε πριν από 6 χρόνια ως Liberto με το ενδιαφέρον άλμπουμ «Lullaby», όμως σε αυτό το διάστημα φαίνεται να έμαθε πολλά και να βρήκε το στιλ του, εξού και μας συστήνεται από την αρχή. Απεγκλωβίζεται εντέχνως από τα κλισέ της electronica, χρησιμοποιεί δημιουργικά υλικό lo-fi και φυσικά όργανα, σχηματίζει ατμόσφαιρα και εικόνες που είναι ικανές να βάλουν τον ακροατή σε ένα διαρκές τριπ, το οποίο τελειώνει μόνο όταν ολοκληρωθεί το άλμπουμ. Ένας δίσκος διεθνών προδιαγραφών.
23°
